Polio lub ostre nagminne porażenie dziecięce - rodzaje

Polio lub ostre nagminne porażenie dziecięce - rodzaje

Ostatnia aktualizacja: 16 listopada, 2020

Ostre nagminne porażenie dziecięce lub polio to choroba pochodzenia wirusowego, która prawie należy do przeszłości, ponieważ została zwalczona w większości krajów świata. Mimo to znajomość jej rodzajów jest bardzo interesująca.

Różne typy polio to choroby zakaźne, które dotykają głównie układu nerwowego ludzi. Jak donoszą międzynarodowe źródła, takie jak Światowa Organizacja Zdrowia, ostre nagminne porażenie dziecięce wywołuje wirus polio, czynnik wirusowy złożony z RNA i otoczki białkowej.

Według różnych badań wyróżniono trzy serotypy (różne odmiany). Serotyp 2 został ostatnio wykryty w Indiach w 1999 roku, więc uważa się, że został on już wytępiony na świecie. Mimo to warianty 1 i 3 nadal krążą w populacji. Obie są wysoce zakaźne i powodują porażenne zapalenie mózgu i rdzenia.

Choroba na świecie

Światowa Organizacja Zdrowia podaje pewne dane, które pozwalają nam zorientować się w sytuacji wirusa polio na poziomie globalnym. Oto niektóre z nich:

  • W 1988 roku, kiedy rozpoczęła się kampania walki z tą chorobą na całym świecie wykryto ponad 350 000 przypadków.
  • Ze względu na próby powstrzymania i szczepienia w 2018 roku na całym świecie zgłoszono tylko 18 przypadków (99% spadek).
  • Ta patologia ma ulubioną grupę wiekową, ponieważ dotyka głównie dzieci poniżej piątego roku życia.

Jak widać, polio jest chorobą należącą niemal do przeszłości. Mimo to należy zachować ostrożność, ponieważ szacuje się, że jeśli wirus nie zostanie wyeliminowany w ciągu mniej niż 10 lat, może pojawić się ponad 200 000 nowych przypadków.

Szczepienie

Kampania szczepienia przeciwko wirusowi polio zakończyła się sukcesem i prawie całkowicie wyeliminowała wirusa.

Rodzaje polio

Badania kliniczne podkreślają, że istnieją cztery główne typy polio. Są one następujące:

  • Bezobjawowe: stanowi 90% przypadków na świecie.
  • Drobne choroby: do 9% przypadków. Charakteryzuje się występowaniem gorączki, złego samopoczucia, nudności, wymiotów, biegunki i zaparć.
  • Nieparalityczne aseptyczne zapalenie opon mózgowych: 1 do 2% przypadków.
  • Paralityczne polio: mniej niż 1%.

Ponieważ pierwsze dwa warianty są łagodne skupimy się na aseptycznym nieparalitycznym zapaleniu opon mózgowych i porażennym zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych. Wyjaśniamy wszystko, co musisz wiedzieć o obu patologiach.

Nieparalityczne aseptyczne zapalenie opon mózgowych

Jak wynika z badań naukowych aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych jest procesem zakaźnym, który atakuje powłoki opon mózgowych ośrodkowego układu nerwowego (OUN) wywołując w nich stan zapalny. Charakteryzuje się następującymi objawami:

  • Gorączka.
  • Ból głowy i sztywność karku.
  • Ogólny dyskomfort.
  • Bóle mięśni.
  • Utrata apetytu i wymioty

Według innych źródeł bibliograficznych aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych pochodzenia wirusowego (np. wywołane przez wirusa polio) ma dobre rokowanie. Wytwarza go nie tylko wirus polio, ponieważ wykryto również enterowirusy, herpeswirusy lub HIV.

Ta patologia, pomimo łagodnego przebiegu, może wymagać hospitalizacji pacjenta i stosowania przez pewien czas antybiotyków.

Mówimy o antybiotykach, mimo że wywołują je wirusy, ponieważ u najbardziej dotkniętych pacjentów leczenie to rozpoczyna się od razu jako środek zapobiegawczy przeciwko zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych pochodzenia bakteryjnego, znacznie bardziej niebezpiecznemu.

Paralityczne polio

W tym przypadku mamy do czynienia z najpoważniejszym objawem zakażenia wirusem polio. Cytowane powyżej źródła szacują, że jeden na 200 pacjentów dozna nieodwracalnego paraliżu, z czego do 10% umrze z powodu problemów z mięśniami dróg oddechowych.

Wykrywanie tej poważnej zmiany jest prostym zadaniem, ponieważ objawy są bardzo agresywne. Źródła bibliograficzne podają, że pięć dni po zakażeniu dochodzi do takich procesów, jak intensywne bóle mięśni i ograniczające skurcze mięśni, których kulminacją jest chroniczne osłabienie kończyn.

Paraliż osiąga zwykle swój szczyt w ciągu tygodnia od zakażenia.

Śmiertelność w ostrym stadium wynosi od 5 do 20%, a co najgorsze, nie ma lekarstwa, gdy objawy już się ujawnią. Mimo to po tych krytycznych fazach paraliż ma tendencję do poprawy z biegiem lat, dzięki procesowi reinerwacji przez neurony, które pozostają nieuszkodzone.

W zależności od uszkodzonego miejsca możemy zaobserwować trzy rodzaje porażennego zapalenia mózgu i rdzenia, które są następujące:

  • Rdzeniowy.
  • Rdzeniowo-opuszkowy.
  • Opuszkowy.

Pięćdziesiąt procent osób, które przeżyły tę ciężką odmianę choroby cierpi z powodu chronicznego osłabienia, a od 20 do 85% pacjentów z historią polio w dzieciństwie może rozwinąć się zespół post-polio. Charakteryzuje się postępującym zanikiem mięśni, który ogranicza możliwości funkcjonalne.

Wózek inwalidzki

Paraliż jest poważną konsekwencją polio, którą można wyleczyć w przyszłości dzięki reinerwacji neuronów.

Rodzaje polio: o czym należy pamiętać?

Jak wspomnieliśmy w tym artykule polio jest chorobą kontrolowaną w większości regionów świata. Ponadto 90% przypadków przebiega bezobjawowo, więc obecnie bardzo trudno jest skojarzyć obraz kliniczny z wirusem polio.

Z drugiej strony istnieją szczepionki zarówno doustne, jak i dożylne, które są bardzo skuteczne w uodpornianiu dzieci przeciwko temu wirusowi, ze skutecznością nawet do 99% po trzech dawkach. Dlatego też, jeśli globalne wysiłki zmierzające do jej wykorzenienia tej choroby będą kontynuowane polio wkrótce przejdzie do przeszłości.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Poliomielitis, WHO. Recogido a 31 de julio en https://www.who.int/topics/poliomyelitis/virus-vaccines/es/
  • Troy, S. B., Ferreyra-Reyes, L., Huang, C., Sarnquist, C., Canizales-Quintero, S., Nelson, C., … & Maldonado, Y. A. (2014). Community circulation patterns of oral polio vaccine serotypes 1, 2, and 3 after Mexican national immunization weeks. The Journal of infectious diseases209(11), 1693-1699.
  • Poliomielitis (epidemiología), WHO. Recogido a 31 de julio en https://www.who.int/es/news-room/fact-sheets/detail/poliomielitis
  • Razavi, S. M., Mardani, M., & Salamati, P. (2016). Eradication of Polio in the World; Iran is at Risk for Reemerging of Polio: A Review of the Literature. Archives of Clinical Infectious Diseases11(4), e36867.
  • Oteo, J. A. (2012). Meningitis aséptica aguda muchas causas a considerar. Enfermedades Infecciosas y Microbiología Clínica30(7), 359-360.
  • Florén-Zabala, L., Chamizo-López, F. J., Eisman-Maraver, A., Pérez-González, C., de Ory-Marchón, F., Trallero-Maso, G., … & Pena-López, M. J. (2012). Meningitis aséptica en la población adulta. Etiología y utilidad de las técnicas moleculares en el manejo clínico del paciente. Enfermedades Infecciosas y Microbiología Clínica30(7), 361-366.
  • Esteban, J. (2013). Poliomielitis paralítica. Nuevos problemas: el síndrome postpolio. Revista Española de Salud Pública87, 517-522.
  • Manzanares, MD García, et al. “Tratamiento rehabilitador en el adulto con secuelas de poliomielitis.” Rehabilitación 39.1 (2005): 8-12.
  • Sánchez, Juan Antonio Rodríguez, and Inés Guerra Santos. “La” rara” secuela de una epidemia: el caso del síndrome Post-Polio.” Enfermedades raras: Contribuciones a la investigación social y biomédica. CEASGA, 2019.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.