Skrócone wędzidełko u niemowląt: objawy i leczenie
Wszyscy ludzie mają tkankę łączącą wargę z dziąsłami zwaną wędzidełkiem. U niektórych niemowląt może jednak wystąpić bardzo sztywne i skrócone wędzidełko, powodując nieprawidłowości i różne związane z tym komplikacje. Chcesz wiedzieć, na czym polega ten problem? Kontynuuj czytanie.
Wędzidełko może ulegać wielu zmianom anatomicznym. Większość tych wad jest wrodzona, więc bardzo często można je znaleźć u dziecka. Spośród wszystkich wad rozwojowych, które mogą rozwinąć się w części ustnej gardła, jedną z najrzadziej występujących jest skrócone wędzidełko. Według badań stanowi ono 9,2% wszystkich nieprawidłowości.
Skrócone wędzidełko u niemowląt występuje najczęściej na górnej wardze i może być przyczyną różnych problemów. Ta anatomiczna anomalia powoduje pojawienie się zaburzeń fonetycznych i oddzielenie siekaczy.
Dlaczego powstaje skrócone wędzidełko?
W chwili urodzenia wędzidełko górnej wargi ma charakter płytki. To znaczy, że u wszystkich noworodków jest krótkie i grube. Różne badania wskazują, że w pierwszych miesiącach życia powinno się normalnie rozwijać i rosnąć od 1 do 2 milimetrów. Tak więc skrócone wędzidełko u niemowląt pojawia się, gdy ten wzrost nie występuje.
Jak dotąd nie zidentyfikowano żadnej konkretnej przyczyny, która byłaby w stanie wyjaśnić pojawienie się tej nieprawidłowości. Ponieważ jest wrodzoną wadą rozwojową, wiadomo, że dochodzi do niego w życiu płodowym w macicy. Nie można jednak ustalić, czy jest to efekt genetyki, czy też działania jakiegoś szkodliwego czynnika.
Jedna z najbardziej akceptowanych teorii dotyczących skróconego wędzidełka wargi tłumaczy je mutacją w genie MTHFR, czyli tego samego genu, który jest zaangażowany w rozszczep wargi. Jednak potrzeba więcej badań w tym zakresie.
Może Cię zainteresuje również ten temat: Mutacje genetyczne – poznaj bliżej te fascynujące zjawiska
Objawy skróconego wędzidełka u niemowląt
Obecność skróconego wędzidełka wargi u noworodków może być trudno zidentyfikować, ponieważ daje jedynie subtelne objawy. Dlatego też należy zachować czujność, jeśli dziecko przedstawia jeden z następujących problemów:
- Trudności w ssaniu i oddychaniu podczas karmienia piersią.
- Dźwięk podobny do kliknięcia wydawany podczas jedzenia.
- Powolny przyrost masy ciała i częsty głód.
- Ciągłe zmęczenie i senność podczas laktacji.
- Obecność kolki.
W najcięższych przypadkach skrócone wędzidełko może utrudniać poruszanie górną wargą, przez co dziecko będzie miało słabe ssanie. Skutkuje to tym, że matka karmiąca piersią ma różne objawy, wśród których wyróżniają się następujące:
- Uczucie obrzęku piersi lub niepełnego opróżnienia, nawet po karmieniu piersią.
- Dyskomfort i ból podczas karmienia piersią lub po nim.
- Obecność guzków gruczołu mlekowego spowodowanych zablokowaniem przewodów mlecznych.
- Zapalenie sutka.
Możesz też przeczytać ten interesujący materiał: Nadpłytkowość – objawy, przyczyny i leczenie
Jak karmić dziecko ze skróconym wędzidełkiem?
Skrócone wędzidełko u niemowląt może znacznie utrudniać ich karmienie, zwłaszcza jeśli jest karmione piersią. Dzieje się tak, ponieważ maluch będzie musiał włożyć większy wysiłek w ssanie, aby mleko mogło wypłynąć z piersi. Na skutek tego dodatkowego wysiłku dziecko będzie bardziej zmęczone i senne.
W takich przypadkach zaleca się użycie butelki, jeśli tak wskaże pediatra. Można ją napełniać mlekiem matki lub mieszanką dla niemowląt.
Z drugiej strony, jeśli chcesz kontynuować karmienie piersią, możesz zastosować różne środki ułatwiające ssanie. W tym celu możesz masować piersi i nakładać okłady z ciepłej wody przed karmieniem, aby zwiększyć przepływ mleka. Warto również zwrócić uwagę na odpowiednią technikę karmienia piersią.
Powikłania, które może spowodować skrócone wędzidełko
Najczęstszym powikłaniem skróconego wędzidełka u niemowląt jest niedożywienie. Niewystarczające odżywienie może z kolei spowodować niedowagę dziecka i powolny wzrost. Należy pamiętać, że w pierwszych miesiącach życia noworodek ma większe wymagania żywieniowe.
W bardzo ciężkich przypadkach skrócone wędzidełko można wprowadzić bezpośrednio do górnego podniebienia, uniemożliwiając w ten sposób prawidłowy ruch warg. W konsekwencji pojawiają się problemy z fonacją, wywołując dyzartrię.
Z drugiej strony ta zmiana w przyczepie wędzidełka powoduje również diastemy, czyli zwiększenie separacji zębów. Najczęściej dotyczy to górnych siekaczy.
Zabiegi stosowane na skrócone wędzidełko
W zależności od ciężkości sytuacji istnieją różne opcje terapeutyczne, które lekarz może zastosować, aby odwrócić skrócone wędzidełko we wczesnym wieku. Zabiegi obejmują wykonywanie ćwiczeń manualnych po chirurgiczną resekcję wędzidełka. Najczęściej stosowane techniki to:
- Ręczne uwalnianie: środek ten jest wskazany w łagodnych przypadkach skróconego wędzidełka, jako najmniej inwazyjny i bolesny. Technika ta polega na wykonywaniu przez rodziców podstawowych ćwiczeń palcami, które będą dążyć do rozciągnięcia wędzidełka i odwrócenia sytuacji.
- Frenulektomia: ten zabieg chirurgiczny jest konieczny w najcięższych przypadkach skróconego wędzidełka u niemowląt. Polega na chirurgicznym usunięciu wędzidełka, które zwykle wykonuje się laserem, bez konieczności zakładania szwów. Zabieg wykonuje się szybko w gabinecie lekarskim.
Niezbędne jest wczesne wykrycie
Skrócone wędzidełko u niemowląt to anomalia, którą na początku trudno jest wykryć. Dzieje się tak, ponieważ każdy rodzi się ze stosunkowo krótkim wędzidełkiem. Dlatego należy być bardzo uważnym podczas karmienia dziecka i sprawdzać, czy prawidłowo ssie.
Wczesne wykrycie i leczenie zaburzenia to podstawa, aby zapobiec powikłaniom, zwłaszcza niedożywieniu. Kiedy dziecko nie otrzymuje niezbędnej ilości składników odżywczych w pierwszych miesiącach życia, może cierpieć na karłowatość, którą potem trudno odwrócić.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Molano P, Rivera F, Arana L, Espinosa L, Jimenez K. Aalteraciones por la presencia de frenillos orales sobreinsertados en niños de 4 a 10 años. Revista Colombiana de Investigación en Odontología. 2016;6(18):166 – 173.
- Cerrato L, Mónica C. Análisis morfométrico del frenillo labial superior durante el crecimiento y desarrollo del niño en edades 0 a 12 años. Revista Odontopediátrica Latinoamericana. 2017; 7(2):93-105.
- Díaz A, Puerta M, Verbel J. Manejo quirúrgico de frenillos labiales sobreinsertados: reporte de caso. RSB. 2015;4(1):69-4.
- Pulido Rozo M, Tirado Amador L, Madrid Troconis C. Gingivoplastia y frenillectomía labial con láser de alta intensidad: presentación de caso. Revista Clínica de Periodoncia Implantología y Rehabilitación Oral. 2015;8(2):157-162.
- Castro Rodríguez Y. Consideraciones diagnósticas de los frenillos aberrantes. Revisión bibliográfica. Revista Dental de Chile. 2016;107(1):26-28.
- Castro-Rodríguez Y. Tratamiento del frenillo aberrante, frenectomía y frenotomía. Revisión de tema. Revista Nacional De Odontología. 2017;14(26).
- Cuestas, Giselle, et al. “Tratamiento quirúrgico del frenillo lingual corto en niños.” Archivos argentinos de pediatría 112.6 (2014): 567-570.
