Dysfunkcje seksualne u kobiet: poznaj ich przyczyny
Dysfunkcje seksualne u kobiet nadal pozostają tematem tabu. Właśnie dlatego wiele kobiet, które doświadczają problemów ze swoją seksualnością, nie zgłasza ich ani nie poszukuje niezbędnej pomocy, aby sobie z nimi poradzić.
Dysfunkcje seksualne u kobiet to termin, który obejmuje różne problemy, które utrudniają kobietom doznawanie przyjemności seksualnej. To również temat tabu w wielu miejscach na świecie.
Potwierdzono to w badaniu przeprowadzonym przez zespół na Uniwersytecie Kalifornijskim, opublikowanym w 2003 r. w magazynie Fertility and Sterility (artykuł dostępny w języku angielskim).
Starając się jeszcze bardziej poznać doświadczenia osób z dysfunkcjami seksualnymi, naukowcy odkryli, że 40 procent kobiet nie zwraca się z prośbą o pomoc do lekarza. Dzieje się tak nawet jeśli mają trudności z doznawaniem przyjemności seksualnej.
W rzeczywistości sama koncepcja dysfunkcji seksualnej u kobiet wywołuje kontrowersje. Termin jest używany jedynie, gdy kobieta nie czuje się komfortowo na myśl o swoim życiu seksualnym. Dlatego też kryteria są bardzo subiektywne.
Niektóre kobiety mają bardzo niski poziom libido lub ciężko im osiągnąć orgazm. Mimo tego nie czują, że mają jakikolwiek problem.
W takich przypadkach nie możemy użyć terminu dysfunkcje seksualne u kobiet, ponieważ decydujący czynnik to poziom samopoczucia lub dyskomfortu, jakiego kobiety doświadczają podczas współżycia.
Dysfunkcje seksualne u kobiet: na czym polegają?
Dysfunkcje seksualne u kobiet można zdefiniować z dwóch punktów widzenia: jeden z nich jest biologiczny, zaś drugi psychospołeczny. Z biologicznego punktu widzenia termin ten odnosi się do problemów z odczuwaniem pożądania, podniecenia lub orgazmu. Naukowcy dodają do tej listy również odczuwanie bólu podczas stosunku.
Z psychospołecznego punktu widzenia, dysfunkcje seksualne u kobiet pojawiają się, gdy zachodzi znacząca zmiana w zwyczajowym zachowaniu seksualnym kobiety. I kiedy taka zmiana sprawia, że odczuwa subiektywny konflikt.
Powinnaś pamiętać, że seksualność zakłada nie tylko implementację mechanizmów fizjologicznych, ale również zbioru emocji, wierzeń, stylów życia, wspomnień i związków ze światem. Ludzie to istoty biologiczne, ale również symboliczne.
Przeczytaj również: Kobieca masturbacja – kilka faktów, które Cię zaciekawią
Rodzaje dysfunkcji seksualnych u kobiet
Z medycznego punktu widzenia dysfunkcje seksualne u kobiet były klasyfikowane w różne typy, z których każdy posiada własne przyczyny i cechy charakterystyczne. Z badań takich jak te opublikowane w 2016 r. w magazynie SEMERGEN – Family Medicine, możemy stwierdzić, że u kobiet istnieją następuje rodzaje dysfunkcji seksualnych:
- Zmniejszony popęd płciowy. To spadek pożądania seksualnego odczuwany w określonych momentach życia.
- Zaburzenia podniecenia. Dochodzi do nich, gdy kobieta ma problem z wzbudzeniem fizjologicznych mechanizmów kojarzonych z seksem, a nawet nie jest w stanie tego zrobić.
- Ból występujący podczas stosunku. Znany jako dyspareunia, odnosi się do bólu fizycznego odczuwanego podczas stosunku. Często kojarzony z waginizmem, czyli bezwiednymi skurczami mięśni macicy, co utrudnia stosunek.
- Zaburzenia orgazmu. Pojawiają się, gdy występują problemy z osiągnięciem orgazmu po wystąpieniu podniecenia.
Główne przyczyny fizyczne
Dysfunkcje seksualne u kobiet praktycznie zawsze są związane zarówno z fizycznymi, jak i emocjonalnymi problemami. Ogólnie rzecz biorąc, problemy fizyczne można zazwyczaj dość szybko rozwiązać. Czynnikom emocjonalnym należy poświęcić więcej czasu.
Pośród przyczyn fizycznych należy zwrócić uwagę zwłaszcza na:
- Schorzenia przewlekłe. Niektóre choroby wywierają wpływ na odczuwanie pożądania. Zaliczamy do nich głównie cukrzycę, nowotwór, zapalenie stawów, stwardnienie rozsiane i choroby serca.
- Problemy ginekologiczne. Problemy w obszarze mięśni miednicy, pojawiające się często po operacji przeprowadzonej w tym rejonie, mogą wywierać wpływ na odczuwanie pożądania. Poza tym taki sam wpływ mają takie zaburzenia jak endometrioza czy zapalenie pęcherza.
- Problemy hormonalne. Przekładają się na spadek estrogenu lub poziomu testosteronu. Pierwszy z nich pojawia się z powodu menopauzy lub przedwczesnego wygaśnięcia funkcjonowania jajników. Drugi zaś wiąże się z usunięciem jajników lub starzeniem się.
- Przyjmowane leki. Niektóre leki i medykamenty mogą zmieniać funkcje seksualne. Pośród nich znajdują się leki przeciwnadciśnieniowe i antydepresanty. W seksualności ważną rolę może również odgrywać alkohol i inne substancje psychoaktywne.
Odkryj także: Pragnienia seksualne – jak rozpocząć o nich rozmowę?
Główne przyczyny psychologiczne i społeczne
Czynniki emocjonalne zawsze odgrywają ważną rolę w życiu seksualnym. Do najważniejszych z nich zaliczamy bycie ofiarą znęcania się fizycznego, seksualnego czy emocjonalnego w dzieciństwie lub okresie nastoletnim. To wywołuje traumę, która może utrzymywać się przez długi czas, jeśli nie będzie leczona we właściwy sposób.
Poza tym istnieją jeszcze inne czynniki, które mogą wywoływać problemy natury seksualnej:
- Stres lub lęk. Niepokój i troski zmniejszą zainteresowanie seksem lub ograniczają płynącą z niego przyjemność.
- Depresja. Stany depresyjne hamują fizjologiczne mechanizmy związane z seksem i znacząco zmniejszają zainteresowanie seksem.
- Zahamowania. Możesz ich doświadczać w formie lęku przed intymnością, lęku przed utratą kontroli, lęku przed niewłaściwymi osiągami, a nawet wstydu i niskiego poczucia własnej wartości.
- Zmęczenie. Zmęczenie ogranicza Twoją umiejętność cieszenia się seksem. Bardzo napięty harmonogram może prowadzić do wystąpienia dysfunkcji seksualnych u kobiet.
- Problemy w związku. Kiedy w Twoim związku występują nierozwiązane trudności, często znajdują one odbicie w życiu seksualnym.
- Złudne przekonania. Czasami czynniki religijne lub ideologiczne mogą sprawić, że ktoś zacznie postrzegać przyjemność seksualną jako coś złego.
Kobiety mogą zazwyczaj zwalczyć dysfunkcje seksualne, jeśli będą stosowały właściwe leczenie. W większości przypadków są one chwilowe. Jednak najlepiej byłoby zasięgnąć porady seksuologa, który jest profesjonalistą z doświadczeniem i treningiem niezbędnym do radzenia sobie ze wszystkimi wyżej wymienionymi czynnikami.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Bravo, C. S., Carmona, F. M., Meléndez, J. C., & Ramírez, S. M. (2005). Disfunción sexual femenina su relación con el rol de género y la asertividad. Perinatología y reproducción humana, 19(3-4), 152-160.
-
Berman, L., Berman, J., Felder, S., Pollets, D., Chhabra, S., Miles, M., & Powell, J. A. (2003). Seeking help for sexual function complaints: what gynecologists need to know about the female patient’s experience. Fertility and sterility, 79(3), 572-576.
-
Montero, A. A., & Carnerero, C. S. (2016). Disfunción sexual femenina: opciones de tratamiento farmacológico. SEMERGEN-Medicina de Familia, 42(5), e33-e37.
- Sexual Problems in Women | Dyspareunia | MedlinePlus. Retrieved 3 May 2020, from https://medlineplus.gov/sexualproblemsinwomen.html