Na czym polega joga na chorobę zwyrodnieniową stawów?
Joga to praktyka, która przynosi różne korzyści uprawiającym ją osobom. Ale czy istnieje joga na chorobę zwyrodnieniową stawów? Poznaj odpowiedź na to pytanie czytając dzisiejszy artykuł.
Okazuje się, że joga na chorobę zwyrodnieniową stawów rzeczywiście działa.
Joga to starożytna praktyka, która pochodzi z Indii i jest uznawana raczej za styl życia niż za sport lub aktywność fizyczną. Udowodniono liczne i zróżnicowane zalety jogi, od pomocy w utrzymywaniu prawidłowej postawy ciała po radzenie sobie z codziennym stresem i różnymi chorobami.
Ale czy istnieje joga na chorobę zwyrodnieniową stawów? Aby odpowiedzieć na to pytanie, w poniższym artykule przyjrzymy się objawom tej choroby oraz kilku prostym rutynom, które można wykonywać w domu.
Na czym polega choroba zwyrodnieniowa stawów?
Choroba zwyrodnieniowa stawów to choroba przewlekła, która najczęściej dotyka osoby po ukończeniu 60. roku życia. Jednak może wystąpić u osób w każdym wieku, głównie u dorosłych.
Schorzenie to dotyka układ ruchu, wpływając wyniszczająco zwłaszcza na zdrowie stawów. Do najczęstszych objawów choroby zwyrodnieniowej stawów zaliczamy:
- Ból podczas wykonywania ruchów,
- Bolesność obszaru dotkniętego chorobą,
- Opuchliznę i sztywność,
- Utratę elastyczności,
- Zapalenie błony maziowej,
- Występowanie deformacji,
- Rozwój stanów zapalnych,
- Pojawianie się wyrośli kostnych.
Eksperci wyróżniają kilka czynników ryzyka, które zwiększają prawdopodobieństwo rozwoju choroby zwyrodnieniowej stawów.
Zaliczają do nich między innymi wiek, płeć (kobiety są bardziej podatne), otyłość, urazy, stres lub przemęczenie (w sporcie i w życiu zawodowym), jak również czynniki genetyczne i niektóre choroby metaboliczne, na przykład hemochromatozę.
Choroba zwyrodnieniowa stawów to schorzenie, które rozwija się powoli i stopniowo oraz wpływa na jakość życia osób, które na nią cierpią. Do tej pory nie udało się wynaleźć leku na tą chorobę.
Istnieje kilka rodzajów terapii, które okazują się pomocne w walce z chorobą zwyrodnieniową stawów. Ich cel stanowi łagodzenie objawów i zaliczamy do nich:
- Interwencję chirurgiczną (operację wszczepienia endoprotezy stawu),
- Leki (leki przeciwbólowe i inne niesteroidowe leki przeciwzapalne, zastrzyki z kortyzonu),
- Fizjoterapię i rehabilitację.
Poza tym istnieje kilka nawyków, które pomagają w walce z chorobą zwyrodnieniową stawów, wpływając pozytywnie na jej leczenie oraz zmniejszanie dolegliwości objawów oraz hamując jej rozwój.
Dowiedz się więcej czytając: Zwyrodnienia stawu biodrowego: cechy i objawy
Czy istnieje joga na chorobę zwyrodnieniową stawów?
Praktykowanie jogi zalicza się do aktywności, które są w stanie zmniejszyć dolegliwości związane z chorobą zwyrodnieniową stawów. Korzyści płynące z uprawiania jogi dotyczą kilku obszarów, na przykład:
- Siła i chwyt,
- Elastyczność,
- Równowaga,
- Radzenie sobie ze stresem,
- Dobre samopoczucie,
- Jakość życia.
Właśnie dlatego wielu specjalistów zaleca stosowanie jogi jako terapii uzupełniającej konwencjonalne sposoby leczenia choroby zwyrodnieniowej stawów. Ale czy istnieją jakiekolwiek dane naukowe, które by to potwierdzały? Przyjrzyjmy się temu, co na ten temat mówią naukowcy.
Badania na temat zastosowania jogi w leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawów
W 2019 r. wykonano przegląd badań opisujących skuteczność jogi w leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawów. Przeanalizowano w nim 640 pacjentów w wieku od 50. do 80. roku życia, głównie kobiet, z chorobą zwyrodnieniową stawów kończyn dolnych.
Wyniki wykazały niewielkie dowody na pozytywny wpływ jogi na leczenie bólu wynikającego z choroby zwyrodnieniowej stawów w porównaniu do innych ćwiczeń. Nie udało się również odnaleźć wystarczających dowodów na jej wpływ na jakość życia pacjentów.
Mimo tego badacze uznają praktykowanie jogi za przydatne w leczeniu choroby zwyrodnieniowej kolan.
W kolejnym przeglądzie przeprowadzono metaanalizę integracyjnego wpływu praktykowania jogi na pacjentów cierpiących na chorobę zwyrodnieniową stawu kolanowego.
Ten przegląd koncentrował się na takich aspektach jak zmniejszanie bólu, odzyskiwanie funkcjonalności oraz ogólne dobre samopoczucie pacjentów cierpiących z powodu tej choroby w wyżej wspomnianym stawie.
Przeanalizowano 13 badań klinicznych, w których wzięło udział 1 557 pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego oraz reumatoidalnym zapaleniem stawów. Wyniki sugerują, że trening grupowy jogi pomaga zmniejszyć objawy zapalenia stawów, wspiera funkcje fizyczne oraz poprawia ogólne samopoczucie.
Jeśli chodzi o badania kliniczne, to w badaniu przeprowadzonym na 66 pacjentach w wieku od 30. do 75. roku życia, którzy również cierpieli na chorobą zwyrodnieniową kolan, również badano wpływ zintegrowanego podejścia terapeutycznego z wykorzystaniem jogi (IAYT).
Wyniki pozyskane z grupy badawczej, u której stosowano podejście IAYT, pokazały znaczącą poprawę w LHGS (sile ucisku lewą dłonią) oraz wyproście kolana w porównaniu z grupą kontrolną.
I w końcu w badaniu nad wpływem jogi Hatha na chorobę zwyrodnieniową stawów kolanowych wykazano, że po ośmiu tygodniach ćwiczeń tego rodzaju aktywności pojawiło się zmniejszenie bólu oraz innych objawów. Odnotowano również lepsze wykonywanie codziennych aktywności i poprawę jakości życia.
Dowiedz się więcej: Joga dla otyłych? – 10 powodów na tak!
Joga na chorobę zwyrodnieniową stawów
Istnieje wiele odmian jogi. Jednak Arthritis Foundation wydała kilka zaleceń, ponieważ uznano, że niektóre rodzaje jogi sprawdzają się lepiej w przypadku pacjentów cierpiących na chorobę zwyrodnieniową stawów. To między innymi iyengar, anusara, kripalu i viniyoga.
Poza tym istnieją określone rutyny, ćwiczenia i pozycje jogi, które można wykonywać samodzielnie w celu zmniejszenia objawów choroby zwyrodnieniowej stawów. Oto najważniejsze z nich:
Pozycja góry w walce z chorobą zwyrodnieniową stawów
Pozycja góry jest bardzo prosta. Zaczynasz stając ze złączonymi dużymi palcami stóp i lekko rozstawionymi piętami. Robiąc głęboki wdech, otwierasz klatkę piersiową i umieszczasz swoje dłonie złożone jak do modlitwy na poziomie serca. Następnie unieś je nad głowę i skieruj do góry, w stronę nieba.
Pozycja wojownika
Wojownik to pozycja, która opracowuje mięśnie brzucha, nóg i pośladków. Aby ją wykonać, stań stabilnie z rozstawionymi stopami w taki sposób, aby piętę stopy umieszczonej z przodu dzieliły około cztery stopy od dużego palca stopy umieszczonej za nią.
Następnie obróć nogę (w prawo, jeśli jest to prawa noga, i w lewo w przypadku lewej) i zegnij kolano, tworząc kąt prosty. Następnie unieś ręce do góry, ze złączonymi dłońmi, wyciągając je najwyżej jak możesz. Weź głęboki wdech i zmień nogi.
Poza szewca w walce z chorobą zwyrodnieniową stawów
Wykonuj to ćwiczenia siedząc na podłodze, z nogami wyciągniętymi przed siebie. Następnie zegnij kolana, łącząc podeszwy stóp i starając się przybliżyć pięty do miednicy.
Pozwól, aby Twoje kolana opadły na boki, nie przyciskając ich do dołu, czyli nie próbując ich bardziej otworzyć. Utrzymaj tą pozycję przez minutę. Następnie wyciągnij nogi i powróć do pozycji wyjściowej.
Pozycja trzciny cukrowej
Zacznij w pozycji podobnej do poprzedniej: usiądź na podłodze ze złączonymi nogami i wyciągnij je przed siebie, nie zginając ich w kolanach. Jeśli musisz, lub będziesz się czuć bardziej komfortowo, możesz usiąść na macie.
Twoje plecy powinny pozostać wyprostowane. Twoje dłonie powinny znajdować się u Twoich boków, wnętrzem do góry. Z kolei Twoje stopy powinny być wyprostowane, z podeszwami zwróconymi do przodu. Pozostań w tej pozycji przez minutę.
Czy joga na chorobę zwyrodnieniową stawów rzeczywiście istnieje?
Jeśli cierpisz na chorobę zwyrodnieniową stawów, joga to terapia uzupełniająca, którą warto wypróbować jako alternatywę. Ale joga nie może zastąpić leczenia zalecanego przez lekarza.
Najlepiej jest znaleźć profesjonalnego instruktora, który ma doświadczenie w pracy z osobami z podobnymi objawami. Poza tym warto zapytać lekarza jakie ćwiczenia możesz wykonywać.
Pamiętaj, że aby cieszyć się jak największymi korzyściami płynącymi z uprawiania jogi, musisz pamiętać o jej trzech aspektach:
- Świadomość i techniki oddechowe,
- Siła, elastyczność i równowaga ruchów,
- Rozluźnienie i medytacja.
Poza tym, podobnie jak w przypadku wszelkich innych ćwiczeń fizycznych, uprawianie jogi należy zaczynać powoli i zachować łagodność ruchów aż do momentu rozgrzania się ciała. Dlatego też przed rozpoczęciem treningu warto zadbać o rozgrzewkę.
I w końcu pamiętaj, że musisz słuchać swojego ciała i zwracać uwagę na wysyłane przez nie sygnały. Jeśli odczuwasz ból lub dyskomfort, oznacza to, że musisz przestać. Chodzi o to, aby zmniejszyć ból i poprawić jakość życia, a nie czuć się gorzej.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Bukowski EL, Conway A, Glentz LA, Kurland K, Galantino ML. The effect of iyengar yoga and strengthening exercises for people living with osteoarthritis of the knee: A case series. Int Q Community Health Educ. 2006–2007; 26: 287–305.
- Ebnezar J, Nagarathna R, Yoghita B, Negendra HR. Effect of integrated yoga therapy on pain, morning stiffness and anxiety in osteoarthritis of the knee joint: A randomized control study. Int J Yoga. 2012; 5: 28–36.
- Egan BA, Mentes JC. Benefits of physical activity for knee osteoarthritis: A brief review. J Gerontol Nurs. 2010; 36: 9–14.
- Garfinkel MS, Schumacher HR, Husain A, Levy M, Reshetar RA. Evaluation of a yoga based regimen for treatment of osteoarthritis of the hands. Journal of Rheumatology, 1994; 21(12): 2341-3.
- Jacquemart P, Elkefi S. El yoga terapéutico. Buenos Aires: Robin Cook, 1994.
- Lin CW, Taylor D, Bierma-Zeinstra SM, Maher CG. Exercise for osteoarthritis of the knee. Phys Ther. 2010; 90: 839–42.
- Marsh J, Hager C, Havey T, Sprague S, Bhandari M, Bryant D. Use of alternative medicines by patients with OA that adversely interact with commonly prescribed medications. Clin Orthop Relat Res. 2009; 467: 2705–22.
- Richardson G, Hawkins N. Cost-effectiveness of a supplementary class-based exercise program in the treatment of knee osteoarthritis. Int J Technol Assess Health Care. 2006; 22: 84–9.
- Saparrowe L, Walden P. El libro del yoga y de la salud para la mujer. Madrid: EDAF, 2004.
- Vallath N. Perspectives on yoga inputs in the management of chronic pain. Indian J Palliat Care. 2010; 16: 1–7.