Choroba afektywna dwubiegunowa - największe mity

Wiele osób wierzy w różne fałszywe informacje, takie jak wszystkie te szkodliwe mity na temat poważnego problemu, jakim jest choroba afektywna dwubiegunowa, a które nie mają niczego wspólnego z rzeczywistością. Poznaj prawdę o tej chorobie i jej wpływie na nasze ciało i umysł.

Choroba afektywna dwubiegunowa charakteryzuje się nagłymi zmianami nastroju bez wyraźnego powodu. Nie jest to jednak kompletna definicja tego schorzenia.

W społeczeństwie powszechnie występują liczne mity na temat tej choroby, które zamierzamy dziś omówić. Po zakończeniu lektury tego artykułu będziesz wiedział o tym, że mity te nadają się wyłącznie do kosza.

Choroba afektywna dwubiegunowa jest po pierwsze mało znana wśród zwykłych ludzi, a jeszcze częściej zwyczajnie lekceważona. Czasami używamy słowa “dwubiegunowy” w sposób zupełnie niepoprawny, a niekiedy nawet bezmyślny.

Może wydaje Ci się, że takie wyrażenia jak “Twój przyjaciel wydaje się być dwubiegunowy” lub “Dlaczego się tak zachowujesz? Jesteś tak bipolarny” brzmią nietuzinkowo?

Być może tak. Ale nie zdajesz sobie także sprawy z tego, że takie stwierdzenia są nie tylko są obraźliwe wobec osób, które dopadła choroba afektywna dwubiegunowa, ale również stanowią pewnego rodzaju mity.

W naszym dzisiejszym artykule zamierzamy rozwiać niektóre z nich. Zapraszamy do lektury!

Choroba afektywna dwubiegunowa i mity, jakie wokół niej narosły

Zanim przejdziemy do konkretów, musimy najpierw wspomnieć o tym, że omawiane schorzenie występuje pod kilkoma nazwami.

Prawidłowa jego nazwa to choroba afektywna dwubiegunowa, ale można ją spotkać także w postaci zaburzenia afektywnego dwubiegunowego, psychozy maniakalno-depresyjnej, cyklofrenii lub ChAD.

Pora rozprawić się z kilkoma najpopularniejszymi mitami, jakie narosły wokół tej choroby:

Ma ona wpływ jedynie na Twój nastrój

Kiedy wygłaszamy takie stwierdzenie, mamy na myśli same tylko emocje. Wynika to z tego, że tkwimy w przekonaniu, że choroba afektywna dwubiegunowa dotyczy wyłącznie emocji.

Ale jest to naprawdę spory błąd i główne niedopowiedzenie, które stanowi jeden z podstawowych mitów, z jakimi boryka się choroba afektywna dwubiegunowa.

• Osoba zmagająca się z tym zaburzeniem cierpi również na problemy z racjonalnym osądem sytuacji, koncentrowaniem się na czekających ją zadaniach oraz miewa okazjonalne braki pamięci.
• Mogą u niej także wystąpić problemy z popędem płciowym i nagłe zmiany poziomu energii. Może to spowodować w niektórych przypadkach silną depresję i niską samoocenę.

Osoby chore nie mogą prowadzić normalnego życia

To jest całkowicie fałszywe stwierdzenie. Osoby, które dopadła choroba afektywna dwubiegunowa mogą bez większych przeszkód prowadzić zupełnie normalne życie, zarówno towarzyskie, jak i zawodowe.

Jedynie w niektórych przypadkach objawy chorobowe mogą stanowić okazjonalny problem, który jednak nie stanowi przeszkody niemożliwej do pokonania.

Czy piosenkarka Demi Lovato wydaje Ci się znaną osobą? U tej gwiazdy estrady została zdiagnozowana choroba afektywna dwubiegunowa, podobnie jak u wielu innych znakomitości świata kultury.

Cały problem, z jakim wiąże się choroba afektywna dwubiegunowa polega na tym, że nie jest to ani wybuch emocji w pewnych, pozornie niemających związku momentach, ani też nagły spadek nastroju w innych sytuacjach.

Dla osób zmagających się z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym najtrudniejsze jest znalezienie momentu równowagi i spokoju. Dla nich życie jest praktycznie zawsze czarne lub białe. Niezwykle trudno im znaleźć w nim odcienie szarości.

Skłamalibyśmy, gdybyśmy stwierdzili teraz, że osoba z tą chorobą nie potrzebuje pomocy i wsparcia.

Wprawdzie uzyskanie równowagi emocjonalnej na własną rękę nie jest zadaniem przekraczającym możliwości osoby chorej, niemniej jednak jest to naprawdę ogromne wyzwanie.

Zawsze niezwykle pomocnym rozwiązaniem będzie poszukać pomocy u specjalisty.

Jednak świadomość powagi problemu, terapie lecznicze wykorzystujące jogę i inne metody ćwiczenia koncentracji oraz wykonywanie innych czynności pod kontrolą profesjonalisty mogą sprawić, że Twój umysł będzie w stanie lepiej dostosować się do otaczającej Cię rzeczywistości.

A pod odpowiednim nadzorem Twoja choroba afektywna dwubiegunowa może zostać praktycznie w pełni kontrolowana.

Choroba afektywna dwubiegunowa to po prostu zwykłe huśtawki nastroju

Wielu ludzi uważa, że choroba afektywna dwubiegunowa to tak naprawdę coś takiego, jak nagłe zmiany nastroju, które przechodzi każdy z nas w wielu sytuacjach.

Na przykład kiedy umiera ukochana osoba, w chwilach silnego stresu, po nieudanym egzaminie, bądź teście, czy też wskutek innych niekorzystnych sytuacji z dnia codziennego.

Ale tak naprawdę choroba afektywna dwubiegunowa to coś zupełnie innego. Zmiany nastroju u osób zmagających się z takimi zaburzeniami wpływają negatywnie na ich życie i ich możliwości, a czas ich trwania jest o wiele dłuższy.

Co gorsza, wahania nastroju mogą też wystąpić bez żadnego wyraźnego powodu.

Na przykład same tylko deszczowe dni mogą powodować u Ciebie uczucie smutku i przygnębienia. Ale osoba chorująca na zaburzenia afektywne dwubiegunowe może wpaść w stan silnej depresji na sam tylko widok deszczu padającego za oknem.

A nawet w trakcie pięknego słonecznego dnia na samą tylko myśl o deszczu.

Podobnie wygląda kwestia zawodowa. Osoby z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym mogą stracić pracę, ponieważ często po prostu nie są w stanie wstać z łóżka i zmobilizować się do pracy, niezależnie od tego, jak bardzo się starają spełnić swoje obowiązki.

Cały ten problem wynika z tego, że obudziły się z rana w głęboko smutnym nastroju lub wręcz przybite, który to stan psychiczny przekłada się również na kondycję fizyczną.

Samobójstwo nie stanowi istotnego problemu dla osób chorych

Uważajcie na ten niezwykle popularny mit.

To prawda, że osoby, które dopadła choroba afektywna dwubiegunowa często nie zamierzają popełniać samobójstwa, ale raczej skupiają się na próbach kontrolowania swoich emocji poprzez różne praktyki, między innymi samookaleczenie.

Jednak zdecydowana większość z nich czuje potrzebę zakończenia emocjonalnego wiru, którego doświadczają i uciekają się do zadawania fizycznego bólu jako sposobu na rozładowanie targających nimi emocji.

Samookaleczenie jest często sposobem na odwrócenie uwagi i kontrolę nad swoim stanem emocjonalnym, której tak bardzo potrzebują. Czasami jednak takie zachowanie może wymknąć się spod kontroli.

Dlatego jest to kolejny z największych mitów, z jakimi musi borykać się choroba afektywna dwubiegunowa. Powinniśmy zatem być szczególnie ostrożni pod tym względem.

Osoby z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym są słabe fizycznie i psychicznie

Wiele osób, które dopadła choroba afektywna dwubiegunowa nie jest w stanie lub nie chce szukać pomocy, między innymi ze względu na mit, który zakłada z góry, że jeśli nie jesteś w stanie kontrolować swoich emocji, to znaczy, że jesteś po prostu kimś o słabym charakterze.

Ale przygnębienie, niepokój lub inna choroba nie powoduje, że jesteś słabszy niż inni. W rzeczywistości prawda jest całkiem inna.

Ludzie, którzy cierpią na choroby psychiczne często muszą podjąć niezwykły wręcz wysiłek podczas każdego kolejnego dnia swojego życia, aby odnieść sukces w postaci w miarę normalnego funkcjonowania.

To właśnie czyni z nich niewiarogodnie silne psychicznie osoby, którzy potrzebują jednak trochę dodatkowej pomocy w znalezieniu równowagi.

Choroba afektywna dwubiegunowa jest po prostu normalnym problemem natury medycznej, który można leczyć. Dzięki temu osoba chora jest w stanie osiągnąć względną równowagę emocjonalną, którą tak potrzebuje.

Musimy całkowicie rozwiać wszystkie te mity na temat choroby afektywnej dwubiegunowej i usunąć je z naszych umysłów.

Te fałszowanie rzeczywistości uniemożliwia nam pełne zrozumienie tego problemu, jakim jest choroba afektywna dwubiegunowa i tego, w jaki sposób możemy pomóc naszym bliskim cierpiącym z tego powodu.

Zakładanie z góry, że ktoś z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym jest obłąkany lub może zostać uznany za osobę szaloną jest poważnym błędem świadczącym o niewiedzy i niedojrzałości. Choroba afektywna dwubiegunowa jest po prostu normalną przypadłością medyczną, którą można leczyć i kontrolować.

Jednak aby do tego doprowadzić, musimy być najpierw gotowi zrozumieć tę chorobę, a następnie chcieć pomóc osobie, którą ona dopadła.