Mobbing w szkole: 11-letni Diego popełnił samobójstwo
Mobbing w środowisku szkolnym to – jak się okazuje – zjawisko często wystepujące w placówkach edukacyjnych.
W dzisiejszym artykule opowiemy wam smutną historię, która być może skłoni was do refleksji. Diego, zaledwie 11-letni chłopiec, postanowił popełnić samobójstwo w dniu 14 października 2015 roku. Powód? Pagł ofiarą prześladowań swoich szkolnych kolegów.
Każdy z nas wie, co to jest mobbing i do czego może doprowadzić psychiczne oraz fizyczne znęcanie się, w szczególności nad młodym człowiekiem.
Jednakże, zastanówmy się … Jak jest możliwe, że tak młody chłopiec był w stanie podjąć tak tragiczną decyzję? W takich sytuacjach nie tylko porusza nas fakt, iż życie stracił młody człowiek. Ale również zadajemy sobie wiele różnych pytań.
Pojawia się pytanie, czy instytucje, takie jak szkoła, do której uczęszczał na co dzień bądź psycholog szkolny, nie zauważyły, że dzieje się z nim coś złego.
Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) opublikowała niedawno raport. Ujawnia w nim, że co roku około 600 tysięcy młodych ludzi w wieku od 14 do 28 lat na całym świecie popełnia samobójstw. Połowę z nich stanowią ofiary mobbingu, czyli prześladowania i zastraszania.
Przy tak ogromnym dramacie społecznym powinniśmy powziąć odpowiednie działania przeciwdziałające odbieraniu sobie życia przez młodych ludzi.
Dlatego dziś powinniśmy poznać historię Diego, chłopca z Madrytu (z Hiszpanii), który jedyną formę ucieczki przed problemami znalazł w śmierci – odbierając sobie życie.
Mobbing i pożegnanie niezwykłego dziecka
Diego mieszkał w Leganés, Madryckiej dzielnicy, w której spędził całe swoje dzieciństwo ― 11 lat życia.
Już nie chciał żyć dłużej, nie chciał dorastać z rówieśnikami, jedyne czego pragnął, było uwolnienie się od cierpienia, ciągłych ataków i presji wywieranych przez swoje szkolne otoczenie.
Dlatego postanowił wyskoczyć z balkonu, znajdującego się na 5 piętrze budynku, w którym mieszkał. Niektórzy osądzają, że samobójstwo jest aktem tchórzostwa, ucieczką przed trudnościami życia, brakiem odwagi, aby stawić czoło problemom.
Chociaż tak naprawdę nikt z nas nie ma prawa osądzać ani krytykować decyzji, jaką podejmuje dana osoba. Jednakże w tej sytuacji mamy do czynienia z dzieckiem. Rzeczywistość nabiera dużo poważniejszego tonu.
Rodzice Diego postanowili opublikować pożegnalny list, który pozostawił ich syn, a także zgłosili sprawę do przewodniczącej Prowincji Madrytu oraz Ministra Edukacji Narodowej.
Przeczytaj również: Wychowanie z miłością a nie w posłuszeństwie opartym na strachu
Przypadek Diego, zdolnego ucznia, który nie chciał chodzić do szkoły
Diego miał dobre stopnie, był zdolnym uczniem, jego rodzice byli z niego bardzo dumni. Jego matka wspominała, że czasami, gdy odbierała syna ze szkoły, wywierał na nią nacisk, aby pospiesznie odejść, tak jak by chciał od czegoś lub kogoś uciec.
Kiedy nadchodził czas wakacji, uwolniony od szkolnej sali lekcyjnej w Leganés, sprawiał wrażenie szczęśliwego. Jego rodzice pamiętają też, że przez 4 miesiące był zachrypnięty. Chrypka na tle nerwowym – zdiagnozował lekarz.
- Rodzina nie miała pojęcia, co było przyczyną strachu chłopca, ani co w rzeczywistości rozgrywało się na lekcjach.
- Z drugiej strony szkoła, do której uczęszczał, gdy rozpoczęła swoje prywatne śledztwo wyjaśniła, że chłopiec nie borykał się z żadnym problemem. Nie dostali żadnego alarmującego zgłoszenia.
Przeczytaj również: Słoik spokoju – sposób na ukojenie dziecięcych emocji
To oczywiste, że wielokrotnie zasoby, którymi dysponuje instytucja, czasami są niewystarczające do wykrycia nadużyć. Jednakże smutek dziecka jest odczuwalny i widoczny gołym okiem. Mogą to zauważyć nauczyciele, a także rówieśnicy, którzy obserwują, słyszą i milczą.
Obecnie nie znaleziono nikogo winnego, aby poddać go osądowi, czy choćby aby przeprowadzić śledztwo w sprawie przyczyny śmierci Diego.
Dlatego właśnie istotne jest uświadomienie powagi i niebezpieczeństwa mobbingu, które przyczyniło się do odebrania życia dziecka.
Pożegnalny list Diego – Mobbing w szkole popchnął go do ostatecznego rozwiązania
Diego postanowił napisać pożegnalny list do rodziców. Zostawił krótką notatkę, mówiąc: “Spójrzcie na Lucho” na parapecie okna, z którego wyskoczył.
Lucho był jego ulubionym pluszakiem. Ostatnie słowa z życia 11-letniego, nieszczęśliwego chłopca, który żegnał się z rodziną, brzmią bardzo dojrzale.
Fragment listu, który pozostawił Diego:
“Tato, mamo, 11 lat mojego życia, które spędziłem z Wami, były niezwykłe i nigdy ich nie zapomnę, tak jak nigdy Was nie zapomnę. Tato, nauczyłeś mnie być dobrym człowiekiem i dotrzymywać słowa, a także zawsze poświęcałeś mi dużo czasu, bawiąc się ze mną,.
Mamo, zawsze bardzo się mną opiekowałaś i zabierałaś mnie do wielu miejsc. Oboje jesteście niezwykłymi osobami, a razem ― jesteście najlepszymi rodzicami na świecie.
Mamo, potrafiłaś znieść wiele rzeczy dla mnie i dla taty. Jestem za to niezwykle wdzięczny i kocham Cię. Dziadku, zawsze byłeś bardzo szczodrą osobą dla mnie i martwiłeś się o mnie.
Kocham cię. Lolo, bardzo dużo mi pomogłeś w pracach domowych ze szkoły i traktowałeś mnie dobrze.
Życzę Ci szczęścia, abyś mógł zobaczyć Eli. Mówię to dlatego, ponieważ nie znoszę chodzić do szkoły i nie ma innego sposobu, aby do niej nie chodzić. Błagam Was, mam nadzieję, że kiedyś przejdzie Wam złość. Proszę Was abyście się nie rozstali, mamo i tato. Tylko kiedy będziecie razem szczęśliwi, ja pozostanę szczęśliwy.
Będę za Wami tęsknił i mam nadzieję, że pewnego dnia znów się spotkamy w niebie. Żegnam się z Wami na zawsze.
Podpisano Diego. Ahh, Tato mam nadzieję, że wkrótce znajdziesz nową pracę.
Diego Gonzalez
Żal
Jest prawie niemożliwością przeczytać tych kilka linijek listu, bez wzruszenia się. Dlatego właśnie powinniśmy wszyscy w miarę możliwości być bardziej świadomi rzeczywistości, jaką niesie za sobą szkolne znęcanie się ― mobbing – począwszy od nas samych.
Jest niezwykle ważne, aby wychowywać nasze dzieci w świadomości inteligencji emocjonalnej, empatii, uznania i szacunku dla innych, jak i dla siebie samego.
- Aby posiadały umiejętność przewidywania i rozpoznawania agresywnych zachowań w szkole, na ulicy, w domu i zgłaszania ich.
- Świadomość traktowania innych, bez wykluczania ich, nie wyodrębniając.
- To ważne, aby poznały sposoby radzenia sobie z własną samooceną, budowania poczucia własnej wartości, a także odzyskania energii do życia, dalszej przyszłości i spełniania marzeń.
- A także, aby zrozumiały, że znęcanie psychiczne― mobbing nie istnieje tylko w szkole. Ale również w sieciach społecznościowych, cyberprzestrzeni, do których dzieci mają dostęp.
Wiemy, że śmierć Diego to nie jedyny i nie ostatni taki przypadek, wyniki badań WHO nie oszukują. Jednakże, mamy nadzieję, że będą się zmniejszały rok po roku i będziemy uczestnikami tego osiągnięcia.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Retrieved 27 March 2020, from http://www.unesco.org/new/fileadmin/MULTIMEDIA/FIELD/Havana/pdf/EstudioBib_Bullying.pdf