Tendinopatia mięśni przywodzicieli uda: objawy i leczenie

Tendinopatia mięśni przywodzicieli uda: objawy i leczenie

Ostatnia aktualizacja: 24 sierpnia, 2022

Tendinopatia mięśni przywodzicieli uda to schorzenie, które bardzo często dotyka sportowców. Gdy tylko zauważysz jego objawy, powinnaś jak najszybciej udać się do lekarza. Dzięki temu nie dopuścisz do tego, by uraz odbił się negatywnie na jakości Twojego życia.

Przywodziciele to niezwykle ważne mięśnie umieszczone po wewnętrznej części ud. Jeśli byłaś kiedykolwiek na siłowni, zapewne natknęłaś się na maszynę, która pozwala je opracowywać. Jednak w niektórych przypadkach ich przeciążenie może sprawić, że pojawi się u Ciebie tendinopatia mięśni przywodzicieli uda.

Jeśli będziesz wykonywać ćwiczenia w sposób nieprawidłowy lub nagły, możesz doznać tendinopatii mięśni przywodzicieli uda, jak zauważono w artykule Oderwanie proksymalnego ścięgna podkolanowego: leczenie chirurgiczne u sportowców wyczynowych. Badanie przypadku. (dostępny w języku angielskim).

Właśnie dlatego to schorzenie dość często dotyka sportowców. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej na temat cech charakterystycznych tendinopatii mięśni przywodzicieli uda oraz objawów, które pozwolą je rozpoznać.

Tendinopatia u sportowców lub zapalenie spojenia łonowego

Istnieją dwa terminy używane do nazywania tego schorzenia: tendinopatia mięśni przywodzicieli uda lub zapalenie spojenia łonowego. Poza tym, ponieważ uraz dotyka przywodziciele, zazwyczaj jest klasyfikowany jako zapalenie dolnego spojenia łonowego.

Tego terminu używa się, ponieważ ten rodzaj tendinopatii objawia się dyskomfortem w obszarze mięśni przywodzicieli, łona i organów płciowych. Może promieniować do dolnej części brzucha, jak wskazano w artykule Ból pachwiny: diagnostyka różnicowa (dostępny w języku angielskim).

Mięśnie przywodziciele uda
Rysunek anatomiczny przedstawiający umiejscowienie mięśni przywodzicieli uda.

Tendinopatia mięśni przywodzicieli uda pojawia się zazwyczaj z powodu codziennego intensywnego treningu. Właśnie dlatego, jak wspomniano w przytoczonym wcześniej artykule, dotyka często sportowców, którzy uprawiają takie sporty jak piłka nożna, rugby, trening z obciążeniem czy jazda na rowerze.

Właśnie dlatego należy wiedzieć jak ją rozpoznać gdy się pojawi. Dzięki temu będziesz w stanie podjąć odpowiednie działania i szybko wrócić do zdrowia.

Objawy tendinopatii mięśni przywodzicieli uda

Główny objaw zapalenia spojenia łonowego lub tendinopatii mięśni przywodzicieli uda to ból po wewnętrznej stronie ud. Jednak ten ból, jak już wspomnieliśmy wcześnie, może promieniować do dolnej części brzucha. Zobaczmy jak objaw ten się rozwija i kiedy się pojawia:

  • Ostrzeżenia dotyczące tendinopatii: Na samym początku, gdy uraz się dopiero pojawia, poczujesz ból po wewnętrznej stroni uda lub w dolnej części brzucha. Pojawia się po ćwiczeniach, czyli w okresie odpoczynku.
  • Pogorszenie stanu kontuzji: W ciągu kilku dni ból może rozprzestrzenić się na obszar pachwiny i zacząć pojawiać się podczas treningu.
  • Ciągły ból: Jeśli nie zaczęłaś stosować żadnej terapii, aby uporać się z kontuzją, ból staje się ciągły i nie do zniesienia. Nie przechodzi bez względu na to, czy odpoczywasz czy też się poruszasz.

Powinnaś udać się do lekarza, gdy tylko zauważysz pierwsze oznaki opisanego przez nas bólu. Wszystko dlatego, że tendinopatia mięśni przywodzicieli uda może doprowadzić do znaczącego spadku jakości Twojego życia.

Rozciąganie mięśni przywodzicieli stanie się praktycznie niemożliwe z powodu natężenia bólu. Może nawet okazać się, że nie jesteś w stanie założyć nogi na nogę.

Tendinopatia mięśni przywodzicieli uda: sposoby leczenia

Kobieta u fizjoterapeuty
Fizjoterapeuta leczący uraz mięśni przywodzicieli.

Leczenie tendinopatii mięśni przywodzicieli uda zależy od stopnia zaawansowania urazu. Właśnie dlatego im szybciej udasz się do lekarza, tym mniej agresywne będzie leczenie. Przyjrzyjmy się kilku możliwościom:

  • Przyjmowanie leków przeciwzapalnych: Zaleca się łączyć je z odpoczynkiem oraz z ćwiczeniami rozciągającymi, które pozwolą Ci zmniejszyć napięcie w obszarze dotkniętym kontuzją. Możesz zdecydować się na taką terapię, gdy tendinopatia dopiero zaczęła się rozwijać i nie wywiera jeszcze wpływu na jakość Twojego życia.
  • Fizjoterapia: Uzupełnia powyższą terapię. Jeśli odczuwasz ból podczas ćwiczeń, warto udać się na fizjoterapię podczas której stosuje się program nakierowany na leczenie urazów, aby naprawić to, co wywołało kontuzję.
  • Operacja: To ostatnia opcja. Stosuje się ją, gdy uraz jest już zbyt poważny i pojawiło się naderwanie oraz chroniczne rozejście obszaru mięśni przywodzicieli. To może sprawiać, że odczuwasz ciągły ból.

Czy kiedykolwiek zdiagnozowano u Ciebie tendinopatę mięśni przywodzicieli uda? Jeśli uprawiasz niektóre ze wspomnianych przez nas sportów, mamy nadzieję, że będziesz w stanie poprawić wszelkie nawyki, które mogły doprowadzić do rozwoju tego urazu. Pamiętaj, aby zawsze rozciągać się po zakończeniu treningu, aby rozluźnić mięśnie.

Czasami nie zwracamy zbyt wielkiej uwagi na mięśnie przywodzicieli. Jednak są one bardzo ważne i używamy ich cały czas, często nie zdając sobie nawet z tego sprawy. Jeśli odczuwasz ból w tym obszarze, nie czekaj aż się pogorszy i jak najszybciej oddaj się w ręce profesjonalisty.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Gal, C. (2001). La pubalgia: prevención y tratamiento. Editorial Paidotribo.
  • Fuentes-Nucamendi, M. A., Carrillo-Muñiz, H., Bonfil-Ojeda, J. R., & Frías-Austria, R. (2011). Dolores de crecimiento. Régimen simplificado de tratamiento. Acta Ortopédica Mexicana25(2), 79-86.
  • Olivera, G., Holgado, M. S., & Cabello, J. (2001). Lesiones deportivas frecuentes en atención primaria. FMC-Formación Médica Continuada en Atención Primaria8(5), 307-320.
  • Sohier, R. (2009). Fisioterapia Analítica de la Articulación de la Cadera: Bases, técnicas y tratamientos diferenciales. Ed. Médica Panamericana.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.