Kontuzja, przez którą Roger Federer musiał przejść na emeryturę

Roger Federer miał karierę pełną sukcesów i uznania. Chociaż kontuzje go nie wystraszyły, wyraźnie ograniczyły jego umiejętności w ostatnich latach.

Przejrzane i zatwierdzone przez: lekarz Leonardo Biolatto.

Napisany przez Fernando Clementin

Ostatnia aktualizacja: 25 grudnia, 2022

Sportowiec, którego wielu uważa za najlepszego tenisistę w historii, pożegnał się emocjonalnie z dyscypliną. Nie tylko ze względu na wiek (41 lat), Roger Federer praktycznie musiał wycofać się ze sportu, któremu poświęcił swoje życie.

Szwajcar przez dwa lata był w stanie rozegrać tylko czternaście meczów. Kontuzje, których unikał przez tyle lat dzięki treningowi i zaangażowaniu, zaczęły dawać się we znaki.

Kolano, słaby punkt kontuzji Rogera Federera

W ciągu swojej wybitnej kariery zawodowej Roger Federer rozegrał aż 1526 meczów. Był numerem 1 w rankingu ATP (Association of Tennis Professionals) przez 310 tygodni i wygrał oszałamiającą liczbę 20 turniejów Wielkiego Szlema. Był także mistrzem olimpijskim w deblu i zdobywcą Pucharu Davisa ze swoją narodową drużyną w 2014 roku.

Jednak pojedynek, którego ostatecznie nie mógł wygrać to walka z własnym prawym kolanem. W 2020 roku Federer zapowiedział, że wykorzysta przerwę w rozgrywkach sportowych spowodowaną pandemią, aby poddać się artroskopii. Wyjawił, że odczuwa dyskomfort i ból w tym obszarze – był to pierwszy znak ostrzegawczy.

Artroskopia to zabieg chirurgiczny polegający na wykonaniu niewielkich nacięć w kolanie w celu wprowadzenia narzędzi i kamery. Technika ta umożliwia leczenie dolegliwości, na przykład zapalenia stawów pochodzenia infekcyjnego. Pozwala także na naprawę wiązadeł i ścięgien a nawet złamania kości i usuwanie torbieli.

Problem Federera w prawym kolanie miał związek z gromadzeniem się płynu. Może to powodować obrzęk w okolicy, objaw, któremu towarzyszy sztywność i ból.

Jedną z możliwych przyczyn jest nadużywanie stawu, co wydaje się prawdopodobne w tak długiej i intensywnej karierze. Inne czynniki wyzwalające to kontuzje i wewnętrzne urazy leżące u ich podstaw.

Inne kontuzje w karierze Rogera Federera

Poza wspomnianymi problemami, Szwajcar cierpiał z powodu kilku innych urazów i chorób, które wyeliminowały go z gry na korcie. Poważnych było jednak nie więcej niż pięć.

Na przykład w 2008 roku przeszedł mononukleozę. Jest to choroba, która daje bardzo podobne objawy do grypy, obejmujące gorączkę, zmęczenie i złe samopoczucie. Federer nie grał przez 2 miesiące.

W 2014 roku kontuzja pleców uniemożliwiła mu występ w finale London Masters przeciwko Novakowi Djokovicowi, jednemu z jego największych rywali.

Dwa lata później, w 2016 roku, pojawiła się natomiast pierwsza kontuzja kolana. Dotyczyła łąkotki jego lewej nogi, co skłoniło go do poddania się operacji po raz pierwszy. Udało mu się wrócić do gry 3 miesiące później – podczas Wimbledonu. Jednak wysiłek spowodował nawrót choroby i tenisista pozostał nieaktywny aż do następnego roku.

Łąkotki to chrząstki w stawie kolanowym w kształcie litery C. Ich funkcja polega na amortyzacji stawu między piszczelem a kością udową, umożliwiając ruch kolana i zapewniając mu stabilność. Kiedy pękają, w okolicy pojawia się sztywność i ból.

Roger Federer kończy karierę w wielkim stylu

Niestety, czas mija nawet dla największych sportowców. Prędzej czy później naturalne zużycie ich ciała i rywalizacja ze znacznie młodszymi zawodnikami kończy się tym, że obciążenie jest zbyt duże. U tenisistów najczęściej szwankują kolana, nadgarstki i plecy.

Roger Federer zawsze będzie w pamięci kibiców za wszystko, co dał tej dyscyplinie, zarówno na poziomie sportowym, jak i osobistym. Zakończył karierę po 24 wspaniałych latach, a teraz będzie musiał znaleźć inną drogę – w tenisie, albo gdzie indziej.