Bulwy, korzenie bulwiaste i cebule - dowiedz się, czym się różnią

Rośliny jadalne, które rosną pod ziemią, mają bogaty skład substancji odżywczych. Dowiedz się więcej o bulwach, korzeniach bulwiastych i cebulkach oraz o ich zastosowaniu w kuchni i ogrodzie.

Chociaż bulwy , korzenie bulwiaste i cebule rosną pod ziemią i stanowią smaczne i pożywne warzywa, istnieje kilka różnic w ich budowie i uprawie. Należą też do dwóch kategorii roślin: bulwiastych i cebulowych.

Na pewno nie raz jadłeś ziemniaki, cebulę, buraki, marchewki i bataty. Wszystkie mają jedną wspólną cechę: ich części jadalne rosną pod ziemią. Jednak czy znasz różnorodność roślin jadalnych, które uprawia się w ten sposób i które dostarczają do spiżarni składników odżywczych?

W tym artykule wyjaśnimy, czym różnią się od siebie bulwy, korzenie bulwiaste i cebule.

Różnią się one od siebie podziemną częścią, która rozwija się w celu gromadzenia składników odżywczych. I tak w przypadku bulw i cebulek w część jadalną przekształca się łodyga, a w korzeniach bulwiastych jest to korzeń.

Ponadto bulwy, korzenie bulwiaste i cebule często mają inny kształt. Cebule mają kształt zaokrąglony, korzenie bulwiaste wydłużony, a bulwy przybierają niezbyt jednolite formy. Mają wiele podobieństw, więc często dochodzi do pomyłek w ich klasyfikacji.

Czym są bulwy?

Bulwy to zgrubienia, które tworzą się w łodygach niektórych roślin w celu gromadzenia składników odżywczych, wody i energii dla rośliny. Artykuł z Universidad Mayor z San Andrés w Boliwii wskazuje, że pochodzenie i miejsce, w którym zaczęto je stosować do domowego użytku znajduje się w Andach Środkowych.

Dlatego też bulwy są tak popularne w krajach takich jak Peru, Boliwia, Ekwador czy Kolumbia. Jednak wiele z nich rozprzestrzeniło się po całym świecie, na przykład ziemniak.

Bulwy zazwyczaj są bogate w węglowodany złożone, wodę i błonnik. Nie zawierają cholesterolu i trzeba je spożywać po ugotowaniu, aby organizm ludzki mógł je strawić.

Wyróżniają się również zawartością minerałów, takich jak potas, żelazo, witamina A i witamina C. Bulwy charakteryzują się wszechstronnością, co pozwala na przygotowanie potraw w najróżniejszy sposób. Spożywa się je zarówno gotowane, w formie puree, w zupach, smażone, pieczone, jak i w postaci mąki.

Bulwy w ogrodzie i kuchni

Bulwy są bardzo pożywnym pokarmem, który może stanowić część zbilansowanej diety. Ponadto zazwyczaj są niedrogie i łatwe do kupienia. Jest ich wiele, jednak większość pozostaje mało znana, jak szczawik bulwiasty (Oxalis tuberosa) czy olluco (Ullucus tuberosus) :

• Ziemniak: Jest to warzywo popularne na całym świecie i zajmuje czwarte miejsce pod względem produkcji po kukurydzy, ryżu i pszenicy. Według Międzynarodowego Centrum Ziemniaka, istnieje ponad 4000 odmian rodzimych ziemniaków o różnych odcieniach, rozmiarach i smakach. Jako bardzo wszechstronne warzywo, pozwala na tworzenie wielu przepisów. Można też uprawiać go w różnych warunkach.
• Rzepa: jest to różowa bulwa o kształcie i wielkości zbliżonej do jabłka. Cieszy się popularnością w Europie, a jej liście są również jadalne. Bulwa zawiera dużo potasu, błonnika i witaminy C.
• Rzodkiewka: rzodkiewka to warzywo z rodziny krzyżowych. Jest to roślina pochodząca z Chin, ale bardzo dobrze przystosowuje się do różnych klimatów i jest odporna na zimno. Szybko dojrzewa i jest łatwa w uprawie, dzięki czemu można ją stosować w przydomowych ogrodach. Posiada różne właściwości lecznicze.

Co to jest korzeń bulwiasty?

Korzenie bulwiaste określa się również jako bulwy korzeniowe. Ich części jadalne tworzą się jako zgrubienia w korzeniach roślin, gdzie gromadzą się składniki odżywcze. Zwykle pochodzą z regionów tropikalnych. Jednak ze względu na ich wyśmienity smak i łatwość uprawy rozprzestrzeniły się na cały świat.

Przykłady korzeni bulwiastych w ogrodzie i kuchni

Korzenie bulwiaste to rodzaj warzyw rosnących pod ziemią najczęściej wykorzystywany w kuchniach. Z części jadalnych wyrastają inne korzenie, które pomagają im pozyskiwać wodę i składniki odżywcze.

Ich cechą charakterystyczną jest to, że mogą przetrwać pod ziemią przez długi czas, nawet jeśli zewnętrzna część rośliny niszczeje. Zobaczmy kilka przykładów:

• Maniok jadalny: jest ważnym źródłem węglowodanów dla wielu ludzi, zwłaszcza w Afryce, Ameryce i Azji. Pochodzi z klimatów tropikalnych. Jego skorupa ma kolor brązowy, a wnętrze biały i zawiera dużo skrobi. W krajach Ameryki Południowej i Środkowej maniok znalazł szerokie i różnorodne zastosowanie w wielu popularnych przepisach przygotowywanych z bulw gotowanych, smażonych lub ususzonych i zmielonych na mąkę.
• Yam: po manioku to najpopularniejszy korzeń na świecie. Zwykle spożywa się go w krajach Azji, Afryki i Ameryki Południowej. Występuje w tropikach i ma brązową skórkę. Do jedzenia nadaje się jego biały miąższ, który ma dużą zawartość skrobi. Korzenie yamu mają tę właściwość, że można je przechowywać nawet do 6 miesięcy.
• Marchewka: to słynne warzywo to korzeń bulwiasty, który ma wysoki składnik beta-karotenu. Marchewka korzystnie wpływa na wzrok i skórę. Chociaż najlepiej znamy marchewkę pomarańczową, istnieją również odmiany fioletowe, czerwone i żółte. Są łatwe w uprawie w przydomowym ogrodzie, a na zbiory czeka się około 3 miesięcy.
• Słodki ziemniak, batat lub patat, czyli wilec ziemniaczany: ten gatunek pochodzi z Ameryki Południowej. Istnieją różne odmiany, które mogą mieć odcienie między białym, pomarańczowym, czerwonym, fioletowym i żółtym. Jego bulwy mają lekko słodki smak, dlatego w wielu krajach używa się nazwy słodki ziemniak. Posiada wysoką zawartość witaminy C, skrobi, witaminy A i potasu, właściwości, za które szczególnie cenią go specjaliści od żywienia. Można również jeść jego kiełki.

Słodkie ziemniaki wspomagają odchudzanie!

• Arakacznik, czyli ziemniara jadalna: znany również jako seler kreolski lub biała marchewka, jest to korzeń o lekko słodkim smaku, w kolorze białym lub żółtym, który zawiera skrobię. Jest popularny w Ameryce Południowej, a ze względu na wysoką zawartość energii stanowi pożywny pokarm. Z tego samego powodu nie zaleca się jego spożywania osobom otyłym lub z nadwagą.
• Burak ćwikłowy: to bardzo pożywne i popularne warzywo. Chociaż występuje w różnych kolorach, najbardziej znany ma kolor fuksji lub głębokiej czerwieni. Bulwy buraków mają lekko ziemisty i słodki smak. Ze względu na wysoką zawartość sacharozy białe buraki wykorzystuje się do produkcji cukru.

Czym są rośliny cebulkowe?

Cebulka to zgrubienie w łodydze rośliny, która rozrasta się pod ziemią i spełnia funkcję magazynowania składników odżywczych.

Cebulki zwykle są okrągłe lub owalne, ze spiczastym końcem z jednej strony. Większość cebul składa się z wielu warstw, które je chronią.

Przykłady w ogrodzie i kuchni

Cebule charakteryzują się tym, że mogą być przechowywane przez długi czas nie tracąc swojej świeżości. Mają również wiele właściwości, które zostały zbadane i wykorzystane przez medycynę, jak to ma miejsce w przypadku czosnku i cebuli:

• Cebula: to najważniejsza roślina cebulowa w kuchni całego świata, która pozwala nadawać smak różnym przepisom. Cebule można spożywać surowo, gotowane, smażone lub duszone. Maja bogata zawartość witamin, minerałów i przeciwutleniaczy. Najlepsze jest to, że są łatwe w uprawie i można je trzymać w małych ogródkach nawet na balkonie.
• Czosnek: czosnek to pokarm używany jako przyprawa. Główka czosnku po wierzchnią warstwą składa się z różnych ząbków. Część jadalna każdego ząbka znajduję się również pod warstwą skórki. Charakteryzuje się silnym zapachem ze względu na zawartość siarki.
• Koper włoski: Koper włoski jest bardzo pożyteczną rośliną, ponieważ ma różne właściwości lecznicze, które wykorzystywano już w medycynie tradycyjnej. Co ciekawe, wszystkie części tego warzywa nadają się do spożycia lub wykorzystania jako przyprawa.

Dodatek! A co to jest kłącze?

W przeciwieństwie do bulwy, korzenia bulwiastego i cebulki, kłącze ma strukturę, która rośnie poziomo płytko pod ziemią i w której również gromadzą się składniki odżywcze. Natomiast bulwy, korzenie bulwiaste i cebulki rosną pionowo.

Kłącza, rosnąc na boki, rozwijają kilka pąków, z których w dół wyrastają korzenie, natomiast w górę puszczają zielone pędy. W ten sposób rośliny te szybko się rozmnażają.

Kilka przykładów kłączy:

• Kurkuma: pochodzi z Indii i stanowi jeden ze składników typowej przyprawy curry. Charakteryzuje się wyrazistym żółtym kolorem, dzięki czemu stosuje się ją jako barwnik spożywczy. Kłącze się mieli i suszy na proszek. Ponadto kurkuma ma bardzo silne i bogate właściwości lecznicze.
• Imbir: to kłącze jest cenione za przyjemny aromat i pikantny smak. Podobnie jak kurkuma, posiada właściwości przeciwzapalne.

Bulwy mają również zastosowanie ozdobne!

Teraz już znasz różnicę między kłączem, bulwą, korzeniem bulwiastym i cebulą. Oprócz ich zastosowania w kuchni, warto wiedzieć, że istnieją również pewne odmiany tych roślin, które służą do użytku ozdobnego. Do najbardziej znanych należą tulipany, dalie, lilie, żonkile, lilie i mieczyki.