Stany lękowe - 7 rzeczy, których warto unikać

Stany lękowe to coraz częściej pojawiająca się dolegliwość. Najważniejsze to nie popaść w panikę i uświadomić sobie, że do pewnego stopnia mamy wpływ na to, co się dzieje z naszymi emocjami.

Stany lękowe to dolegliwość trudna do zrozumienia dla osób, które nie doświadczyły tego stanu. Jesteśmy przyzwyczajeni do wielu “dobrych rad” odnośnie tego, jak radzić sobie z podobną sytuacją. Zdania takie jak: “nie bierz wszystkiego do siebie”, “zwolnij tempo” czy “wprowadź zmiany w swoje życie” słyszymy codziennie, jednak nie przynoszą one żadnych właściwych rezultatów.

Powodem tego może być fakt, że w przypadku manii lękowej nasz umysł funkcjonuje na innych obrotach. Otóż jest więźniem ogarniających nas zmartwień, pesymizmu i kompletnego braku samokontroli. W tym stanie praktycznie niemożliwym jest “zwolnić tempo” życia. Na tym właśnie między innymi polegają stany lękowe.

Co więcej, czasami nawet podczas wakacji możemy czuć się kompletnie wyczerpani i zupełnie nieswojo we własnej skórze. A to często prowadzi do napadów lękowych. Należy pamiętać, że bardzo często techniki radzenia sobie z klinicznym niepokojem ograniczają się do leczenia symptomów, a nie głównego źródła problemu. Stany lękowe sięgają bowiem znacznie głębiej.

Medytacja, wychodzenie na spacery czy nawet przyjmowanie leków przeciwlękowych pomoże nam zwalczyć objawy problemu, ale jego główna przyczyna pozostanie na dnie duszy.

Z tego powodu, niezwykle istotne jest bycie świadomym, czego należy unikać, gdy cierpimy z powodu stanów lękowych.

W ten sposób oswoimy tego wewnętrznego demona, wpłyniemy na niego, osłabimy go i w końcu odzyskamy kontrolę nad naszym życiem.

1. Stany lękowe – nie analizuj stale wszystkiego, pozbądź się natrętnych myśli

Zatrzymaj się na chwilę, przerwij cykl ciągłego powracania do tych samych myśli, które tylko burzą twoją równowagę i spokój ducha.

• Musimy sobie uświadomić ,kiedy myśl, obraz, zdanie czy wspomnienie zaczyna regularnie przebywać w naszej głowie.
• Kiedy zdamy sobie z tego sprawę, idealnie byłoby zastąpić je skupieniem się na czymś innym – pozytywnym i nastrajającym optymistycznie.

Uprawianie sportu, rysowanie buddyjskich mandali, czy nawet rozmowa z drugą osobą może nam w tym pomóc.

2. Nie unikaj, nie uciekaj – stany lękowe nie ustąpią same

Może się zdarzyć, że praca przysparza Ci tyle stresu, że zdecydujesz się poprosić o urlop.
Być może problemy w związku są tak poważne, że wolisz spędzać więcej czasu poza domem, spóźniać się… Wówczas mogą się pojawić stany lękowe.

• Wszystkie te zachowania są bezpośrednią formą ucieczki przed tym, co nam przeszkadza i co nas niepokoi.
• Nigdy nie zostawiaj na jutro problemów, które dotykają Cię dziś. W ten sposób tylko zaczniesz gromadzić w głowie coraz więcej zmartwień, niepokojów i frustracji, aż w końcu wypełnią one całą mentalną przestrzeń, nie pozostawiając miejsca na nic innego.

3. Nie przewiduj rzeczy, które jeszcze się nie wydarzyły

Jeśli to zrobię, to coś się wydarzy. Jeżeli to powiem, to stanie się to i to. Jeśli to zmienię, to na pewno wydarzy się to, czego nie chcę…

Jeżeli zdarza Ci się miewać podobne myśli, pamiętaj, że są to oznaki bardzo szkodliwego i ograniczającego lęku, z powodu którego człowiek może bardzo cierpieć. Lęku, w którym to katastroficzne myślenie uniemożliwia nam pełne i świadome życie.

Nikt z nas nie ma kryształowej kuli, która powie mu, co się wydarzy jutro. Dlatego skup się na teraźniejszości i kontroluj swój pesymizm.

4. Przestań się tak bardzo “kontrolować”, płyń z prądem…

Każdy, kto przeżył chociaż jeden atak lęku, obawia się jego nawrotu. Czasami przysparza to tak wielkiej udręki, że staje się przyczyną nowych ataków paniki i lęku.

• Powinniśmy unikać nadmiernego kontrolowania siebie, własnych emocji, bicia serca, myślenia o tym, że pewne sytuacje przysporzą nam stresu, inne odbiorą nam kontrolę…
• Zamiast tego, nauczmy się wykonać zwrot o 180 stopni i pozwolić sobie na więcej otwartości, swobody i pewności siebie w stawianiu czoła temu, co nas przeraża. Bez wątpienia w takim podejściu odnajdziemy spokój i równowagę.

5. Nie dąż do życia bez lęku, to nie jest rozwiązanie

To bardzo powszechny błąd – myślenie, że lęk to wróg ostateczny, którego trzeba unikać za wszelką cenę.

• Kluczem do życia z oswojonym lękiem jest pozbawienie go kontroli nad nami.
• Musimy zrozumieć, że lęk to naturalny element ludzkiego życia. Pomaga nam bowiem unikać zagrożeń, pozwala przetrwać, a nawet daje nam energię i motywację do osiągania tego, czego pragniemy.
• Jednak kiedy zmienia się on w emocję, która paraliżuje, pozbawia nas powietrza, kontroli i szczęścia, należy coś z tym zrobić.

Musimy znaleźć przyczynę problemu. Bardzo istotne jest, by przeprowadzić rozmowę z samym sobą i przekształcić negatywny lęk w pozytywny.

6. Są ludzie, których lepiej unikać, jeżeli odczuwasz stany lękowe

Może to wydać się nieco dziwne, jednak w niektórych przypadkach poczucie lęku jest wynikiem relacji z konkretną osobą, która dzień w dzień odbiera nam nasze szczęście.

• Być może jest to partner, skomplikowana i szkodliwa miłość, która przekształca nas w kogoś, kim nie jesteśmy.
• Może też to być cały kontekst, na przykład środowisko zawodowe, w którym nie potrafimy się odnaleźć.
• Co więcej, może to być i nasze otoczenie rodzinne, w którym czujemy się nieswojo i bezradnie.

W tych przypadkach, najlepsze co możemy zrobić, to znaleźć przyczynę stanów lękowych i zastosować techniki radzenia sobie z tą dysfunkcją.

7. Nie przestawaj korzystać z życia, niepokój rozkrada twój najlepszy czas

Pomimo, iż nie zdajemy sobie z tego sprawy, tak właśnie się dzieje. Niepokój odbiera nam chęci do życia, radość z niego, a nawet i naszą tożsamość. Stany lękowe w pewnym sensie odbierają nam nas samych…

• Zmienia nas w kogoś innego, kogoś kogo nie lubimy i kto nie przypomina osoby, którą kiedyś byliśmy.
• Nie pozwól na to. Nie pozwól, by ten złodziej tożsamości i szczęścia odebrał Ci wszystko. Przejmij kontrolę, przechwyć wodze i pokieruj swoim wewnętrznym światem tak, aby znaleźć możliwe rozwiązania.

Pamiętaj także, że aby poradzić sobie z lękiem, istotne jest zastosowanie podejścia wielowymiarowego.

Leki są użyteczne, jednak przy współpracy z terapią kognitywno-behawioralną, technikami relaksacyjnymi i morzem wsparcia ze strony najbliższych.