Ćwiczenia aktywujące dla osób przykutych do łóżka
Jeśli znasz kogoś, kto jest przykuty do łóżka, prawdopodobnie już wiesz, że niekoniecznie jest to stan stały. Przyczyn takiej sytuacji może być wiele, a każda z nich będzie miała swoją własną rzeczywistość i ograniczenia. Ćwiczenia aktywujące dla osób obłożnie chorych rewitalizują mięśnie i zapobiegają ich zanikowi. Pacjenci ci mają wiele różnych potrzeb, które należy zaspokoić, w tym potrzeby duchowe, umysłowe i fizyczne.
Mogli doznać jednego lub kilku poważnych obrażeń lub przeszli poważną operację. Aktywność fizyczna i odpowiednia higiena stają się zatem najlepszymi sprzymierzeńcami w skutecznym wyzdrowieniu z następstw. Mówiąc ćwiczenia aktywujące, mamy na myśli te, które mają na celu stymulację obszarów ciała wymagających wzmocnienia, aby pacjent nie cierpiał z powodu konsekwencji unieruchomienia.
Głównym celem jest poprawa ich reakcji na każdy bodziec. Nie ma to nic wspólnego z rozwojem mięśni, ale chodzi o unikanie i zapobieganie poważnym problemom zdrowotnym. W tym artykule zapraszamy do odkrycia znaczenia tych działań, abyś mógł pomóc tym, którzy ich potrzebują lub wykonać je osobiście.
Ćwiczenia aktywujące dla osób obłożnie chorych
Celem jest wykonywanie ruchów stawów i mięśni. Dla osób przykutych do łóżka pojawiają się coraz większe ograniczenia dotyczące ćwiczeń. Jeśli pozostaną nieruchome przez zbyt długi czas, mogą wystąpić komplikacje, takie jak zakrzepy krwi, osłabienie i zmęczenie, sztywność stawów, a nawet depresja.
Dlatego tak ważne jest, aby osoby przykute do łóżka wykonywały ćwiczenia aktywujące. Chociaż są proste i lekkie, pomagają zapobiegać uszkodzeniom, takim jak odleżyny. Zwykle pojawiają się na piętach, kości ogonowej, biodrach i kostkach. Jeśli uda Ci się utrzymać aktywność ciała osoby przykutej do łóżka, będziesz również promować równoczesną aktywację jej umysłu.
Przeczytaj również: Szpital – 5 przydatnych porad podczas wizyty
Niektóre ćwiczenia aktywujące dla osób przykutych do łóżka
Celem jest, aby ciało pacjenta pozostawało aktywne, co sprzyjało ciągłości jego leczenia. Jeśli nie wykonają ćwiczeń, prawdopodobnie doznają innych kontuzji, które dodadzą więcej problemów na ich ścieżce powrotu do zdrowia. Wszystkie te ruchy wyróżniają się, ponieważ są bardzo proste do wykonania. Kluczem jest rozpoczynanie ich powoli, od maksymalnie 5 powtórzeń.
1. Zgięcia kostki
Możesz w tym pomóc, jeśli osoba siedzi lub leży na plecach. Chodzi o to, aby pomóc osobie zgiąć stopę tak, aby palce były skierowane w stronę sufitu. Ten ruch jest na tyle prosty, że można go połączyć z innymi ruchami, np. podnoszeniem nogi w tym samym czasie.
2. Poruszaj palcami
Celem jest asystowanie osobie w każdym ruchu, ale być może jest to jeden z ruchów, które wymagają najmniejszego wsparcia. Po prostu postępuj zgodnie z tymi wskazówkami. Ćwiczenie polega na zginaniu każdego palca u nogi, rozciąganiu go do tyłu, a następnie do przodu. Jeśli osoba przykuta do łóżka nie słyszy cię, możesz to dla niej zrobić.
3. Obróć kostkę
Osoba może leżeć lub siedzieć z wyprostowanymi nogami. Zaczynasz od lekkiego uniesienia nogi i zainicjuj obrót każdej z kostek od prawej do lewej, rysując nimi okrąg zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Następnie możesz powtórzyć to w przeciwnym kierunku, około czterech razy w każdym kierunku. Jeśli jest w zasięgu, możesz wykonać ruch dla obu kostek jednocześnie lub zacząć od jednej, a następnie kontynuować drugą.
4. Ramiona podnosi
Jest to doskonałe ćwiczenie do ćwiczenia na siedząco. Osoba zacznie od podniesienia ramion, próbując zrównać je z uszami. Zasięg tego ruchu jest często ograniczony. Dlatego najlepiej jest, gdy podnosisz ramiona, możesz je przytrzymać przez kilka sekund w tej pozycji, zanim wrócisz do pozycji wyjściowej. Tutaj pacjent ćwiczy mięśnie czworoboczne , czyli mięśnie zajmujące obszar od szyi, górnej części pleców po ramiona.
5. Podnoszenie nóg
Intencją tego ruchu jest to, że możesz wziąć jedną z nóg pacjenta i bardzo ostrożnie unieść ją lekko w górę. Kiedy noga osiągnie limit wzrostu osoby, wykonaj trzykrotne obrócenie kostki. Następnie ostrożnie odłóż nogę. Powtórz to z drugą stroną, która pozostała nieruchoma. Robienie tego w pozycji siedzącej i leżącej jest wysoce zalecane. Każda opcja jest prawidłowa.
6. Pchnięcia ramion i obroty nadgarstka
W pozycji siedzącej lub leżącej na łóżku to jedno z podstawowych ćwiczeń dla osób obłożnie chorych. Aby to zrobić, osoba powinna wyciągnąć obie ręce i udawać, że coś odpycha od ciała.
Po wykonaniu tej czynności trzykrotnie osoba przykuta do łóżka powinna zatrzymać się i zacząć obracać oba nadgarstki dłoni. Można to zrobić jednocześnie lub pojedynczo. Skręt ten powinien być rozwijany w obu kierunkach ciała – najpierw w prawo, potem w lewo lub odwrotnie.
7. Odwróć głowę i szyję
Powinni również zacząć obracać głowę z jednej strony na drugą. Jeśli im pomagasz, rób to delikatnie i ostrożnie. Chodzi o to, abyś czuła lekkie rozluźnienie napięcia i delikatne rozciąganie. Te ruchy na boki powinny być uzupełnione rolkami na szyi. Idealnie, osoba powinna czuć się komfortowo, siedząc. Jednak przy odpowiednim podparciu ćwiczenie można też wykonać z osobą leżącą.
Dodatkowe wskazówki
Pamiętaj, że lekarz prowadzący pacjenta musi zatwierdzić każde z tych ćwiczeń aktywujących. Musisz wziąć pod uwagę, że osoba przykuta do łóżka powinna zjeść kilka godzin przed rozpoczęciem zajęć, aby nie ćwiczyć tuż po posiłku.
Musisz także wybrać porę dnia, kiedy osoba czuje się najbardziej zmotywowana i pełna energii do wykonywania tych ćwiczeń. Jednocześnie będziesz musiał bardzo uważać na każdy znak, który osoba ujawnia podczas ruchów, szczególnie w przypadku kogoś, kto nie może się porozumieć. To wskaże, czy kontynuacja lub przerwanie jest właściwe.
Bądź ostrożny w wykonywaniu tych odcinków, w liczbie powtórzeń i w czasie odpoczynku między nimi. Najważniejsze jest to, że przykuty do łóżka pacjent może poczuć, że jego ciało nabiera mobilności i siły. Stopniowo powinien odczuwać poprawę, mimo że jest przykuty do łóżka.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Cáceres P. Diseño y validación de un instrumento fisioterapéutico para la prescripción del ejercicio físico basada en parámetros nutricionales en pacientes adultos en unidad de cuidado intensivo. Corporación Universitaria Iberoamericana: Colombia; 20212.
- Reina R, Sanz D. Actividades físicas y deportes adaptados a personas con discapacidad. Primera edición. España: Editorial Paidotribo; 2021.
- Vegas, Omar Garcés, Luis Iván Reyes Villagómez, and Felipe Navas Peña. “Conjunto de ejercicios físicos para fortalecer el aparato osteomioarticular de los miembros inferiores en el adulto mayor.” Lecturas: Educación física y deportes 162 (2011): 2-6.
- Luz Mirian, Esparza Leyva, Mora Vera Isabel, and Mejías Pupo Marbelis. “Conocimiento sobre el manejo preventivo y clínico de las úlceras por presión en cuidadores y familiares.” 1er Simposio para el desarrollo de las Especialidades de Enfermería. 2022.
- Allen L, Kisner C. Ejercicio terapéutico. Primera edición. España: Editorial Paidotribo; 2005.
