Selfie i zaburzenia psychiczne - jak są ze sobą powiązane?

Chociaż wiele pozostaje do zbadania, obecnie omawiany jest związek między selfie a zaburzeniami psychicznymi związanymi z lękiem.

Coraz częściej mówi się o związku między selfie a zaburzeniami psychicznymi, otwierając nową debatę na temat sposobu, w jaki odnosimy się do technologii. Czy to prawda, że ta praktyka może na nas wpłynąć? Od kilku lat większość ludzi wie, o czym mówimy, kiedy mówimy o selfie: samodzielne zrobienie zdjęcia, które jest ogólnie przeznaczone dla sieci społecznościowych. Może tam pozostać, ale są ludzie, których życie kręci się wokół tej praktyki.

Selfie a zaburzenia psychiczne

Nadal nie ma zgody co do tego, jaką kategorię przypisać obsesji na punkcie robienia selfie. Są tacy, którzy już mówią o selfie jako o określeniu podkreślającym związek między selfie a zaburzeniami psychicznymi. W zależności od jego powagi (którą można określić na podstawie czasu, jaki osoba spędza na robieniu zdjęć), można go sklasyfikować w następujący sposób:

• Zaburzenie graniczne: robienie trzech zdjęć dziennie, ale bez przesyłania ich do sieci społecznościowych.
• Choroba ostra: robienie kilku zdjęć dziennie i publikowanie ich w sieciach społecznościowych.
• Zaburzenie przewlekłe: robienie zdjęć częściej niż sześć razy dziennie i aktualizowanie ich w sieciach społecznościowych.

Z drugiej strony są eksperci, którzy wolą mówić o zaburzeniu dysmorficznym ciała. Jest to szczególnie ważne w przypadkach, w których stosowane są filtry z aplikacji, a retusz ciała jest wykonywany przed opublikowaniem. Wreszcie, samozapalenie jest włączone do zaburzeń 2.0 w psychologicznym podręczniku diagnostycznym. Oznacza to, że jest to część zaburzeń, które pojawiły się wraz z nową technologią.

Dlaczego może istnieć uzależnienie od selfie?

Niektóre z powszechnych hipotez dotyczących związku selfie z zaburzeniami psychicznymi są następujące:

• Robienie jednego lub kilku selfie samo w sobie nie jest szkodliwym działaniem. Problem pojawia się, gdy staje się przeszkodą w wykonywaniu innej czynności i staje się głównym zainteresowaniem naszego dnia. Oznacza to, że jeśli jesz kolację ze znajomymi, ale ważniejsze jest uchwycenie obrazu niż podzielenie się z nimi chwilą, jest to poważny minus.
• Wiele osób upartych w stosunku do selfie ma historię niskiej samooceny, potrzeby i zależności od zewnętrznej walidacji, a także poszukiwania aprobaty.

Konsekwencje robienia selfie 24/7

Nikt nie wątpi w uśmiech, który pojawia się, gdy Twój telefon robi karuzelę zdjęć z tego, co wydarzyło się rok temu i przypomina o chwilach spędzonych z rodziną lub przyjaciółmi. Jednak niebezpiecznym punktem życia dla sieci lub robienia selfie ze wszystkiego, co się dzieje, jest to, że zacieranie granic powoduje konsekwencje na poziomie indywidualnym i interpersonalnym.

Oczywiście nie mówimy tylko o związku między selfie a zaburzeniami psychicznymi, ale także o bardziej namacalnych i konkretnych konsekwencjach w prawdziwym życiu. Przyjrzyjmy się niektórym z nich.

Konsekwencje na poziomie osobistym

• Jeśli zdjęcia zostaną opublikowane, życie danej osoby przestaje być prywatne. Istnieją osoby, które wykorzystują czyjeś życie publiczne do ich nękania. Na przykład mogą to zrobić poprzez cyberprzemoc. Mówi się również o sposobie, w jaki ciało staje się w takich przypadkach przedmiotem konsumpcji.
• Są ludzie, którzy żyją w stanie zaabsorbowania reakcjami innych ludzi i komentarzami do swoich zdjęć. Są uzależnieni od opinii innych i takiej niepewności, że są uwięzieni w poszukiwaniu stałego wzmocnienia i aprobaty. To generuje jeszcze więcej niepewności, niepokoju i stresu.
• Uzależnienia od selfie są również określane jako możliwe uzależnienia behawioralne.
• Chociaż są to bardziej odosobnione przypadki, nie należy zapominać, że w niektórych przypadkach zrobienie selfie oznacza narażenie życia. W tym sensie pojawiają się doniesienia o upadkach i uderzeniach w klify, skały, itp. z powodu nieostrożności. Wiele osób, chcąc mieć jak najlepsze zdjęcie, naraża się na niepotrzebne ryzyko.

Konsekwencje na poziomie interpersonalnym

• Tęsknimy za zabawą i łączeniem się z innymi ludźmi, ponieważ jesteśmy zbyt zajęci pozą, selfie i szczegółami zdjęcia.
• Kiedy selfie polegają na robieniu zdjęć z innymi, a następnie dzieleniu się nimi, czasami dochodzi do sporów o pominięcie prawa do prywatności.

Zobacz też: Bezpieczeństwo w sieci – eksperyment społeczny

Selfie w kontekście prymatu estetyki i wizerunku

Nie możemy ignorować tego, że jest to fenomen czasów, który ułatwiają nowe technologie. Nie powinniśmy jednak demonizować tych technologii, lecz nauczyć się z nich dobrze korzystać.

Oczywiście mamy tendencję do dbania o nasz wizerunek i to, żeby dobrze wypaść. Jednak ryzykujemy, że będziemy ignorować lub demonizować wszystko, co nie mieści się w tym kanonie. Możemy nie zdawać sobie sprawy z wiadomości, które wysyłamy, publikując, polubiając lub komentując selfie, ale wzmacniamy tę praktykę.

Często samo prawdziwe życie niepokoi nas, ponieważ nie wszystko widać za pomocą koloru i filtra sieci. W ten sposób przystępujemy do budowania obrazu, który jest zbyt wyretuszowany i fikcyjny i który nie odpowiada temu, co dzieje się po wyłączeniu aparatu.

Za tymi wszystkimi pretensjami do perfekcji lub estetyki możemy zasiać podatny grunt dla tych, którzy już mają zaburzenia odżywiania, dla tych, którzy czują się przygnębieni lub dla tych, którzy nie mogą znaleźć sensu w swoim życiu. Życie jest takie, jakie jest: we wszystkich jego kolorach, z jego czernią i bielą. Nie daj się zwieść sieciom społecznościowym.