Dzieci - Naucz je żyć szczęśliwie, nie idealnie

Każdy z nas chce jak najlepiej dla swoich dzieci, jednak musimy pamiętać, że nasze oczekiwania wobec nich nie mogą być zbyt wygórowane. Uczmy dzieci, jak być szczęśliwym, ale niekoniecznie idealnym.

Wychowywanie dzieci to ogromne wyzwanie, któremu każdy z nas chciałby sprostać. Bardzo często jednak utożsamiamy sukces wychowawczy ze spełnianiem przez dziecko wszystkich naszych oczekiwań – od zdobycia odpowiedniego wykształcenia, aż po jego życie osobiste.

Tymczasem specjaliści donoszą, że dzieci, którym rodzice zawiesili poprzeczkę zbyt wysoko, nie wyrastają na szczęśliwych ludzi. Co więcej, bardzo często w dorosłym życiu borykają się z takimi problemami jak depresja. Wobec tego, zamiast uczyć je, jak żyć idealnie, może warto nauczyć je, jak żyć szczęśliwie?

Wielu rodziców myli dobre wychowanie z wychowaniem perfekcyjnym, w którym nie liczy się zadowolenie i radość dziecka, a jego wyniki w nauce i sprostanie co raz to nowym zadaniom, wyzwaniom i obowiązkom.

Wychowywane w ten sposób dzieci być może wyrastają na dorosłych władających biegle kilkoma językami, jednak czy są oni dzięki temu szczęśliwsi?

Taki rodzaj wychowania można podsumować w kilku słowach: dzieci wychowywane na idealnych ludzi nie stają się ludźmi szczęśliwymi. Właśnie dlatego musimy podkreślić, jak ważne jest dbanie o rozwój indywidualnych cech naszego dziecka i pozwalanie mu na podejmowanie samodzielnych decyzji.

Perfekcyjni rodzice i nieszczęśliwe dzieci

W tym miejscu warto wspomnieć pewną historię, która doskonale obrazuje to, o czym chcemy dzisiaj opowiedzieć. Rzecz dotyczy pewnego rzymskiego grobowca z 94 r. p.n.e., który od lat przyciąga rzesze turystów. Z jakiego powodu?

Napis na kamieniu głosi, że w grobowcu spoczywa ,,Quintus Sulpicius Maximus, Rzymianin zmarły w wieku 11 lat, 5 miesięcy i 12 dni, zaledwie kilka dni po konkursie poetyckim dla dorosłych, w którym uczestniczył”. Wiadomo, że Quintus posiadał niezwykły talent, dziś z pewnością okrzyknięto by go genialnym dzieckiem.

Jego rodzice postanowili wykorzystać te zdolności i zmusili go do rywalizowania z dorosłymi w konkursach poetyckich i literackich. Uważa się, że chłopiec zmarł z wycieńczenia, ponieważ pracował ponad swoje siły, usiłując sprostać wymaganiom rodziców.

Ta smutna historia to klasyczny przykład zgubnego wpływu oczekiwań rodziców wobec swych własnych dzieci.

Współczesna walka o dzieci idealne

Wielu rodziców marzy o tym, by ich dziecko było idealne. Często w najlepszej wierze starają się rozwijać jego wszelkie talenty, by zapewnić mu jak najlepszą przyszłość. Niestety nie zawsze, to co wydaje się najlepsze rodzicom, jest w rzeczywistości najlepsze dla ich dzieci.

• Podstawowym błędem jest skupianie się tylko i wyłącznie na przyszłości naszych dzieci. Zapominamy przy tym, że dla dziecka najważniejsze jest to, co tu i teraz. Trzeba pozwolić maluchom cieszyć się każdym dniem, ponieważ dzieciństwo nie trwa wiecznie.
• We wszystkim potrzebny jest umiar. Pozwól dziecku przeżyć niezapomniane dzieciństwo – na dorosłość i natłok obowiązków przyjdzie jeszcze czas.
• Nie wychowuj dziecka idealnego, ale dziecko szczęśliwe. Wskazuj dziecku drogę, ale nie ciągnij go na siłę w kierunku, w którym ono samo nie chce iść i nigdy nie poczuje się spełnione.

Jak pohamować swój rodzicielski perfekcjonizm?

Jeśli chcesz, by Twoje dziecko wyrosło na szczęśliwego dorosłego człowieka, jako rodzic musisz unikać przede wszystkim szkodliwego i toksycznego perfekcjonizmu.

Zachowaj w pamięci kilka naszych porad, które pomogą Ci pohamować nieznośną potrzebę sterowania życiem swojej pociechy.

Uważaj na to, co mówisz i jak się zachowujesz

Perfekcjonizm nie zawsze uderza bezpośrednio w dziecko, ale i tak wpływa na jego przyszłe życie. Dajmy na to, gdy bardzo surowo oceniasz się jako rodzic i nieustannie podkreślasz wszystkie swoje porażki, dziecko również przejmuje tego rodzaju nastawienie.

Gdy dzieci słyszą w kółko te same słowa, takie jak ,,porażka”, ,,klęska” czy ,,niepowodzenie” są o wiele bardziej narażone na obniżenie własnej samooceny i niedostrzeganie swoich sukcesów.

Nie przesadzaj ze swoimi wymaganiami i chroń dziecko

Omówmy to na konkretnym przykładzie. Załóżmy, że Twój syn jest z siebie dumny, gdyż dostał w szkole dobrą ocenę z matematyki. Ty jednak zamiast go pochwalić, dociekasz, dlaczego ocena nie była jeszcze lepsza, ponieważ wymagasz od niego więcej.

To ogromny błąd wychowawczy, przez który nie tylko nie uczysz dziecka poczucia własnej wartości, ale wręcz odbierasz mu całą radość z czegoś, co uważało za swoje osiągnięcie. Dzieci wychowywane w ten sposób szybko tracą wiarę w sens ciężkiej pracy. Ponadto są bardziej narażone na niską samoocenę, a nawet na rozwój depresji.

Trzymaj  kciuki, ale nie karz dzieci za błędy

Ludzie popełniają błędy i fakt ten dotyczy również dzieci. Nie ma nic złego w pomyłce, zwłaszcza jeśli można wyciągnąć z niej jakąś naukę na przyszłość. Pozwól dzieciom na popełnianie błędów i nie zakładaj, że na pewno skończy się to źle.

W roli rodzica niezbędne są takie cechy jak tolerancja, zrozumienie i wiara w możliwości dziecka. Kiedy Twoje dzieci Ci ufają, budują wówczas z Tobą wyjątkową relację, którą powinnaś traktować jak niezwykły przywilej.

Pamiętaj!

Żyjemy w czasach swego rodzaju kryzysu społecznego, przez co wyzwania stojące przed nami, rodzicami, są co raz większe. Chcemy wychować nasze dzieci tak, by były dobrze przygotowane do życia.

Nie wolno zapominać o tym, jak ważne jest rozwijanie inteligencji emocjonalnej u dzieci. To bowiem gwarantuje, że wyrosną na szczęśliwych dorosłych, zdolnych do dawania z siebie jak najwięcej.

Jest to zadanie stojące nie tylko przed rodzicami, ale także przed dziadkami, nauczycielami. Generalnie przed dorosłymi, których nasze dzieci codziennie spotykają na swojej drodze.

Pamiętaj – wychowaj szczęśliwe dziecko, a nie dziecko idealne!