Co to jest naderwanie mięśnia łydki?

Kontuzja łydki występuje najczęściej podczas uprawiania sportu, kiedy skaczesz, dokonujesz szybkiej zmiany kierunku lub naciskasz stopę, aby przyspieszyć.

Przejrzane i zatwierdzone przez: biotechnolog Alejandro Duarte.

Napisany przez Equipo Editorial

Ostatnia aktualizacja: 16 czerwca, 2023

Naderwanie mięśnia łydki to nagła, poważna kontuzja. Ten rodzaj urazu może wymagać pomocy medycznej. Mięsień łydki składa się z dwóch mięśni, mięśnia brzuchatego łydki i mięśnia płaszczkowatego.

Mięsień łydki pomaga zginać podudzie, ale bierze również udział w szybkich ruchach, takich jak skoki i sprint. Dlatego kontuzja taka jak naderwanie mięśnia łydki najczęściej zdarza się podczas intensywnej aktywności fizycznej.

Naderwanie mięśnia łydki – przyczyny

Kontuzja łydki występuje najczęściej podczas uprawiania sportu, kiedy trzeba szybko naciskać podłoże stopą, aby nagle przyspieszyć. Jednak może się to również zdarzyć podczas skoku lub szybkiej zmiany kierunku.

Ten nagły ruch może przeciążyć łydkę, powodując jej rozciągnięcie poza normalne granice. W ten sposób może dojść do zerwania mięśnia łydki. Osoby uprawiające sporty, takie jak tenis lub koszykówka, są bardziej narażone na ten typ kontuzji.

Kiedy dojdzie do urazu, możesz usłyszeć trzaśnięcie lub poczuć rozerwanie w łydce. Ponadto mogą pojawić się inne objawy, takie jak:

• Ból.
• Stan zapalny.
• Siniaki
• Problemy z chodzeniem lub obciążaniem kontuzjowanej nogi.

Objawy

Objawy zależą od stopnia ciężkości urazu. Jeśli to tylko nadwyrężenie, poczujesz rodzaj silnego ciągnięcia w dolnej części nogi. Możesz nawet odczuwać przeszywający ból.

Jednak naderwanie mięśnia łydki powoduje silny ból i ledwo będziesz w stanie chodzić. Istnieją trzy stopnie naderwania w zależności od ciężkości urazu:

Naderwanie pierwszego stopnia

Obejmuje mikrozerwania włókien mięśniowych do 10%. Charakteryzuje się łagodnym bólem w tylnej części nogi oraz w okolicy pięty. Nie ma prawie żadnej utraty siły i ruchu i można kontynuować zwykłą aktywność sportową.

Pełny powrót do zdrowia nastąpi w ciągu kilku tygodni od urazu. Będzie to zależeć od procentu zaangażowanych włókien i zastosowanego leczenia.

Naderwanie mięśnia łydki drugiego stopnia

Obejmuje bardziej rozległe uszkodzenia i większy ból. W stopniu 2 naderwania następuje znaczna utrata siły i ruchomości mięśni. Obrzęk jest również poważniejszy i szybko pojawiają się siniaki. Ponadto istnieją ograniczenia dotyczące wykonywania czynności.

Mięsień brzuchaty łydki podlega wysokiemu ryzyku, jeśli chodzi o naderwanie mięśni. Dzieje się tak, ponieważ Przyczepia się do powierzchni podkolanowej kości udowej a w dolnej części łączy się ze ścięgnem mięśnia płaszczkowatego, tworząc ścięgno piętowe. Ponadto ma wysoki stosunek szybkokurczliwych włókien mięśniowych.

Trzeci stopien naderwania mięśnia łydki

Na tym etapie następuje całkowite zerwanie mięśnia. Ból w tym przypadku jest bardzo ostry, a stan zapalny jest ostry i natychmiastowy. Występuje również wyczuwalne wybrzuszenie w łydce, gdy zerwana część się kurczy.

Zerwanie mięśnia łydki trzeciego stopnia charakteryzuje również całkowita niemożność chodzenia.  Włókna mięśniowe nie mogą się połączyć i konieczna jest pilna interwencja lekarza.

Jak leczy się naderwanie mięśnia łydki?

Najbardziej skuteczny protokół leczenia naderwania mięśni łydek w skrócie nazywa się R.I.C.E od słów angielskich, które oznaczają:

• Odpoczynek (rest).
• Lód (ice).
• Kompresja (compression).
• Uniesienie (elevation).

Pierwszym krokiem jest odpoczynek, czasowe zaprzestanie wszelkiej aktywności fizycznej. Następnie tak szybko, jak to możliwe, stosuje się terapię lodem lub zimnem. W ten sposób można zatrzymać krwawienie wewnętrzne i zmniejszyć stan zapalny.

Wskazane jest stosowanie zimnych okładów przez 10-15 minut co godzinę, a następnie zmniejszanie częstotliwości w miarę zmniejszania się bólu i stanu zapalnego. Pomoże również przyciśnięcie lodu do miejsca urazu za pomocą bandaża kompresyjnego.

Jeśli naderwanie mięśnia łydki ma cięższy charakter, dobrze jest wiedzieć, który z dwóch mięśni tworzących łydkę jest dotknięty w większym stopniu. Z tego powodu może być potrzebne USG lub rezonans magnetyczny, aby lepiej zdiagnozować lokalizację i zakres urazu.

Kontuzje mięśnia łydki stopnia 3 i niektóre stopnia 2 wymagają zabiegu chirurgicznego w celu połączenia i naprawy uszkodzonego mięśnia i ścięgna. W tym przypadku liczy się czas, bo im dłużej mięsień jest zerwany i napięty, tym trudniej będzie go rozciągnąć i odzyskać odpowiednie napięcie mięśniowe.

Po operacji stosuje się protokół R.I.C.E. oraz wytyczne wskazane przez fizjoterapeutę dotyczące wzmocnienia mięśni.