Alergia emocjonalna jak powstaje i jak się ją leczy?
W niektórych przypadkach kryzys lękowy lub pozostawanie pod wpływem dużego stresu może wywołać alergię emocjonalną. Pojawiają się objawy ze strony układu oddechowego lub skóry, takie jak zaczerwienienie.
Objawy te, jak również leczenie, które należy zastosować, mogą być podobne do tych proponowanych w przypadku normalnej reakcji alergicznej. Jednak mogą być również wskazane inne interwencje, takie jak terapia psychologiczna. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o alergii emocjonalnej.
Alergia emocjonalna a zwykłe reakcje alergiczne
Alergia to stan nadwrażliwości, w którym na skutek kontaktu z pewnymi pierwiastkami, zwanymi alergenami, powstają różne reakcje. Istnieje kilka rodzajów alergii:
- Reakcje oddechowe, spowodowane wdychaniem chemikaliów, a także alergia na roztocza, zwierzęta, pyłki lub zarodniki grzybów.
- Alergie pokarmowe pojawiają się u osób wrażliwych na spożycie pewnych składników (nabiał, skorupiaki, soja, orzeszki ziemne itp.).
- Reakcje spowodowane kontaktem z przedmiotami lub substancjami, powodujące zapalenie skóry. Może się to zdarzyć między innymi w przypadku rdzy, cementu i benzyny.
- Reakcje skórne i inne spowodowane ukąszeniami owadów i pajęczaków.
- Alergia na leki lub związki w nich obecne.
Gdy osoba wrażliwa styka się z daną substancją lub pierwiastkiem (alergenem), następuje złożona sekwencja zdarzeń, która zaczyna się od aktywacji limfocytów, a kończy na uwolnieniu histaminy. Chociaż należy zauważyć, że histamina nie jest jedyną substancją, która jest wydzielana.
Przyczyny alergii
Reakcje alergiczne występują w wyniku zbiegu dwóch czynników: wrażliwości na alergen i ekspozycji na jego działanie. Jednak pytanie brzmi, dlaczego niektórzy ludzie są wrażliwi, a inni nie.
Jest na to kilka wyjaśnień. Uważa się na przykład, że ma to związek z czynnikiem genetycznym, ponieważ alergie występują częściej u osób, których rodzina jest wrażliwa na określony alergen.
Stwierdza się również, że osoba nie rodzi się z alergią, ale rozwija się ona w pewnym momencie. Istnieją również czynniki środowiskowe, które wraz z predyspozycjami genetycznymi zwiększają ryzyko. Wśród nich następujące:
- Zanieczyszczenie środowiska
- Narażenie na dym tytoniowy
- Czynniki społeczno-ekonomiczne (przeludnienie)
- Obecność pyłków w środowisku
- Czynniki klimatyczne (na przykład wyższa wilgotność)
- Dieta: spożywanie przetworzonej żywności, sztucznych barwników itp
Przeczytaj również: Praktyczne wskazówki, jak przetrwać alergię na pyłki
Alergia emocjonalna – objawy
Do wymienionych wyżej czynników należy dodać aspekt emocjonalny, odnoszący się do sposobu, w jaki dana osoba stawia czoła swoim okolicznościom i problemom. Zgodnie z badaniami (w języku hiszpańskim) lęk, stres i inne zaburzenia emocjonalne mogą wpływać na pojawienie się i rozwój alergii.
Alergię emocjonalną można zdefiniować jako stan, w którym w obliczu pewnych negatywnych emocji układ odpornościowy generuje w organizmie reakcję podobną do tej, jaka miałaby miejsce w przypadku obecności alergenu.
Objawy alergii emocjonalnej objawiają się głównie na skórze, choć nie wyłącznie. Mogą wystąpić między innymi:
- Swędzenie
- Wysypki
- Czerwone plamki
Objawy te mogą się różnić w zależności od pacjenta. Z kolei będą one uzależnione od innych czynników, takich jak wiek i intensywność emocji.
Dlaczego pojawia się alergia emocjonalna?
Stres emocjonalny może wpływać na układ nerwowy i odpornościowy. Uważa się, że w takich okolicznościach zwiększa się uwalnianie kortyzolu, a także produkcja katecholamin, które powodują reakcję zapalną.
Proponuje się w tym celu kilka wyjaśnień. Na przykład z punktu widzenia bio-neuroemocji uważa się, że choroba jest mechanizmem adaptacyjnym, który wpływa na osobę i który wynika z pewnych zależności. Alergia jest rozumiana jako opór organizmu wobec aspektu przeszłego życia, który nam się nie podoba lub z którym nie chcemy się zmierzyć. W rzeczywistości uważa się nawet, że każdy alergen ma powiązaną symbolikę:
- Mleko: matka
- Ziarna: rodzina
- Pyłki: emocje
Twierdzi się również, że w pewnym momencie w przeszłości prawdopodobnie nastąpił szok emocjonalny, podczas którego nieświadomość wykryła coś lub kogoś jako potencjalnego agresora, co obecnie znajduje odniesienie teraźniejszości. Ten wspólny czynnik staje się wówczas alergenem.
Naturopatia wyjaśnia z kolei, że alergie wynikają z braku równowagi naszego układu odpornościowego spowodowanego niezdrowym stylem życia. Obejmuje to zarówno konsumpcję produktów transgenicznych, jak i nadmiar higieny i narażenie na chemikalia zawarte w środkach czystości. Wpływ mają również nasz sposób bycia i działania.
Leczenie alergii emocjonalnych
Leczenie alergii emocjonalnej może być podobne do leczenia innych rodzajów reakcji. W tym sensie zaleca się stosowanie produktów przeciwalergicznych (leków przeciwhistaminowych) i miejscowych, w tym kortykosteroidów w przypadku objawów skórnych.
Jeśli objawy utrzymują się, oprócz wizyty u dermatologa, zaleca się udział w terapii z psychologiem lub innym specjalistą ds. zdrowia psychicznego. Można również przepisać leki na stres i niepokój.
Z drugiej strony wspomniano o alternatywnych metodach leczenia, które mogą być skuteczne w zmniejszaniu objawów związanych z alergią. W jednym badaniu stwierdzono, że naturalne produkty Cinnamomum zeylanicum, Malpighia glabra i Bidens pilosa mają właściwości antyalergiczne i mogą być równie skuteczne jak loratadyna.
Za dobrą opcję uznano również akupunkturę. Badania na ten temat wskazują, że technika ta jest skuteczna w objawowym leczeniu przewlekłego alergicznego nieżytu nosa.
Zarówno te, jak i inne naturalne metody leczenia mogą być stosowane w przypadku alergii emocjonalnej, o ile nie zastępują podejścia medycznego.
Zdefiniuj alergię przed rozpoczęciem leczenia
Leczenie każdego schorzenia wymaga odpowiedniej diagnozy. W przypadku alergii emocjonalnych należy mieć pewność, że źródłem problemu jest stres lub stan lękowy, a nie alergen.
Dlatego badanie uważa się za konieczne, aby określić, na jakie substancje dana osoba może być wrażliwa – lub czy faktycznie dominuje czynnik emocjonalny.
W każdym razie to lekarz powinien postawić diagnozę i przepisać leczenie. Na koniec warto pamiętać, że w tym i we wszystkich przypadkach, w których odczuwamy jakiekolwiek objawy, nigdy nie powinniśmy stosować samoleczenia.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Corren J, Lemay M, Lin Y et al. Clinical and biochemical effects of a combination botanical product (ClearGuard™) for allergy: a pilot randomized double-blind placebo-controlled trial. Nutr J. 2008; 20 (7). https://doi.org/10.1186/1475-2891-7-20
- García I, Ponce M, Lozano S. Tipos de alergias y afectación en la población. Revista Sanitaria de Investigación. 2021; 8 (2). Disponible en: https://dialnet.unirioja.es/servlet/articulo?codigo=8074710
- Milián G, Velázquez J, Colomer M, et al. Bioneuroemoción y trastorno afectivo bipolar. Geroinfo. 2013;8(1): 1-9.
- Romero-Tapia S. Prevención de alergia y asma. Salud en Tabasco. 2002; 8(2): 83-86.
- Rossel M, Araya M. Alergia alimentaria en la infancia. Revista Médica Clínica Las Condes. 2011; 22(2): 184 – 189,
- Valenzuela Solano F, Mendoza Castillo J. La depresión y la ansiedad en las enfermedades alérgicas: el papel de las emociones en la patogénesis de la alergia. Alergia (Méx.). 1989; 36(1): 11-14.
- Xue C, An X, Cheung T, et al. Acupuncture for persistent allergic rhinitis: a randomised, sham-controlled trial. Medical Journal of Australia. 2007; 187: 337-341. https://doi.org/10.5694/j.1326-5377.2007.tb01275.x