Wyczerpanie nadnerczy - tajemnica zmęczenia

Wyczerpanie nadnerczy, zwane również hypoadrenią, jest stanem, który sprawia, że cierpiąca na niego osoba czuje się stale zmęczona. Wynika to z nierównowagi w nadnerczach, które działają mniej intensywnie niż normalnie.
Wyczerpanie nadnerczy - tajemnica zmęczenia
Valeria Sabater

Napisane i zweryfikowane przez psycholog Valeria Sabater.

Ostatnia aktualizacja: 11 października, 2022

Warto również wspomnieć, że ta niewielka niewydolność kory nadnerczy nie ma nic wspólnego z jakimkolwiek poważnym problemem związanym z naszymi nerkami. Czynnikiem, który powoduje wyczerpanie nadnerczy, jest po prostu stres.

Można zatem powiedzieć, że wyczerpanie nadnerczy jest objawem długotrwałego odczuwania stresu, fizycznego lub emocjonalnego. W takich sytuacjach nasz układ odpornościowy jest osłabiony. W konsekwencji powstaje szereg wewnętrznych zaburzeń, które prowadzą do trwałego zmęczenia, apatii i związanych z tym trudności w zapewnieniu sobie odpowiedniej jakości wypoczynku.

Dzisiaj na naszym blogu chcemy zaprosić Cię do zapoznania się z kilkoma informacjami na temat tego problemu.

Wyczerpanie nadnerczy – słabo zbadana przypadłość

Ważne jest, aby podkreślić, że nie ma wystarczającej ilości badań dotyczących kwestii “zmęczenia” nadnerczy, aby uznać je za chorobę jako taką. Do tej pory uważano, że jest to po prostu brak równowagi w pracy gruczołów, które są odpowiedzialne za kontrolowanie poziomu wielu rzeczy, od glikogenu aż do naszej aktywności immunologicznej.

Dlatego za uczucie chronicznego zmęczenia nie powinniśmy obwiniać jedynie nadnerczy.

Jeśli skarżymy się na chroniczne zmęczenie, zawsze powinniśmy skonsultować się z lekarzem, aby ustalić przyczyny takiego stanu. Możliwe, że za ciągłe zmęczenie odpowiedzialna jest anemia lub nawet problemy z tarczycą.

Jaką funkcję pełnią nadnercza?

Nadnercza odpowiedzialne są za pośredniczenie w reakcji metabolicznej znanej pod nazwą reakcji “walki lub ucieczki”, która pojawia się gdy doświadczamy stresu lub uczucia niepokoju.

Reakcję tę regulują również inne hormony:

  • Glukokortykosteroidy: hormony, które zarządzają poziomem glikogenu.
  • Mineralokortykoidy: hormony, które kontrolują równowagę między wodą i solą w organizmie.
  • Androgeny i estrogeny: nasze hormony płciowe.

Co powoduje wyczerpanie nadnerczy?

Jak wspomnieliśmy na początku artykułu, głównym czynnikiem powodującym wyczerpanie nadnerczy jest nasz styl życia, a dokładniej długotrwała ekspozycja na stres.

  • Często nie zdajemy sobie sprawy, że pracujemy (szczególnie umysłowo) z intensywnością, która wykracza poza nasze możliwości.
  • Budzimy się z głową wypełnioną zmartwieniami lub nie zapewniamy naszemu organizmowi wystarczającej ilości snu. Borykamy się licznymi troskami, większą presją i negatywnymi myślami, które jeszcze bardziej nasilają złe emocje.

Wszystkie te problemy wywołują reakcje w naszym ciele, w naszym sercu, w mózgu i, oczywiście, w naszych nadnerczach.

Tak więc te małe struktury, które znajdują się tuż nad naszymi nerkami, aktywują się w obliczu nawet najmniejszych zaburzeń równowagi biochemicznej. Obejmuje to na przykład złą dietę, problemy trawienne, brak snu lub wysoki poziom kortyzolu w organizmie.

  • Kiedy stale jesteśmy pod wpływem stresu, nadnercza również pracują bez chwili odpoczynku.
  • Pomału, z powodu stymulacji, nadnercza tracą sprawność. Stają się “zmęczone”, przez co działają znacznie wolniej.

Wyczerpanie nadnerczy – objawy

Jak sama nazwa wskazuje, najbardziej widocznym objawem zmęczenia nadnerczy jest… zmęczenie. Musimy jednak pamiętać, że samo zmęczenie nadnerczy nie jest chorobą, ale zaburzeniem równowagi w organizmie, wywołanym przez stres.

zmęczenie nadnerczy a chroniczne zmęczenie - ziewająca kobieta z kubkiem kawy i komputerem

Objawy, których doświadczamy, są zatem związane z długotrwałą ekspozycją na stres:

  • Negatywne nastawienie lub dezorientacja
  • Trudności z koncentracją
  • Apatia
  • Bezsenność
  • Tycie lub chudnięcie
  • Problemy trawienne
  • Ból w mięśniach
  • Wypadanie włosów
  • Okresowe biegunki lub zaparcia
  • Bóle głowy

Co powinniśmy zrobić, kiedy podejrzewamy u siebie wyczerpanie nadnerczy?

Jeśli zdajemy sobie sprawę, że żyjemy w ciągłym stresie i że możemy cierpieć na zmęczenie nadnerczy, najlepiej udać się do lekarza.

  • Pamiętaj jednak: tego problemu nie można rozwiązać wyłącznie za pomocą leków przeciwstresowych lub lękowych. Potrzebujesz wielowymiarowej opieki i strategii.
  • Na przykład, zaleca się, aby zobaczyć również dobrego endokrynologa. Specjalista w tej dziedzinie może zaoferować odpowiednie badania i przedstawić sposób leczenia.
  • Powinniśmy również być świadomi potrzeby kontrolowania naszych emocji w odpowiedni sposób.
wyczerpanie nadnerczy a unikanie soli - sól gruboziarnistwa w miseczce

Spokojniejszy styl życia oraz większa dbałość o nasze zdrowie fizyczne i emocjonalne są kluczowe w takich przypadkach.

Propozycje leczenia zmęczenia nadnerczy

  • Jedz 5 niewielkich posiłków dziennie.
  • Unikaj produktów wywołujących stany zapalne, takich jak kawa, cukier, słodziki i przetworzona żywność.
  • Istnieją również pewne pokarmy, które mogą pomóc w leczeniu nadnerczy:
    • Orzech kokosowy
    • Suplementy magnezu
    • Awokado
    • Brokuły na parze
    • Wodorosty nori
    • Lekkostrawne białka
  • Rób relaksujące ćwiczenia.
  • Wypoczywaj: spróbuj spać przynajmniej 7 lub 8 godzin na dobę.
  • Dbaj o pozytywne relacje w swoim życiu.
  • Ćwicz jogę lub medytuj: oba te zajęcie doskonale redukują stres.

Podsumowując, leczenie zmęczenia nadnerczy jest znacznie łatwiejsze, niż mogłoby się wydawać.

Powinieneś planować zadania w ciągu dnia w inny sposób, dzieląc je na te, które są ważne i pamiętając, że czasami stawianie siebie na pierwszym miejscu jest zdrowe i konieczne.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.



Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.