Trądzik hormonalny: przyczyny i sposoby leczenia
Trądzik hormonalny pojawia się zazwyczaj u osób, które wyszły już z wieku nastoletniego. Jest bardziej dotkliwy i wiąże się z większym ryzykiem pozostawienia blizn lub skaz. Chcesz dowiedzieć się więcej? W takim razie czytaj dalej.
Trądzik hormonalny to odmiana trądziku, który pojawia się później i dotyka zwłaszcza kobiety. Szacuje się, że cierpi na niego 30% kobiet w wieku od 25. do 30. roku życia. Poza tym występuje również u 20% kobiet w wieku od 22. do 50. roku życia.
Chociaż nie jest to poważna choroba, to czasami wywiera znaczący wpływ na wygląd i zdrowie psychologiczne osób, które na nią cierpią. Może nawet obniżyć jakość ich życia. Istnieje wiele bodźców, które mogą wywoływać to zaburzenie, jednak najważniejszą rolę odgrywają czynniki hormonalne.
Standardowy trądzik, czyli acne vulgaris, występuje powszechnie pośród nastolatków. Uważa się, że cierpi na niego 90% populacji. Z kolei trądzik hormonalny pojawia się o wiele rzadziej. Jednak w ostatnich dekadach na całym świecie występuje coraz więcej jego przypadków. Jakie opcje leczenia pomogą nad nim zapanować?
Czym jest trądzik hormonalny?
Trądzik hormonalny to trądzik, który pojawia się u osób dorosłych po zakończeniu okresu nastoletniego. Czasami pojawia się ponownie po okresie młodzieńczym, zaś w innych przypadkach trwa nieprzerwanie od okresu dojrzewania.
Dowiedz się: Trądzik skupiony: przyczyny i objawy
Jak zauważono w artykule opublikowanym w Brazilian Annals of Dermatology (dostępny w języku angielskim), ten rodzaj trądziku różni się od trądziku pospolitego. Po pierwsze zmiany chorobowe pojawiające się w trądziku hormonalnym są głębokie i rozwija się w nich stan zapalny.
Jednak występuje mniej zaskórników. Poza tym trądzik hormonalny częściej pozostawia blizny, ponieważ skóra dorosłych łatwiej bliznowacieje.
Kolejna różnica wiąże się z obszarem występowania trądziku. Trądzik młodzieńczy dotyka przede wszystkim tak zwanej “strefy T”, na którą składa się czoło, nos i podbródek. Z kolei trądzik hormonalny pojawia się na szyi, szczęce i w okolicach ust. Jednak w obu przypadkach trądzik może pojawić się na każdej części ciała.
Przyczyny trądziku hormonalnego
Istnieją różne przyczyny trądziku hormonalnego, jednak w każdym przypadku stoją za nim zmiany hormonalne. Wiążą się zwłaszcza ze wzrostem poziomu testosteronu.
Może do tego dojść z licznych powodów. Pierwszy z nich to nieregularne miesiączkowania. Sprawia ono, że skóra wydziela większe ilości sebum, co przekłada się na zatkane mieszki włosowe i tworzenie się trądziku.
Podobne procesy zachodzą u kobiet cierpiących na zespół policystycznych jajników (PCOS). Nie wywołuje on trądziku, ale wspiera jego rozwój. Poza tym z tym rodzajem trądziku wiąże się również nałogowe palenie papierosów oraz używanie niewłaściwych kosmetyków.
Kolejny czynnik związany z występowaniem trądziku hormonalnego to stres. Według zespołu badaczy pracujących na Uniwersytecie McGilla dzieje się tak, ponieważ stres zwiększa wydzielanie hormonu o nazwie kortyzol oraz wspiera wzrost poziomu hormonów androgenowych.
Co więcej, z tym typem trądziku wiążą się również zanieczyszczenia powietrza oraz złe odżywianie.
Objawy i symptomy
Najbardziej rzucający się w oczy objaw to pojawienie się pryszczy, wągrów, wyprysków i innych rodzajów zmian skórnych po zakończeniu okresu dojrzewania. Może do tego dojść w każdym wieku, jednak najczęściej zdarza się między 24. a 35. rokiem życia.
W przeciwieństwie do trądziku pospolitego, zmiany są zazwyczaj bardziej bolesne. Poza tym bardziej widoczny jest stan zapalny, a trądzik pojawia się w “strefie U”, do której zaliczamy szczękę, szyję i okolice ust.
Kolejny aspekt, który definiuje ten rodzaj trądziku, to fakt, że jest odporny na większość konwencjonalnych remediów używanych do leczenia trądziku. Dlatego też, ponieważ jego przyczyny są przede wszystkim hormonalne, wymaga specjalistycznego leczenia.
Możliwe sposoby leczenia
Trądzik hormonalny wymaga ustalenia kompleksowego planu leczenia, który będzie prowadzony przez dermatologa. Najczęściej zaleci on leczenie miejscowe uzupełnienie terapią doustną. W leczeniu miejscowym najczęściej stosuje się produkty z takimi składnikami jak kwas salicylowy, nadtlenek benzoilu, retinoidy oraz antybiotyki.
Zgodnie z artykułem opublikowanym w “Revista Médica de Costa Rica y Centroamérica”, leczenie doustne jest stosowane, aby przywrócić równowagę hormonalną. W przypadku kobiet zazwyczaj polega na przyjmowaniu tabletek antykoncepcyjnych oraz spironolaktonu, czyli diuretyku.
U pacjentów obu płci można stosować izotretynoinę (lek przeciwbakteryjny i antyseptyczny) oraz dapson (antybiotyk).
Co więcej, niedawno zaczęto stosować terapię biofotoniczną Kleresca. Polega ona na nałożeniu żelu fotokonwertującego, przez który przenika wiązka światła. Dociera ona do skóry właściwej, eliminuje bakterie i zmniejsza wydzielanie sebum. Poza tym nie dopuszcza do powstania blizn.
Jak mam się zachować, gdy mam trądzik hormonalny?
Czy zauważasz u siebie objawy trądziku hormonalnego? Martwisz się o konsekwencje związane ze zdrowiem Twojej skóry? Jeśli tak jest, koniecznie jak najszybciej skontaktuj się z dermatologiem, który oceni Twój stan i dobierze właściwy sposób leczenia.
Nie ignoruj tego problemu. Twoja skóra podziękuje Ci za to w przyszłości.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Flores, G. G., & Morice, W. M. (2012). Tratamiento del acné. Revista Médica de Costa Rica y Centroamérica, 69(600), 91-97.
- Bagatin E, Freitas THP, Rivitti-Machado MC, et al. Adult female acne: a guide to clinical practice [published correction appears in An Bras Dermatol. 2019 Mar-Apr;94(2):255. Machado MCR [corrected to Rivitti-Machado MC]]. An Bras Dermatol. 2019;94(1):62–75. doi:10.1590/abd1806-4841.20198203
- Zari S, Alrahmani D. The association between stress and acne among female medical students in Jeddah, Saudi Arabia. Clin Cosmet Investig Dermatol. 2017;10:503–506. Published 2017 Dec 5. doi:10.2147/CCID.S148499