Telemedycyna lub teleporada - czy wiesz, co to jest?
Najkrótsza definicja telemedycyny wywodzi się z jej znaczenia etymologicznego, czyli z pochodzenia samej jej nazwy. Aby zrozumieć termin telemedycyna, należy odwołać się do języka greckiego. Przedrostek „tele” pochodzi od greckiego słowa oznaczającego „odległość”.
Dlatego telemedycyna to medycyna na odległość. Mówiąc dokładniej, to opieka zdrowotna, którą pacjenci otrzymują na odległość. Ta definicja otwiera szeroki zakres sytuacji, które można uznać za część telemedycyny.
Telemedycyna może obejmować nawet operację, w której lekarz kontroluje robota z innej części świata. Może to być też konferencja internetowa między profesjonalistami w celu omówienia konkretnej sprawy.
Warto nadmienić, że powyższe przykłady są rzeczywiste. Mianowicie, operacja za pomocą sterowanego robota chirurgicznego jest możliwa od 2001 roku. W tym roku pewien lekarz w Nowym Jorku po raz pierwszy wykonał cholecystektomię – zabieg usunięcia pęcherzyka żółciowego – u francuskiego pacjenta za pomocą specjalnego urządzenia.
Komunikacja między specjalistami na odległość była powszechna już wcześniej, bo od połowy lat 90. W tamtych czasach telemedycyna pozwalała wielkim klinikom i dużym szpitalom w różnych miejscach na świecie nawiązywać połączenia w czasie rzeczywistym w celu analizowania złożonych przypadków.
Wraz z pojawieniem się internetu i ułatwieniem dostępu do niego (za pomocą telefonów komórkowych, telewizji, pojazdów itp.) pojawiło się pojęcie e-zdrowia. W przeciwieństwie do telemedycyny e-zdrowie zakłada korzystanie z internetu jako środka medycznego.
Niektóre zastosowania telemedycyny
Wśród wielu różnych zastosowań telemedycyny najistotniejsze są:
Elektroniczna dokumentacja medyczna
W przeciwieństwie do klasycznej i tradycyjnej papierowej dokumentacji medycznej dokumentacja komputerowa pacjenta ma duży potencjał.
Dzięki telemedycynie możesz przechowywać dokumentację medyczną w urządzeniach elektronicznych i chmurach internetowych, do których masz dostęp z dowolnego miejsca. Dzięki temu także sam pacjent może uzyskać do niej dostęp, jeśli otrzyma hasło. Ta technologia znacznie ułatwia przepływ informacji między lekarzami i pacjentami.
Zdalna diagnoza
Dzięki telemedycynie pacjenci i lekarze przebywających w różnych odległych miejscach mogą bez problemu rozmawiać. Specjalistom łatwiej jest też konsultować się ze sobą. W przypadku regionów geograficznych, do których trudno się dostać, jest to sposób na poprawę równości w dostępie do opieki zdrowotnej.
Monitorowanie
Kontrolowanie funkcji życiowych poprzez pomiary ciśnienia krwi czy saturacji krwi, niekoniecznie wymaga fizycznej obecności w tym samym miejscu pacjenta i pracownika opieki medycznej.
Dzięki telemedycynie możliwe jest wykonywanie tych pomiarów na odległość. Oszczędza to zasoby i czas nie tylko lekarzy, ale też innych specjalistów, takich jak pielęgniarki. W ten sposób mogą oni wykonywać zadania o wyższym priorytecie.
Edukacja na odległość
Dzięki telemedycynie możliwe jest również efektywniejsze szkolenie pracowników w zakresie zdrowia. Dzięki połączeniu internetowemu można bowiem uczestniczyć w zajęciach, kursach, a nawet kursach podyplomowych z dowolnego miejsca na świecie.
Przeczytaj także: Szpital – 5 przydatnych porad podczas wizyty
Zalety telemedycyny
Teraz szeroko wyjaśnimy zalety, jakimi charakteryzuje się telemedycyna. Następnie zajmiemy się też niektórymi związanymi z nią problemami.
- Zmniejszanie nierówności w dostępie do opieki: połączenia zdalne mogą na przykład zapewnić opiekę zdrowotną osobom odizolowanym geograficznie.
- Większa efektywność i skuteczność: dzięki możliwości konsultacji ze specjalistami z innych części planety w ciągu kilku minut, możesz znacznie szybciej uzyskać diagnozę.
- Większy udział: telemedycyna pozwala zebrać różne opinie o przypadku. Co więcej, można je uzyskać w czasie rzeczywistym. Dlatego pacjenci mogą liczyć na bardziej dopasowane leczenie.
- Statystyki: przechowywanie informacji w elektronicznej dokumentacji medycznej, przechowywanie zapisów szczepień na komputerach, czy rejestrowanie skutków ubocznych w chmurach internetowych, zwiększa możliwość generowania statystyk niemal w czasie rzeczywistym, aby zachowywać wysoką świadomość na temat możliwych rozwiązań. Statystyki te są podstawą podejmowania decyzji w sprawach zdrowia publicznego.
Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej: Badanie krwi – czy wiesz, jak często należy je wykonywać?
Wady telemedycyny
Przyjrzyjmy się teraz niektórym istniejącym obecnie trudnościom związanym z telemedycyną:
- Prywatność: Przedmiotem wielu debat w obszarze wykorzystania internetu jest poufność. Niezwykle istotne jest, aby dokumentacja medyczna była bezpieczna, a poufność między lekarzem a pacjentem była chroniona i szanowana.
- Etyka opieki na odległość: chociaż jest prowadzona w formie telekonferencji, opieka medyczna jest nadal aktem związanym z etyką profesjonalistów. W rzeczywistości nawet Światowe Towarzystwo Medyczne dysponuje oświadczeniem dotyczącym etyki w telemedycynie.
- Zła infrastruktura: chociaż kraje, które odniosłyby największe korzyści z szerokiego zastosowania telemedycyny, to te słabo rozwinięte, prawdą jest również, że nie mają one wystarczającej infrastruktury sieciowej i połączeń, aby skutecznie wprowadzić to rozwiązanie.
- Zmiany kulturowe: zarówno specjaliści, jak i pacjenci podlegają zmianom. Zmiany te dotyczą przekonań i powszechnych praktyk opieki zdrowotnej w obliczu telemedycyny. W rzeczywistości może to być długi i podejrzany proces.
Krótko mówiąc, chociaż telemedycyna ma pewne wady, oferuje bardzo ważne korzyści w zakresie diagnozy, informacji o chorobach i edukacji. Prawdopodobnie będzie nadal ewoluować ramię w ramię z technologią.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Wootton. Twenty years of telemedicine in chronic disease management – an evidence synthesis. J Telemed Telecare, 18 (2012), pp. 211-220.
- Roca, Olga Ferrer. Telemedicina. Ed. Médica Panamericana, 2001.
- Mahtani Chugani, R.L. Martín Fernández, E. Soto Pedre, V. Yanes López, P. Serrano Aguilar. Implantación de programas de telemedicina en la sanidad pública de España: Experiencia desde la perspectiva de clínicos y decisores. Gac Sanit, 23 (2009), pp. 223-229
- Ibáñez, Carlos Ruiz, Ángela Zuluga de Cadena, and Andrés Trujillo Zea. “Telemedicina: introducción, aplicación y principios de desarrollo.” Ces Medicina 21.1 (2007).