Choroby weneryczne - 11 chorób, które musisz znać

Choroby weneryczne to inaczej choroby przenoszone drogą płciową. Poznaj je!

Napisane i zweryfikowane przez psycholog Bernardo Peña.

Ostatnia aktualizacja: 24 września, 2022

Choroby weneryczne, czyli te przenoszone drogą płciową, to choroby, którymi najczęściej można zarazić się podczas stosunku płciowego z nosicielem choroby. Drobnoustroje wywołujące choroby znajdują się w ludzkich płynach ustrojowych: krwi, nasieniu, wydzielinie z pochwy itp.

Ponadto te schorzenia mogą również przechodzić z matki na dziecko podczas porodu. Zarazić się można również podczas transfuzji krwi lub używając zanieczyszczonych igieł do strzykawki.

Chorobami wenerycznymi można zarazić się od ludzi, którzy wyglądają na zdrowych i którzy sami nie wiedzą, że są nosicielami. Wszystko przez to, że niektóre choroby weneryczne nie dają żadnych objawów.

Bogate życie seksualne jest jedną z przyczyn przenoszenia chorób wenerycznych.Można jednak zarazić się nawet wtedy, gdy używamy zabezpieczenia i mamy stałego partnera lub w ogóle nie uprawiamy seksu. Co prawda lateksowe prezerwatywy minimalizują ryzyko zachorowania i są dobrym środkiem profilaktycznym, ale nie dają stuprocentowej gwarancji.

Pomimo ogromnego ryzyka związanego z zarażeniem się chorobą weneryczną, wiele osób nie dba o wystarczającą ochronę przed tymi przypadłościami. Główną przyczyną tych zaniedbań jest niedostateczna edukacja seksualna i wiedza o chorobach wenerycznych i sposobach ich przenoszenia.

Dzisiaj chcemy podzielić się z Wami kilkoma przydatnymi informacjami.

Choroby weneryczne – objawy

Choroby weneryczne dają różne objawy. Często są one jednak na tyle niejednoznaczne, że nie zwracamy na nie uwagi. Czasem możemy odkryć je przez przypadek, kiedy dotkną nas jakieś komplikacje lub nasz partner zostanie zdiagnozowany podczas rutynowej kontroli.

Niektóre z objawów chorób przenoszonych drogą płciową to:

• Bóle lub zmiany chorobowe w genitaliach, odbycie, a czasem nawet w jamie ustnej;
• Nieprawidłowa wydzielina z penisa;
• Kłucie lub ból podczas oddawania moczu;
• Krwawienie z pochwy;
• Ból podczas stosunku;
• Nieprawidłowa, żółtawa wydzielina z pochwy o nieprzyjemnym zapachu;
• Wysypka na skórze stóp, dłoni i klatki piersiowej;
• Wszy łonowe, zwane też mendami lub mendoweszkami (pasożyty);
• Gorączka;
• Bóle całego ciała;
• Plamy lub wysypka wokół lub na genitaliach;
• Zapalenie wątroby (typu A, B, C, D);
• Krwawienia pomiędzy okresami lub w trakcie seksu;
• Ból w dole brzucha;
• Zapalenie cewki moczowej;

Wiele z tych objawów może być symptomami chorób, które nie są przenoszone drogą płciową. Dlatego, kiedy zauważysz jakiekolwiek nieprawidłowości, powinieneś się zbadać, żeby sprawdzić, co jest ich przyczyną. Pamiętaj również, że te objawy mogą pojawić się w okresie od kilku dni do nawet kilku lat do momentu zarażenia.

Kiedy skonsultować się z lekarzem? Główne powody są dwa:

1. Kiedy zauważysz u siebie objawy choroby wenerycznej.
2. Jeśli jesteś osobą seksualnie aktywną i uważasz, że miałeś kontakt z osobą zarażoną.

Przyczyny chorób wenerycznych

Choroby weneryczne mogą być wywołane przez różne mikroorganizmy, takie jak:

• Pasożyt rzęsistkowicy: wszy, świerzb;
• Bakterie: rzeżączka, chlamydia, kiła;
• Wirusy: opryszczka narządów płciowych, ludzki wirus upośledzenia odporności (HIV), wirus brodawczaka ludzkiego (HPV) oraz wirusowe zapalenie wątroby typu B i C;

Każda aktywna seksualnie osoba może zarazić się którąś z chorób wenerycznych. Istnieją jednak czynniki zwiększające ryzyko zachorowania, oto one:

• Stosunki bez zabezpieczenia, zarówno waginalne, jak i analne, z zarażoną osobą.
• Nieprawidłowe użycie prezerwatyw lub innych środków profilaktycznych.
• Seks oralny bez prezerwatywy lub tamy dentystycznej.
• Wymuszony stosunek seksualny lub gwałt.
• Nadużywanie alkoholu i substancji odurzających – te środki sprawiają, że masz mniejsze zahamowania i możesz decydować się na ryzykowne zachowania.
• Dzielenie się igłami również zwiększa szansę na zachorowanie.
• Wiek nastoletni – w okresie dojrzewania szyjka macicy jest jeszcze niedojrzała, a budujące ją komórki ciągle ewoluują. Z tego powodu nastolatki są bardziej narażone na zarażenie się chorobami wenerycznymi.

Jak zmniejszyć ryzyko zachorowania na choroby weneryczne

• Stosuj prezerwatywy.
• Unikaj przypadkowych relacji seksualnych.
• Stosuj prezerwatywy i inne środki antykoncepcyjne zgodnie z instrukcją.
• Badaj się przed rozpoczęciem nowego związku.
• Zaszczep się.
• Nie nadużywaj alkoholu i nie bierz narkotyków.
• Komunikacja. Porozmawiaj ze swoim partnerem przed rozpoczęciem współżycia.
• Uświadamiaj swoje dzieci.
• Stosuj prezerwatywy podczas stosunku oralnego z mężczyzną, lub tamy dentystycznej podczas stosunku oralnego z kobietą.

Najczęstsze choroby weneryczne

1. Chlamydia

Chlamydia to jedna z najczęstszych infekcji bakteryjnych.

Można się nią zarazić przez seks waginalny, analny lub oralny. Bakterie chlamydii znajdują się również na gadżetach erotycznych lub mogą zostać przekazane dziecku przez matkę w trakcie porodu.

Chlamydia najczęściej przebiega bezobjawowo i może oddziaływać na cewkę moczową, odbytnicę, komórki szyjki macicy, czasem również na oczy i gardło. W niektórych przypadkach może prowadzić do niepłodności.

2. Rzeżączka lub “tryper”

Rzeżączka jest przenoszoną drogą płciową i jest infekcją bakteryjną. Oddziałuje na cewkę moczową, szyjkę macicy, odbytnicę, odbyt i gardło.

Ta infekcja może powodować poważne problemy u niemowląt w czasie ciąży. Może również powodować niepłodność.

3. Kiła

Kiła jest wysoce śmiercionośną chorobą płciową przenoszoną przez bakterie.

Można się nią zarazić przez seks waginalny, ustny i analny. Można ją też rozprzestrzeniać za pośrednictwem dzielenia zabawek erotycznych, transfuzji krwi i kontaktu z owrzodzeniami na ciele zakażonej osoby. Może być również przekazywane z matki na dziecko podczas porodu.

4. Opryszczka narządów płciowych

Wirus opryszczki pospolitej powoduje opryszczkę narządów płciowych. Rozprzestrzenia się poprzez bezpośredni kontakt z zainfekowaną skórą podczas seksu oralnego, dopochwowego i analnego. Objawy mogą pojawić się wiele lat po zarażeniu wirusem.

Na opryszczkę nie ma lekarstwa, ale można ją leczyć objawowo.

5. Ludzki wirus upośledzenia odporności (HIV)

Ludzki wirus upośledzenia odporności infekuje i niszczy komórki układu odpornościowego, zmniejszając przez to zdolność organizmu do ochrony przed innymi infekcjami i chorobami. Można się nim zarazić podczas seksu bez zabezpieczenia, zarówno analnego, pochwowego, jak i analnego, lub używając wspólnych igieł.

Podobnie matka może przekazać HIV swojemu dziecku podczas porodu lub karmienia piersią, jeśli jest zarażona. Co więcej, istnieje ryzyko zarażenia się HIV podczas transfuzji krwi.

Nie ma lekarstwa na HIV i istnieje duża szansa na rozwinięcie zespołu nabytego niedoboru odporności (AIDS).

6. Nabyty zespół niedoboru odporności (AIDS)

AIDS jest wynikiem zakażenia ludzkim wirusem niedoboru odporności (HIV). AIDS atakuje układ odpornościowy organizmu. Zwykle jest przekazywane przez seks waginalny, ustny i analny. Wiele osób, które je mają, nie ma objawów, podczas gdy niektórzy mogą mieć objawy podobne do grypy.

AIDS jest śmiertelną i nieuleczalną chorobą przenoszoną drogą płciową. Jednak w celu przeciwdziałania chorobie można stosować leki antywirusowe i przedłużyć życie zakażonej osoby.

7. Rzęsistkowica

Rzęsistkowica jest bardzo powszechnym typem bakterii. Zasadniczo może być przenoszona przez aktywność seksualną. Infekuje komórki pochwy i cewki moczowej.

Dotyka głównie aktywnych seksualnie młodych kobiet. Rozprzestrzenia się poprzez seks pochwowy, dzielenie się zabawkami erotycznymi lub przechodzi z matki na dziecko podczas ciąży.

Czasami przebiega bezobjawowo.

8. Brodawki weneryczne

Brodawki weneryczne, czyli inaczej kłykciny, wywoływane są przez wirus brodawczaka ludzkiego.

Można się nimi zarazić poprzez seks oralny, pochwowy i analny, a także kontakt skóry z zakażoną osobą. Brodawki pojawiają się na genitaliach i odbycie.

Nieleczone, rosną i zaczynają przypominać kalafior. Zarażenie wirusem brodawczaka ludzkiego zwiększa ryzyko raka szyjki macicy.

Nie ma lekarstwa na HPV, ale kłykciny można leczyć za pomocą leków, a niektóre można usunąć chirurgicznie.

9. Kandydoza (infekcja drożdżowa)

Infekcje drożdżowe są spowodowane przez grzyb, który osadza się w skórze, ustach i narządach płciowych. Można go kontrolować, ale czasami grzyb rośnie i powoduje tę infekcję. Często osoba zarażona nie będzie miała żadnych objawów.

Infekcje drożdżakowe mogą rozprzestrzeniać się poprzez seks waginalny, analny i oralny, a także poprzez wspólne zabawki erotyczne.

Jeśli masz kandydozę, lepiej unikać ciasnych ubrań wykonanych z syntetycznych tkanin, które nie pozwalają skórze oddychać.

10. Wszy łonowe

Wszy łonowe lub mendoweszki to małe pasożyty, które przyczepiają się do skóry i odżywiają się krwią. Żywią się włosami na ciele, zwłaszcza włosami łonowymi, choć można je również znaleźć we włosach pod pachami, na twarzy lub na klatce piersiowej. Są szaro-żółte i mogą być łatwo przenoszone podczas stosunku płciowego. Mogą się jednak również przenosić za pomocą ręczników, pościeli i odzieży.

Objawy obejmują podrażnienie skóry i stan zapalny. Wszy łonowe można je usunąć za pomocą specjalnego szamponu. Ponadto pościel, odzież i ręczniki, których używasz, muszą być dezynfekowane.

11. Zapalenie wątroby typu B

Ta niebezpieczna choroba jest spowodowana przez szkodliwy wirus atakujący wątrobę. Można się nią zarazić za pośrednictwem seksu oralnego, analnego i pochwowego.

Istnieją trzy typy zapalenia wątroby: A, B i C. Wszystkie mogą być przenoszone za pośrednictwem stosunku płciowego, ale wirus zapalenia wątroby typu B jest najczęściej przenoszony w ten sposób. Można go również przenosić poprzez kontakt z krwią osoby zarażonej, dzielenie się igłami i zanieczyszczonymi przedmiotami.

Wirusowe zapalenie wątroby typu B atakuje wątrobę i może prowadzić do marskości wątroby, raka wątroby, niewydolności wątroby, a nawet śmierci.

Nie ma lekarstwa na WZW typu B. Jednak infekcję można leczyć za pomocą leków. Obecnie istnieje szczepionka, która może wzmocnić ochronę przed chorobą.

Podsumowując, bardzo ważne jest, aby wykonywać regularne badania, zwłaszcza jeśli uprawiasz seks bez zabezpieczenia lub gdy dowiesz się, że Twój partner cierpi na chorobę weneryczną.