Nieodparte pragnienie jedzenia - skąd się bierze?

Chociaż naukowcy nie uważają zachcianek na jedzenie za chorobę, istnieją doniesienia od pracowników służby zdrowia, że stały się one poważnym problemem dla niektórych osób. Dowiedz się więcej w tym artykule!

Przejrzane i zatwierdzone przez: lekarz Leonardo Biolatto.

Napisany przez Edith Sánchez

Ostatnia aktualizacja: 26 grudnia, 2022

Eksperci w dziedzinie medycyny nie uważają zachcianek na jedzenie za chorobę. Stanowią jednak wzorzec zachowań, który może powodować problemy zdrowotne lub być przejawem innych zaburzeń. Dlatego, gdy pojawia się nieodparte pragnienie jedzenia, ważne jest, aby zachować czujność.

Zaburzenie to ma związek z bardzo intensywnym pragnieniem zjedzenia pewnych pokarmów w określonych okolicznościach. Według szacunków większość ludzi przejawia tego typu zachowania w pewnym momencie. Zgodnie z dostępnymi danymi, aż 97% kobiet i 67% mężczyzn miało do czynienia z takim rodzajem głodu.

Środowisko naukowe nie zalicza go do kategorii chorób, bo żeby tak było, musiałyby narażać zdrowie lub życie człowieka. Jednak jeśli chodzi o nieodparte pragnienie jedzenia, tak się nie dzieje.

Niemniej jednak ci, którzy często prezentują te epizody, mogą mieć pewne podstawowe trudności behawioralne i rozwijać problemy zdrowotne.

Nieodparte pragnienie jedzenia – w czym problem?

Taki niekontrolowany głód odnosi się do silnego pragnienia, a nawet sugeruje obecność uzależnienia. Mówimy zatem o zachowaniu o cechach uzależniających.

Niektórzy pracownicy służby zdrowia zwracają uwagę, że nie otrzymał on jeszcze nazwy takiej jak „zespół” czy „zaburzenie” tylko dlatego, że nie zebrano wymaganych do tego informacji. Jednak kilku psychologów zgłosiło, że spotykają ludzi, dla których stanowi to poważny problem.

Możliwe przyczyny

Konkretne przyczyny tego zachowania nie zostały jeszcze ustalone. Wszystko, co jest dostępne, to zestaw hipotez na ten temat. Udało się ustalić, że „ochota” zwykle ma związek ze zjedzeniem czegoś bogatego w węglowodany lub słodycze.

Jedna z hipotez wskazuje, że ochota na słodycze i węglowodany wynika z niskiego poziomu serotoniny u niektórych osób. Jest to neuroprzekaźnik odpowiedzialny za regulację apetytu, snu i nastroju. Co więcej, niski poziom serotoniny jest również związany z objawami lęku i depresji.

Warto również wspomnieć, że istnieją artykuły naukowe, które wiążą spożywanie cukru z generowaniem procesu uzależnienia, który może wpływać na sam apetyt na jedzenie.

Eksperci ustalili również, że osoby z niskim poziomem serotoniny rozwijają tendencję do poszukiwania pokarmów, które stymulują produkcję tej substancji, aby zrekompensować niedobór. Słodycze i węglowodany pomagają uzupełnić ich poziom.

Serotonina spada również w przypadku zmian hormonalnych, takich jak cykl menstruacyjny lub ciąża. Podobnie restrykcyjne diety generują głód żywnościowy ukierunkowany na spożywanie słonych potraw. Stres i smutek również wydają się wpływać na ten wzorzec zachowania.

Objawy i zagrożenia

Oczywiste jest, że ci, którzy angażują się w tego typu zachowania, są narażeni na ryzyko wystąpienia problemów zdrowotnych. Pierwszym z nich jest otyłość, a kolejnym cukrzyca. Co więcej, ci, którzy cierpią na nadciśnienie, mogą również narażać swoje zdrowie z powodu tych kompulsywnych zachcianek.

Gdyby ten proces miał wywołać sytuację otyłości, zdrowie jednostki byłoby zagrożone. Według badań, które ukazały się w Bulletin du Cancer, nadwaga jest ściśle związana ze zwiększonym ryzykiem rozwoju złożonych chorób, takich jak rak.

Ryzyko istnieje również z psychologicznego punktu widzenia. Ten typ zachowania ma tendencję do wywoływania poczucia winy i niskiej samooceny z powodu braku kontroli, który implikuje. Nieodparte pragnienie jedzenia może się również nasilać i prowadzić do zaburzeń odżywiania, takich jak anoreksja i bulimia.

Konsultacja u specjalisty

Eksperci od żywności zalecają spożywanie pięciu posiłków dziennie, co pozwala zwalczać nieodparte pragnienie jedzenia w pozostałych porach. W ten sposób nasz metabolizm pozostaje dynamiczny, co zapobiega odczuwaniu głodu. Zapobiega również spadkowi poziomu glukozy i zwiększaniu chęci na węglowodany i słodycze.

Wskazane jest również, aby mieć pod ręką zdrowe przekąski, takie jak owoce, produkty pełnoziarniste i pokarmy bogate w błonnik. Ponadto należy unikać spożywania kawy, ponieważ wywołuje ona nerwowość, a także alkoholu, który działa depresyjnie na układ nerwowy.

Zaleca się regularne ćwiczenia, połączone z technikami relaksacyjnymi. Zawsze ważne jest, aby odwiedzić lekarza, aby wykluczyć wszelkie problemy fizyczne, które mogą być przyczyną problemu.