Citalopram: zastosowania i działanie

Citalopram ma mniej działań ubocznych i są one mniej intensywne niż w przypadku innych trójpierścieniowych leków antydepresyjnych.

Citalopram to lek antydepresyjny należący do inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny. Po raz pierwszy zsyntetyzowano go w 1989 roku. To pochodna fenyloetyloaminy.

Farmakokinetyka: jak działa citalopram?

Farmakokinetyka opisuje procesy wchłaniania, dystrybucji, metabolizmu i usuwania leków z organizmu. Citalopram podawany jest doustnie. Dobrze się wchłania i jest przyswajalny w 80%. Oznacza to, że z podanej dawki 80% działa aktywnie.

Lek osiąga maksymalne stężenie we krwi około 4 godziny po przyjęciu. Co więcej, dobrze przyjmować go z jedzeniem, bo żywność nie wpływa na jego przyswajanie.

Jeśli chodzi o dystrybucję, potrzebuje on białek plazmatycznych, by rozprzestrzeniać się po organizmie. W 80% przyłącza się do tych cząsteczek, dlatego należy ostrożnie postępować z nim, gdy przyjmuje się inne leki tego samego typu – mogą wchodzić w interakcje i stawać się toksyczne.

Lek ten metabolizowany jest głównie w wątrobie i w 65% organizm usuwa go wraz z odchodami, a w 35% wraz z moczem. Warto mieć na uwadze, że starsi pacjenci, których organy są w gorszym stanie, dłużej metabolizują i wydalają lek. Dlatego czasami konieczna jest redukcja dawki.

Zastosowania

Ten lek antydepresyjny nie tylko pomaga przy stanach niepokoju, ale także skutecznie leczy inne choroby, co potwierdzają badania. Oto niektóre z nich:

• Zaburzenia lękowe i fobia społeczne.
• Zaburzenie obsesyjno-kompulsywne.
• Choroba Huntingtona.
• Dysforyczny syndrom premenstruacyjny.

Lek ten bywa też stosowany przy innych zaburzeniach. Pomaga przy niepokoju, alkoholizmie i zaburzeniach odżywiania.

Jak działa citalopram?

Jak już wspominaliśmy, citalopram to antydepresant, który blokuje wychwyt zwrotny serotoniny w ośrodkowym układzie nerwowym. Co więcej, podobnie jak inne antydepresanty, działa selektywnie i nie wpływa na inne neuroprzekaźniki.

Cecha ta sprawia, że działania niepożądane są ograniczone. Lek ten nie działa nadmiernie uspokajająco, ani nadmiernie antycholinergicznie. Ma także mniejszy wpływ na układ krążenia niż innego typu antydepresanty.

Chociaż nie do końca znany jest mechanizm działania citalopramu, prawdopodobnie blokuje on wychwyt zwrotny serotoniny na błonie neuronów. Serotonina to jeden z podstawowych neuroprzekaźników. Kontroluje wiele stanów organizmu, w tym:

• Nastrój: mówi się, że to substancja odpowiadająca za szczęście. W stanach depresyjnych poziom tego neuroprzekaźnika jest obniżony, dlatego blokowanie jego wychwytu zwrotnego poprawia nastrój.
• Gniew i agresję.
• Apetyt: dlatego też bywa stosowany przy zaburzeniach odżywiania.
• Pamięć i uwagę.
• Seksualność.

Działania uboczne

Citalopram wykazuje mniej działań ubocznych i są one przy nim mniej intensywne niż przy innych trójpierścieniowych lekach antydepresyjnych. Mimo to lek wykazuje jednak działania niepożądane, co warto mieć na uwadze rozpoczynając kurację.

Najczęstsze działania niepożądane to:

• Nudności.
• Biegunka lub zaparcia.
• Ból żołądka.
• Utrata wagi.
• Wymioty.

Podsumowanie

Citalopram to lek blokujący wychwyt zwrotny serotoniny, czyli jednego z najważniejszych neuroprzekaźników. W konsekwencji jej poziom wzrasta.

Chociaż lek ten ma mniej działań ubocznych niż inne antydepresanty, może powodować niepożądane reakcje, co warto mieć na uwadze. Jeśli doświadczasz dziwnych objawów po rozpoczęciu przyjmowania leku, nie wahaj się poinformować o tym lekarza.