Rzeżączka - co musisz wiedzieć na temat tej choroby

Rzeżączka to bardzo często występująca choroba przenoszona drogą płciową. W wielu przypadkach przebiega bezobjawowo, co dodatkowo zwiększa ryzyko zarażenia większej liczby osób. Dlatego właśnie zapobieganie jest takie ważne.

Przejrzane i zatwierdzone przez: lekarz José Gerardo Rosciano Paganelli.

Napisany przez Equipo Editorial

Ostatnia aktualizacja: 19 grudnia, 2022

Rzeżączka to choroba przenoszona drogą płciową wywoływana przez bakterię Neisseria gonorrhoeae. Jest to niestety jedna z najczęściej występujących chorób przenoszonych drogą płciową w społeczeństwie.

Rzeżączka jest przenoszona poprzez kontakt płciowy z osobą zarażoną. Może się to zdarzyć poprzez stosunek pochwowy, ale też oralny i analny. Choroba może zostać również przeniesiona przez zainfekowaną matkę na dziecko w momencie porodu.

Na uwagę zasługuje fakt, że nosiciele bardzo często nie wykazują żadnych szczególnych objawów. Jako infekcja bezobjawowa, znacznie łatwiej o jej rozprzestrzenianie się. Zainfekowane osoby, nie podejrzewając niczego, nie leczą swojej choroby, nadal utrzymując stosunki płciowe, przez co rzeżączka rozprzestrzenia się z dużą łatwością.

Rzeżączka i jej przebieg

Jeśli chodzi o przebieg choroby, bardzo ważne jest rozróżnienie zależnie od płci i wieku. Rozróżniamy rzeżączkę u mężczyzn, kobiet i dzieci.

U mężczyzn

Rzeżączka u około 10% mężczyzn przebiega bezobjawowo. Pozostałe 90% chorych zauważa objawy będące skutkiem zakażenia.

Po około tygodniowym procesie inkubacji, zaczynają się pojawiać objawy takie jak:

• Wydzielina z penisa przypominająca ropę. W niektórych przypadkach wydzielina towarzyszy oddawaniu moczu bądź wywieraniu nacisku na penisa, w innych – pojawia się ona sama z siebie nieprzerwanie.
• Podrażnienie okolic intymnych, często towarzyszące temu pieczenie bądź uczucie kłucia.
• Ból i pieczenie podczas oddawania moczu.
• Ból i opuchlizna jąder.

U kobiet

Rzeżączka u ponad połowy kobiet przebiega bezobjawowo. Co ciekawe, jeżeli jednak objawy pojawią się, są one zwykle znacznie poważniejsze niż u mężczyzn. Co więcej, wzrasta również ryzyko powikłań i poważnych komplikacji.

Oto objawy zwykle pojawiające się u kobiet:

• Żółtawe upławy (przypominające nieco ropę) i nieprzyjemny zapach z pochwy oraz z cewki moczowej.
• Zwiększona potrzeba oddawania moczu oraz uczucie bólu i pieczenia podczas tej czynności.
• Zaczerwienienie błony śluzowej okolic intymnych, ból, pieczenie bądź uczucie kłucia.
• Bóle brzucha.
• Krwawienie między miesiączkami.

U kobiet znacznie większe jest również ryzyko rozprzestrzenienia się choroby. Może powstać na przykład zapalenie szyjki macicy, dolegliwość bardzo bolesna i mogąca stać się przypadłością chroniczną. Z czasem może to doprowadzić nawet do bezpłodności.

Schorzenie to może dotknąć również jajowodów, powodując ich stan zapalny, stan zapalny w macicy a nawet przyczyniając się do endometriozy…

Złożoność układu rozrodczego kobiet powoduje, że jest znacznie więcej możliwych do zainfekowania części. Dlatego właśnie nie wolno ignorować tej dolegliwości.

Występowanie u dzieci

Rzeżączka może się przenieść z zainfekowanej matki na dziecko w momencie porodu. Dzieje się tak w momencie, gdy noworodek wchodzi w kontakt z błoną śluzową i wydzielinami obecnymi w kanale rodnym matki.

W większości przypadków u zainfekowanych dzieci pojawia się rodzaj zapalenia spojówek o nazwie Oftalmia neonatorum.

Obecnie ten rodzaj zapalenia spojówek nie pojawia się już tak często, ponieważ gdy tylko dzieci się rodzą, ich oczy są czyszczone erytromycyną bądź roztworem soli srebra, dzięki czemu można uniknąć wszelkiego rodzaju komplikacji.

Inne formy dolegliwości

Gdy pojawia się rzeżączka, stwarza ona ryzyko pojawienia się również innych dolegliwości, które – choć rzadsze – również negatywnie wpływają na jakość życia osoby zarażonej.

Wszystko zależy od form stosunku seksualnego obranych przez danego pacjenta. Mamy do czynienia z dolegliwościami takimi jak:

• Rzeżączka odbytu. Może się pojawić na skutek przeniesienia choroby z innych obszarów intymnych bądź jako rezultat stosunku analnego. Ponieważ w odbycie powstaje stan zapalny, podczas wypróżniania się osoba odczuwa ból lub pieczenie.
• Co więcej, pojawiają się podrażnienia i rany błony śluzowej – mogą one przybrać postać pęknięć bądź na przykład hemoroidów. Czasami pojawia się również krew i wydzielina ropna.
• Rzeżączka gardła. Dolegliwość ta pojawia się jako skutek stosunku oralnego z osobą zakażoną. Objawy w większości przypominają zwykłe zapalenie gardła.

Diagnoza i zapobieganie

Aby być w stanie postawić skrupulatną diagnozę i ustalić, czy mamy do czynienia z przypadkiem rzeżączki, należy dokładnie przeanalizować historię chorób pacjenta oraz odpowiednie badania. Pozwolą one poznać objawy, jakie prezentuje pacjent i potwierdzić lub wykluczyć obecność choroby.

W przypadku kobiet, oprócz wspomnianych badań, lekarz zleci również cytologię aby określić stopień rozwinięcia się choroby i zapewnić tym samym dokładniejszą diagnozę.

Podobnie jak jest to w przypadku innych chorób przenoszonych drogą płciową, w ostatnich latach liczba zakażonych gwałtownie wzrosła. Choć wydaje się to niedorzeczne, obecnie, mając do dyspozycji całe mnóstwo metod zabezpieczania się (takich jak chociażby prezerwatywy), zachorowalność jest wyższa.

W latach 80. – gdy wybuchła epidemia AIDS – strach przed zakażeniem spowodował, że większość osób skrupulatnie dbała o zabezpieczanie się i uprawianie bezpiecznego seksu.

Z czasem jednak pojawiły się metody leczenia niektórych chorób przenoszonych drogą płciową oraz skuteczne środki antykoncepcyjne i ludzie przestali się bać chorób takich jak rzeżączka. Do pewnego stopnia wyjaśnia to wzrost ilości zachorowań.

Jedyną metodą zapobiegania jest skuteczna i skrupulatna edukacja seksualna. Należy pamiętać o uprawianiu bezpiecznego seksu (niezależnie od tego, czy jest on pochwowy, oralny czy analny). Nie można też zapominać o regularnych wizytach u lekarza ginekologa czy też urologa w przypadku mężczyzn.

Rzeżączka – leczenie choroby

Jeśli chodzi o leczenie rzeżączki, jest ono farmakologiczne. Konkretnie polega na podawaniu pacjentowi antybiotyków. Generalnie podaje się Ceftriakson z Doksycykliną, zwłaszcza ten ostatni lek stosuje się na całe spektrum chlamydiozy.

Co więcej, w kwestii choroby jaką jest rzeżączka, należy zbadać wszystkich partnerów seksualnych osoby chorej, nawet jeśli nie prezentują oni objawów. Zaleca się również abstynencję seksualną do czasu całkowitego wyleczenia chorego.