Wychowanie z miłością, a nie w posłuszeństwie opartym na strachu

By dzieci wyrosły szczęśliwe, musisz wychowywać je na bazie szacunku, a nie ograniczeń. Ważne, aby podążały za zasadami, ponieważ są one dobre, a nie dlatego, że boją się je złamać.

W przeciwieństwie do tego, co wiele osób myśli, surowe wychowanie nie jest gwarancją sukcesu w dorastaniu dzieci. Posłuszeństwo wywołane krzykami oraz sztywnymi zasadami skutkuje strachem i brakiem poczucia bezpieczeństwa.

Swoją drogą ciekawe jest, jak w naszej kulturze łączymy pojęcia “posłuszeństwa” i “grzecznego dziecka”, jakoby stanowić to miało o sukcesie wychowawczym.  Wychowanie grzecznego i posłusznego dziecka jest pożądana przez wiele rodzin.

Ale czasami za takim grzecznym dzieckiem kryje się niskie poczucie własnej wartości oraz brak szczęścia. Wokół takiego dziecka postawionych zostało wiele murów oraz zasieków, i dziecko takie pojmuje życie przez pryzmat swoistego więzienia.

Dodatkowo jego umysł jest niezdolny do przedsięwzięcia jakiejkolwiek inicjatywy, ponieważ oczekuje ono, że inni ludzie cały czas będą mu mówić, co może robić, a czego robić nie może.

A szczęśliwe dziecko to takie, które odkrywa, bawi się, śmieje oraz komunikuje. Dlatego też strach i ograniczenia podcinają skrzydła w rozwoju i burzą poczucie własnej wartości.

Jeśli więc zastanawiasz się, jakim typem rodzica być dla swojego dziecka, to musisz wybrać takie wychowanie, by zapewnić mu integralny rozwój. Model, który pozwoli żyć dziecku z uszanowaniem świata, by mogło żyć szczęśliwie i dostarczać szczęścia innym.

Poniżej prezentujemy kilka prostych zasad, które pomogą w wychowywaniu wedle tej filozofii.

Wychowanie a ograniczenia

Każde chce mieć dzieci, które są posłuszne, zadowalają rodzica i żyją według z góry narzuconych standardów zachowania.

Trzeba jednak pamiętać, że taki stan rzeczy powinien być w harmonii z innymi istotnymi aspektami.

Posłuszeństwo zasadom musi iść w parze z rozumieniem ich.

• Dziecko musi zrozumieć, czego w danym momencie się od niego oczekuje i dlaczego właśnie tego.
• Robię, co każe mi mama, ponieważ ona chce dla mnie wszystkiego co najlepsze. Sprzątam zawsze wieczorem swoje zabawki, ponieważ chcę utrzymać porządek w moim pokoju. Jestem cicho, kiedy inni mówią, ponieważ ich szanuję i słucham.

Jeśli dziecko przyzwyczai się do krzyków czy wyrzutów za każdym razem, kiedy popełni błąd lub zachowa się niewłaściwie, to rozwinie się w nim strach i gniew skierowany w stronę rodziców.

Wyjaśnijmy to za chwilę bardziej szczegółowo.

Wychowanie na bazie strachu tworzy brak szczęścia

Wczesne dzieciństwo to czas pomiędzy pierwszym miesiącem a siódmym rokiem życia. Wszystko, co zdarza się w tym okresie, jest kluczowe w kwestii dalszego rozwoju.

• Każdy rodzic chce, by dziecko było posłuszne, kiedy się je o coś prosi.
• Pomaga to dziecku zintegrować się w dynamicznym środowisku rodzinnym oraz sprzyja bezpieczeństwu.

Ale dzieci zawsze chcą wykraczać poza narzucone granice, aby sobie i Tobie coś udowadniać.

• Jeśli za każdym razem Twoja reakcja po przekroczeniu przez dzieci nałożonych limitów będzie wiązała się z krzykami, surowymi karami czy wyrzutami, to dziecko może zareagować na dwa sposoby.
• Sytuacja taka napełni je gniewem, więc będą albo coraz bardziej się przeciw Tobie buntować, albo będą się coraz bardziej w sobie zamykać. Dziecko nie powinno we wczesnym dzieciństwie żyć w ciągłym poczuciu strachu.
• Strach burzy poczucie własnej wartości i wywołuje nadmierny stres w młodym, dojrzewającym umyśle.
• Wychowanie bazujące na karach tworzy dziecko kierujące się jedynie zewnętrznym autorytetem. Powstaje niezdecydowana osoba, która ma straszne braki w pewności siebie.

Wychowanie z miłością i szacunkiem

• Wychowywanie z szacunkiem oznacza mówienie swoim dzieciom, czego się od nich w danym momencie oczekuje. W tym samym czasie jednak należy zachęcać je do bycia sobą i bezpiecznego odkrywania świata przy Twoim boku.
• Wychowanie z miłością oznacza, że nie potrzeba krzyku i wyrzutów, a wystarczy spokojna oraz jasna rozmowa.
• Jeśli chcesz, by dziecko było posłuszne, to musisz je również słuchać. Zwracaj uwagę na jego myśli i na ich podstawie możesz coś sugerować, wyjaśniać i doradzać.
• Nie próbuj mieć perfekcyjnych dzieci. Twoim celem powinno być wychowanie szczęśliwych dzieci, które znają zasady, panujące w Twojej rodzinie i w społeczeństwie.
• Aby wychować, musisz dać dziecku prawo głosu. Jeśli skupisz się na karaniu i potępianiu, wskazując jedynie co robi źle, to wychowasz kogoś niezdolnego do walki o swoje interesy.
• Zamiast bycia zbyt surowym, gdy dzieci zrobią coś źle, wyjaśnij im, dlaczego się pomylili i jak w przyszłości powinny się zachować.
• Pamiętaj, że niedobrze jest mieć zbyt wiele wymagań. Nie chcesz przecież stworzyć zamkniętego w sobie i cichego dziecka.

Skup się na naturalnych zdolnościach, jakie Twoja pociecha posiada. Wtedy dziecko będzie czuło się pewnie w sytuacjach, kiedy przyjdzie im walczyć o swoje szczęście.

Nauczyć się “połączyć” ze swoim dzieckiem, zamiast je karać. Jeśli zrozumiesz jego potrzeby, to pomożesz mu lepiej dorastać każdego dnia.