Kobiety i mężczyźni - dwa różne umysły, dwa różne światy

Mimo tego, że wzajemnie się uzupełniają, kobiety i mężczyźni skrajnie się od siebie różnią - zwłaszcza pod względem umysłu. Dlatego to takie ważne, by w relacjach z partnerem uzbroić się w cierpliwość.

Przejrzane i zatwierdzone przez: psycholog Bernardo Peña.

Napisany przez Raquel Aldana

Ostatnia aktualizacja: 26 stycznia, 2023

Kobiety i mężczyźni budują wspólne życie bazując na indywidualnych potrzebach emocjonalnych każdego z partnerów. Dlatego też każdy związek jest wyjątkowy i jedyny w swoim rodzaju.

Okazuje się jednak, że istnieją pewne wzorce powtarzające się z niebywałą częstotliwością. Mechanizmy rządzące zachowaniami w większości związków heteroseksualnych.

Oczekiwania bowiem nie rodzą się znikąd. To, czego oczekują od siebie nawzajem kobiety i mężczyźni w związku pasuje do powtarzalnych wzorców.

Choć każdy z nas jest inny, nasza płeć wykazuje pewne tendencje. Jest tak w przypadku wszystkich ludzi.

Nie jest wskazane popadanie w schematy myślowe ani skrajne uogólnianie.

Dlatego należy pamiętać, że to, co determinuje biologia w połączeniu z wpływem społeczeństwa, w jakim żyjemy zawsze miesza się jeszcze z naszym indywidualnymi warunkami.

Dotyczy to kobiet oraz mężczyzn, niezależnie od pochodzenia.

Kobiety i mężczyźni: ich wzajemne oddziaływanie emocjonalne

Sądzimy, że nasz partner mógłby się zmienić, gdyby tylko chciał. Że mógłby przestać wykazywać cechy uwarunkowane biologicznie i społecznie, które tak bardzo nas łączą i tak bardzo dzielą zarazem.

Kwestia, o której jednak bardzo często zapominamy to fakt, że połączenia mózgowe, które definiują nasz sposób okazywania emocji uaktywniają się w odmienny sposób. Stanowimy bowiem dwa odmienne światy.

Stąd też to nie jest wcale tak, że mężczyźni się nie zakochują. Po prostu okazują to w zupełnie inny sposób, zależnie od osobowości.

Niemały wpływ mają na to role płci w społeczeństwie, biologia a także rzeźbiące nas doświadczenia stanowiące o tym, kim tak naprawdę jesteśmy.

Dlatego też wszyscy wykazujemy w obrębie danej płci pewne zachowania, które można by nazwać “prototypowymi”.

To one właśnie mają wpływ na to, jakie mamy oczekiwania względem partnera w związku heteroseksualnym.

Praktyczny przykład

Patrząc na tę kwestię z omawianego powyżej punktu widzenia, możemy bez owijania w bawełnę stwierdzić, że sposób radzenia sobie z emocjami przez mężczyzn jest całkowicie odmienny od tego damskiego.

Konkretnie rzecz ujmując, różnica tkwi w sposobie używania dwóch układów mózgowych, które pracują ze sobą równolegle. Jednym z nich są neurony lustrzane.

Pozwól, że wyjaśnimy Ci to przy użyciu pewnej historii, z którą może się utożsamić każdy z nas.

Marta przechodzi w pracy bardzo trudny etap. Potrzebuje ulżyć sobie w stresie i pragnie, by jego partner, Daniel wysłuchał ją i czule przytulił. Okazuje się jednak, że kiedy tylko ona zaczyna opowiadać, Daniel  od razu mówi Marcie, co powinna zrobić.

Marta się denerwuje, uważa bowiem, że Daniel nie wysila się, by ją zrozumieć. Kobieta czuje, że to, co ją spotyka, wcale go nie obchodzi.

Daniel z kolei bardzo cierpi widząc, że jego partnerka tak bardzo się stresuje. Nie wie jednak, jak jej pomóc, ponieważ cokolwiek jej oferuje, spotyka się to z odrzuceniem.

Analizując…

Gdybyśmy byli w stanie zeskanować mózg Daniela, gdy widzi on jak Marta płacze, z pewnością zauważylibyśmy, że uaktywniają się dwa układy odpowiedzialne za odczytywanie cudzych emocji – układy, o których wspomnieliśmy na początku artykułu.

Najpierw nastąpi aktywacja neuronów lustrzanych (SNE), co umożliwi Danielowi odczucie empatii w obliczu bólu emocjonalnego Marty.

Równolegle mózg Daniela uruchomi układ znany jako UTP, który jest odpowiedzialny za analizowanie sytuacji i poszukiwanie rozwiązań. Jest to właśnie tak bardzo osławiona empatia kognitywna.

Można by to ująć w następujący sposób: UTP ma za zadanie wytworzyć jasną granicę między emocjami własnymi i cudzymi, co zapobiega temu, by inne procesy myślowe “zaraziły się” emocjami innych ludzi.

A co robi nasz umysł?

Umysł stara się przeanalizować sytuację i poszukać rozwiązań, aby być możliwie jak najpraktyczniejszym.

Gdybyśmy więc obserwowali umysł Daniela w tym momencie, zauważylibyśmy, jak usiłuje odnaleźć rozwiązania i sposób na ukojenie bólu swojej partnerki.

Uruchomi się kora mózgowa Daniela i z zupełną naturalnością zapyta Martę, ilu pracowników potrzebowałaby, aby rozwiązać wspomniany przez nią problem w pracy.

Oczywiście, jak większość czytelników zapewne słusznie zauważy, sytuacja taka zdenerwuje Martę. Odpowie ona: “Po co mnie o to pytasz? Muszę wykonać tę pracę z zespołem, którym dysponuję, nie mam nic więcej!” patrząc z wyrzutem na partnera.

Oczywiście, umysł Daniela zignoruje szorstki ton ostatniego komentarza Marty. Dlaczego?

Otóż męski umysł “wyłącza” obszar empatii emocjonalnej podczas gdy poszukuje rozwiązań starając się pomóc partnerce.

Idąc tym tokiem myślenia, Daniel zaoferuje Marcie wspaniałe rozwiązanie, na które wpadł jego mózg: “Zatrudnij tymczasowych pracowników”.

Automatycznie obszary mózgu odpowiedzialne za dobre samopoczucie “włączają się” w głowie Daniela, zachwycone jego wspaniałym pomysłem.

Przyjemność będzie jednak trwała tylko do momentu, gdy Marta wybuchnie złością, płaczem, frustracją lub zniechęceniem spowodowanym faktem, że czuje, iż jej partner jej nie rozumie.

Niesłusznie czując, że Daniel nie przykłada żadnej wagi do tego, co mówi.

To, co się jednak dzieje między Danielem i Martą nie wynika z tego, jak interpretują sytuację, tylko z tego, że w głowie obojga istnieje całkowicie odmienna rzeczywistość.

Kobiety i mężczyźni – dwie różne umysłowe rzeczywistości

Daniel robi wszystko, co może, aby w sposób obiektywny i praktyczny pomóc Marcie. Jego logika emocjonalna podpowiada mu, że jest to najlepsze, co może on zrobić: poszukiwanie rozwiązań problemów.

Marta jednak spogląda na to z innego punktu widzenia. W swoim partnerze poszukuje więzi emocjonalnej.

Dlatego też powinniśmy podsumować stwierdzeniem, że podtekst emocjonalny oraz jego interpretacje to nie są czynniki mniej rozwinięte u mężczyzn niż u kobiet.

Po prostu kobiety i mężczyźni funkcjonują odmiennie – na poziomie umysłowym, społecznym i indywidualnym.

Możemy to rozumieć dwojako: jako problemy z wzajemnym zrozumieniem bądź jako sposób na wzajemne uzupełnianie się.

Teraz, gdy już dysponujesz koniecznymi informacjami, być może nadszedł czas na zmiany w Twoim związku. Gdy będziesz brać pod uwagę różnice i szanować je, Twoje życie miłosne będzie dużo bardziej zrównoważone.

Polecane źródła: