Niedoczynność przytarczyc- jak ją rozpoznać i leczyć
Niedoczynność przytarczyc jest również znana jako hipokalcemia to choroba endokrynologiczna, polegające na obniżonej czynności wydzielania istotnych hormonów. Dziś powiemy Ci wszystko, co musisz wiedzieć o niedoczynności przytarczyc, w tym o jej zapobieganiu i możliwych powikłaniach. Dowiesz się jak ją rozpoznać i gdzie się skierować po rozpoznaniu.
Czytaj dalej!
W poniższym artykule powiemy Ci wszystko, co musisz wiedzieć o niedoczynności przytarczyc, przypadłości endokrynologicznej , która powoduje zaburzenia równowagi pracy tarczycy. To zaburzenie powoduje, że gruczoły tarczycy wytwarzają bardzo mało PTH (parathormonu). Jest to istotny hormon odpowiedzialny za regulację gospodarki wapniowo- fosforanowej w organizmie.
W rezultacie poziom wapnia w organizmie spada, a jednocześnie poziom fosforu wzrasta powyżej zalecanej normy. Chociaż niedoczynność tarczycy może wydawać się izolowaną patologią, czasami może być związana z innym rodzajem choroby lub zaburzenia hormonalnego.
W przeciwieństwie do innych typów chorób tarczycy (takich jak niedoczynność, nadczynność, Hashimoto), które są stosunkowo częste, niedoczynność przytarczyc jest uważana za rzadką przypadłość.
Jednak pomimo faktu, że nie występuje z taką samą częstotliwością jak inne choroby tarczycy, powaga powikłań, które mogą wystąpić po zdiagnozowaniu niedoczynności przytarczyc, sprawia, że walka z tą chorobą jest niezbędna, biorąc pod uwagę jej znaczenie.
Niedoczynność przytarczyc: co musisz wiedzieć o tym schorzeniu?
W wielu artykułach naukowych wskazane są odpowiednie podejścia i metody leczenia pacjentów z niedoczynnością przytarczyc oraz przyczyny tego zaburzenia endokrynologicznego. W 75% przypadków stan pojawia się po zabiegu chirurgicznym – na przykład po operacji tarczycy, po naświetlaniu tarczycy przy nowotworach itd. To są najczęstsze przyczyny zewnętrzne.
Ponadto wyróżnia się także inne przyczyny:
- Autoimmunologiczne. Przytarczyce mogą zostać osłabione w wyniku zastosowania immunoterapii w celu leczenia jakiejś choroby – na przykład raka. Czasami organizm sam atakuje ten gruczoł.
- Funkcjonalny. Podwyższony lub niewystarczający poziom magnezu we krwi może również prowadzić do niedoczynności przytarczyc.
- Zniszczenie przez promieniowanie. W konsekwencji leczenia niedoczynności tarczycy lub raka tarczycy, polegającej na zastosowaniu radioaktywnego jodu.
- Przerzuty nowotworowe. Rozmnażanie komórek rakowych, szczególnie raka piersi, raka tarczycy czy innych organów. Przerzuty mogą także prowadzić do niedoczynności przytarczyc.
Oprócz wspomnianych przyczyn istnieje kilka innych, które mogą obejmować różne zespoły (zespół DiGeorge, zespół HDR itp.) lub zaburzenia (nieznany gen mitochondrialny, nadwrażliwości receptora wapniowego, zwyrodnienia miąższu).
Nie możemy też zapomnieć o okolicznościach, w których w pojedynczych przypadkach pojawia się niedoczynność przytarczyc. Na przykład, między innymi w mutacjach hormonu PTH lub receptorów wapniowych CasR.
Niedoczynność przytarczyc: co musisz wiedzieć o możliwych komplikacjach
Teraz, gdy przyjrzeliśmy się temu, co może prowadzić do rozpoznania niedoczynności przytarczyc, czas porozmawiać o powikłaniach, które mogą się pojawić, jeśli na czas nie zaczniemy stosownego leczenia.
Wśród objawów można wyróżnić mniej i bardziej dokuczliwe. Na przykład wiele chorych cierpi na obecność bardzo suchej skóry, która staje się łuszcząca, mimowolne skurcze mięśni i uczucie mrowienia w kończynach i palcach.
W innych przypadkach pacjentki mogą odczuwać bardziej bolesne i obfite niż zwykle miesiączki. Jednocześnie mogą pojawić się łamliwe paznokcie, suche i wypadające włosy oraz częste bóle brzucha. Jednak objawy te mogą się pogorszyć do punktu, w którym wystąpią ciężkie powikłania. Te wymagają kontaktu z lekarzem i natychmiastowego podjęcia leczenia.
Ciężkie powikłania niedoczynności przytarczyc:
- Drgawki w ciele
- Zaćma
- Złogi wapnia w tkankach
- Obniżony stan świadomości, otępienie
- Tężyczka – stan objawiający się nadmiernym kurczeniem mięśni
- Zaburzenia psychiczne
- W niektórych przypadkach niedoczynność przytarczyc może prowadzić do demencji. Taki przypadek był opisany w artykule medycznym Idiopatyczna niedoczynność przytarczyc i otępienie.
Być może uznasz także ten artykuł za interesujący: Problemy z tarczycą – 6 niepokojących objawów
Niedoczynność przytarczyc – leczenie
Według różnych badań i testów leczenie suplementem witaminy D może pomóc w odwróceniu tego stanu. Jednak witamina ta jest skuteczna tylko wtedy, gdy nie wystąpiła hipokalcemia (drastyczne obniżenie stężenia wapnia w organizmie.
W leczeniu przewlekłym stosuje się: dietę bezmleczną, suplement zawierający wapń, witaminę D3 lub jej aktywne metabolity: alfacalcidol bądź kalcytriol. Leki te powinien przepisać i uzgodnić z twoim zapotrzebowaniem lekarz.
Oznacza to, że ważne jest, aby jak najszybciej zdiagnozować niedoczynność przytarczyc i rozpocząć leczenie na czas.
Przeczytaj także: Produkty pochodzenia roślinnego bogate w wapń
Niedoczynność przytarczyc: czy możesz jej zapobiegać?
Obecnie nic nie pozwala nam przeciwdziałać lub zmniejszyć szansy na rozwój tej choroby układu endokrynnego.
Możemy jednak zastosować w praktyce pewne środki, które pomogą nam uporać się z tym problemem, tak aby jak najszybciej ustąpił lub aby pokonać niekorzystne objawy.
Na przykład, jeśli właśnie przeszedłeś operację tarczycy lub operację szyi, zwróć uwagę na możliwe objawy niedoczynności przytarczyc. Jeśli wystąpi mrowienie w dłoniach lub stopach, suchość skóry lub drgawki i tężenie mięśni oraz którykolwiek z innych łagodnych objawów, o których wspomnieliśmy wcześniej, należy jak najszybciej poinformować o tym lekarza.
Możesz również poprosić lekarza o kontrolne zbadanie poziomu hormonów, wapnia i witaminy D we krwi. Następnie w razie potrzeby można szybko rozpocząć leczenie, aby niedoczynność przytarczyc nie postępowała i nie stawała się poważniejsza.
Ważne jest, aby nie ignorować ani nie lekceważyć objawów tylko dlatego, że wydają się łagodne lub nieistotne. W przypadku niedoczynności przytarczyc musimy pamiętać, że powikłania pojawiają się stopniowo. A jeśli ich nie leczymy, będą stawać się coraz poważniejsze i groźniejsze dla Twojego zdrowia.
Bądź świadomym ryzyka i objawów
W związku z tym, jeśli niedawno przeszedłeś operację szyi lub tarczycy, jak powiedzieliśmy, bądź świadomy możliwych powikłań. Jeśli wystąpi którykolwiek z wyżej wymienionych objawów, należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem.
Ważne jest, aby działać szybko, aby lekarze mogli postawić właściwą diagnozę, która potwierdzi lub wykluczy niedoczynność przytarczyc.
Dlaczego jest to tak istotne? Gdy zaburzenie to pozostanie nieleczone zbyt długo, może spowodować nieodwracalne skutki takie jak: zaćma w soczewce oka, a także tworzenie się złogów wapnia w tkankach i mięśniach.
Złogi wapnia występują również w tkance mózgowej, co może prowadzić do drgawek i omdleń. Takie zmiany są w dużej mierze nieodwracalne.
Dlatego najlepszym sposobem zapobiegania ciężkim powikłaniom tego schorzenia, które mogą rozwinąć się w wyniku niedoczynności przytarczyc, jest wczesne wykrycie i leczenie tej choroby.
Czy znasz kogoś, u kogo zdiagnozowano to zaburzenie?
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Albalate Ramón, M., de Sequera Ortiz, P., & Rodríguez Portillo, M. (2012). Trastornos del calcio, el fósforo y el magnesio. Nefrología, 7(1), 0.
- Barquero Melchor, H., Delgado Rodríguez, M. J., & Juantá Castro, J. (2015). Hipocalcemia e hipoparatiroidismo post-tiroidectomía.
- Crespo Valadés, E., Blanco Jarava, A., & Malmierca Corral, M.. (2007). Calcificaciones cerebrales en hipoparatiroidismo idiopático crónico. Anales de Medicina Interna, 24(2), 102-103. Recuperado en 16 de marzo de 2019, de http://scielo.isciii.es/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S0212-71992007000200015&lng=es&tlng=es.
- Prieto, Jimena, Magalhaes, Germán, Pessolano, Miguel, Quintana, Eduardo, Pereyra, Delia, & Llorens, Mario. (2009). Crisis paratiroidea hipercalcémica. Archivos de Medicina Interna, 31(2-3), 81-84. Recuperado en 16 de marzo de 2019, de http://www.scielo.edu.uy/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S1688-423X2009000200007&lng=es&tlng=es.
- Rodríguez, A. (1957). Un probable caso de hipoparatiroidismo idiopático. Revista de la Facultad de Medicina, 25(9-12), 476-497.
