Chłód emocjonalny w związku — przyczyny i konsekwencje

Chłód emocjonalny w związku to problem, który może wyrządzić znaczną szkodę wszystkim członkom rodziny. Jak można mu zaradzić?

Chłód emocjonalny w parach to coś, z czym codziennie muszą sobie radzić miliony ludzi. W rzeczywistości jest to jeden z najczęstszych problemów w związku, nie wspominając o tym, że jest odpowiedzialny za pogorszenie relacji i wiele rozstań. Poczucie emocjonalnej samotności w związku ma wiele konsekwencji, dlatego dziś chcemy o tym szczegółowo porozmawiać.

Chłód emocjonalny nazywany jest również nazwać oderwaniem emocjonalnym, obojętnością emocjonalną lub niską empatią. Zawsze jest to poważny problem, z którym czasami możesz nie wiedzieć, jak sobie poradzić. Dlatego chcielibyśmy zostawić Ci kilka wskazówek. Najpierw jednak zbadajmy możliwe przyczyny tego zjawiska.

Chłód emocjonalny w związku — przyczyny

Mówiąc o emocjonalnym chłodzie w związku, musimy rozróżnić dwa przypadki: chłód, który był obecny od początku, i ten, który pojawia się później. Chociaż ich cechy mogą być podobne, możliwe przyczyny, które motywują takie zachowania, nie są.

To nie to samo, jeśli twój partner zawsze był zimny z emocjonalnego punktu widzenia, jakby ta sytuacja zaczęła się ostatnio asymilować. Czasami przeoczamy czerwone flagi na początku związku. Zdajemy sobie z nich sprawę dopiero kilka miesięcy później.

Mając to na uwadze, przygotowaliśmy serię wyjaśnień, dlaczego Twój partner może zachowywać się wobec ciebie w sposób oziębły. W tym celu jako punkt wyjścia przyjęliśmy dwa konteksty wymienione powyżej.

Emocjonalny chłód wynikający z przywiązania unikającego

Przywiązanie unikające odnosi się do wzorca zachowania, który rozwija się w dzieciństwie. Rozpoczyna się, gdy rodzice lub opiekunowie nie okazują wystarczająco dużo uczucia podczas najważniejszych etapów rozwoju. W konsekwencji małe dzieci rozwijają do nich przywiązanie, ale mają tendencję do tłumienia emocji i stają się bardzo niezależne.

Jednak nie jest to coś, co objawia się tylko w dzieciństwie, ani w relacji dziecko-rodzic. W rzeczywistości rzutuje to na wszystkie konteksty życia, w których przywiązanie stanowi główny składnik. Eksperci i badacze są zgodni, że ten rodzaj przywiązania tworzy niskie wskaźniki satysfakcji w związkach.

Krótko mówiąc, twój partner mógł rozwinąć ten wzorzec zachowania, który wskazywałby, dlaczego jest wobec ciebie taki chłodny. Wbrew powszechnemu przekonaniu, ten rodzaj przywiązania jest bardzo powszechny – około 30% osób wykazuje te cechy. Na 10 osób trzy rozwijają ten rodzaj przywiązania i towarzyszy im przez większość życia.

Emocjonalne dystansowanie

Dystans emocjonalny to zachowanie mające na celu ukrywanie swoich uczuć, a jednocześnie ignorowanie uczuć innych. Może być wywołany świadomie lub nieświadomie i ma wiele implikacji psychologicznych. Czasami określa się to mianem emocjonalnego oderwania.

Często jest uważany za mechanizm obronny chroniący osobę przed bólem, stresem, konfliktem i lękiem, nawet jeśli wiąże się to z wieloma negatywnymi konsekwencjami. Niektóre zaburzenia psychospołeczne mogą wyjaśnić to zachowanie. Jednak często jest to spowodowane doświadczeniami, które pojawiły się przed lub w trakcie tego lub przeszłego związku (niewierność, porzucenie, kłótnie itp.).

Emocjonalna obojętność

Niektórzy eksperci nie wahają się nazwać obojętności emocjonalnej objawem sprzeciwiającym się miłości. W końcu jest to zachowanie, które różni się od poprzednich przypadków, ponieważ jest wykonywane świadomie. Na przykład, gdy pojawia się niezadowolenie, może pojawić się chęć kontynuowania związku, co prowadzi do tego, że partner zachowuje się obojętnie wobec drugiego.

Obojętność emocjonalna może również powstać w wyniku procesów wtórnych. Na przykład odrętwienie emocjonalne jest rodzajem emocjonalnej obojętności rozwijanej przez pacjentów z depresją, zespołem stresu pourazowego itp. W każdym razie przez większość czasu jest to świadomy akt odrzucenia samego związku.

Są to trzy możliwe przyczyny emocjonalnego chłodu w parze. Krótko mówiąc, może być generowana przez traumę w stylu przywiązania (początkowo do matki/ojca, która następnie rozszerzyła się na innych). Może również powstać jako mechanizm obronny pomagający uniknąć zranienia (na przykład cierpienia z powodu złamanego serca). Wreszcie, może to być tylko znak, że miłość, którą twój partner kiedyś czuł do ciebie, zmalała.

Konsekwencje emocjonalnego chłodu w związku

Emocjonalny chłód w parze to coś, co nigdy nie pozostaje niezauważone. Jego konsekwencje są odczuwalne od pierwszej minuty i różnią się w zależności od kilku elementów. Obejmują one długowieczność związku, stopień miłości odczuwanej lub wyznawanej między partnerami, projekty, które istnieją między nimi, a także wiek.

Ogólnie rzecz biorąc, niektóre konsekwencje są następujące:

• Frustracja i niezadowolenie w związku.
• Obawy i niepewność co do związku.
• Ciągłe konflikty i walki.
• Niska samoocena.
• Depresja.
• Poczucie winy (co prowadzi do usprawiedliwiania postaw partnera).
• Rozwój patologicznej zazdrości.
• Przywiązanie i zależność.

To tylko niektóre z konsekwencji emocjonalnego chłodu w parze. Moglibyśmy jednak oczywiście wymienić dziesiątki innych. Pewne jest to, że niezadowolenie jest gwarantowane, co wpłynie na ciebie pod względem emocjonalnym. Jeśli nic nie zostanie z tym zrobione, będziesz skazany na radzenie sobie z emocjonalnym chłodem, dopóki nie zakończysz związku.

Emocjonalny chłód – co robić?

Wszystkie wymienione powyżej przyczyny są możliwe do rozwiązania – przynajmniej w takim stopniu, w jakim twój partner jest skłonny dołożyć starań. Przywiązanie unikające, obojętność emocjonalna i dystans emocjonalny mogą zostać skorygowane, gdy oboje partnerzy są gotowi zainwestować w związek. Oto kilka pomysłów:

• Rozmawiaj otwarcie ze swoim partnerem. Powiedz co myślisz o jego postawie i szkodach, jakie wyrządza ona w związku.
• Zastanówcie się wspólnie nad możliwymi przyczynami lub zachowaniami stojącymi za tym chłodem. Czy są wewnętrzne czy zewnętrzne z punktu widzenia związku?
• Niech twój partner wie, że ci na nim zależy. Poinformuj go również, że chcesz pracować nad związkiem i że nie jesteś w stanie mu pomóc, jeśli nie wyraża swoich emocji.
• Ustal rutyny, w których zarówno fizycznie, jak i emocjonalnie dzielicie uczucia (uściski, pocałunki, dobra rozmowa itd.).
• Postaraj się nie tłumić ani nie odrzucać tego, co Ty lub partner czujecie w danym momencie, niezależnie od tego, czy jest to pozytywne, czy negatywne uczucie.
• Na koniec rozważ skorzystanie z profesjonalnej pomocy podczas terapii par.

Oprócz wszystkich rad, ten ostatni krok może być tym, który decyduje o sukcesie lub porażce w związku. Nie zamykajcie się na ten pomysł. Szukaj pomocy, gdy czujesz, że nie osiągasz swoich celów. Jeśli istnieje chęć kontynuowania związku, zawsze jest nadzieja.