Marakuja: pochodzenie, rodzaje i cechy charakterystyczne

Marakuja to owoc tropikalny o wielu nazwach. Leran, jak możesz go spożywać, jego właściwości i korzyści zdrowotne tutaj.

Napisane i zweryfikowane przez dietetyk Maria Patricia Pinero Corredor.

Ostatnia aktualizacja: 20 listopada, 2022

Marakuja pochodzi od rośliny pnącej o naukowej nazwie Passiflora edulis flavicarpa. Rodzaj ma około 400 gatunków. Należy do tej samej rodziny co curuba (P. mollisina), słodka granadilla (P. ligularis) i badea (P. quandrangularis).

Inne popularne nazwy marakui to między innymi chinola, parcha, parchita, pasionaria, curubo, tumbo i taxi. To tropikalny owoc pochodzący z Amazonii, ceniony za swój słodko-kwaśny smak. Jej zastosowanie w gastronomii jest szerokie, można z niej przyrządzać galaretki, dżemy, soki, desery, likiery, napoje bezalkoholowe i napary.

Sok z marakui stanowi od 30% do 40% całego owocu, a jego wartość odżywcza wyróżnia się witaminą C, witaminą A i rozpuszczalnym błonnikiem. Chcesz dowiedzieć się więcej o właściwościach marakui?

Marakuja – pochodzenie

Marakuja pochodzi z Brazylii i była używana przez Azteków do przyrządzania orzeźwiających napojów. Hiszpańscy misjonarze przywieźli ją do Europy w XVI wieku i obserwując wzór przypominający ślady męki Chrystusa na jej kwiecie, nazwali go Passiflora.

Znanych jest wiele odmian, a każda z nich jest typowa dla każdego kraju. Na przykład słodka granadilla jest rozpowszechniona w całej Ameryce Południowej, w Kenii i na Hawajach. Cholupa występuje w Ameryce Południowej, a curuba pochodzi z Kolumbii. Baldeę uprawia się w Tajlandii, Malezji i Indonezji.

Marakuja reprezentuje ogromne bogactwo ekonomiczne i żywieniowe. Piękno jej kwiatów jest powodem, dla którego w Europie używa się ją jako roślinę ozdobną. Jednak w Ameryce spożywa się jej owoce.

Charakterystyka marakui

Rośliny marakui to pnącza i byliny. Jej owoce różnią się wielkością i kolorem w zależności od gatunku, od żółtego do fioletowo-brązowego lub fioletowego.

Są to okrągłe lub owalne owoce, wewnątrz których znajdują się nasiona. Jej smak słodko-kwaśny smak przypomina smak guawy. Wewnątrz twardej, gładkiej skorupy znajduje się miąższ zamknięty w błoniastym, galaretowatym, przezroczystym, soczystym i słodko-kwaśnym w smaku woreczku.

Marakuja jako świeży owoc znajduje wiele zastosowań. Według niektórych badaczy może być stosowana do produkcji soków, nektarów, koncentratów, syropów i dżemów. Skórka ma wysoką zawartość błonnika, a nasiona zawierają białko i tłuszcz. Z tego powodu znajduje również zastosowanie jako surowiec w paszach dla zwierząt.

Ta grupa ekspertów uważa, że 86% zawartej w nim wody i niskie stężenie sodu czyni ją doskonałym środkiem moczopędnym. Dostarcza 12% węglowodanów prostych, takich jak glukoza, fruktoza i sacharoza.

Zawartość witaminy C wynosi 20 miligramów na 100 gramów części jadalnej. Jest to jedna trzecia zalecanej wartości. Wśród wielu zalet, zawartość witaminy C, Castillo-Velarde podkreśla jej zdolność przeciwutleniającą do zapobiegania niektórym przewlekłym patologiom.

Marakuja z żółtym miąższem zawiera prekursory beta-karotenu witaminy A. Przewodnik techniczny dotyczący uprawy marakui wskazuje na udział 680 miligramów aktywnej witaminy A. Witamina ta jest niezbędna dla zdrowia wzroku i reprodukcji.

Inne rodzaje passiflory

Nazwa marakui obejmuje kilka jadalnych gatunków z rodzaju Passiflora. Różnią się jedynie rodzajem owoców, wielkością, kolorem i smakiem.

Fioletowa marakuja lub granadilla

Jest to najpospolitsza Passiflora w Europie, a jej nazwa naukowa to Passiflora edulis sims. Owoc ma galaretowatą konsystencję, jest orzeźwiający, soczysty i ma słodko-kwaśny smak.

Wiele osób uważa go za najlepszy owoc marakui i pochodzi z Ameryki Południowej, od południowej Brazylii po północną Argentynę. Przypomina zaokrąglone jajko o średnicy od 4 do 8 centymetrów.

Dojrzała skorupa, która jest gruba i twarda, marszczy się. Zewnętrzny kolor zmienia się od fioletowego do ciemnofioletowego, podczas gdy miąższ waha się od zielonkawego do pomarańczowego.

Dulce Granadilla

Znamy ją jako Passiflora ligularis. Ma owalny kształt i mierzy około 11 centymetrów, a jeden z jego końców kształtem przypomina szpic. Skórka jest żółtawa lub pomarańczowa, a miąższ szary lub blady.

Występuje od środkowego Meksyku po Amerykę Środkową i Południową. Narodowy Uniwersytet Kolumbii informuje, że głównymi substancjami stałymi tej odmiany są naturalne cukry rozpuszczone w soku. Glukoza, sacharoza i fruktoza stanowią 75% wszystkich składników.

Żółta marakuja

Passiflora edulis flavicarpa jest znana jako żółta marakuja. Owoc jest podobny do fioletowej marakui, tylko kolor skórki jest żółty i jest znacznie większy. Może osiągnąć wagę do 90 gramów.

Magazyn Bioresource Technology zwraca na to uwagę ze względu na ważny wkład błonnika rozpuszczalnego, takiego jak pektyna. Włókno to występuje obficie w ścianach komórkowych i jest stosowane jako środek żelujący i stabilizujący.

Badea lub marakuja królewska

Jej nazwa naukowa to Passiflora quadrangularis i jest jedną z największych odmian, ponieważ może mierzyć do 26 centymetrów długości. Jest to owoc o podłużnym kształcie i grubej skórce, z kilkoma wypukłościami.

Grupa inżynierów żywności twierdzi, że ta odmiana parchity jest również znana jako gigantyczne tumbo, parcha real lub quijón. Miąższ jest lekko kwaśny w smaku i zapachu, dlatego jest optymalnym typem do napojów bezalkoholowych i orzeźwiających. Liście stosuje się jako środek rozluźniający i uspokajający.

Curuba lub tumbo serrano

Z książki Passifloras dowiadujemy się, że dzięki swoim właściwościom organoleptycznym i nutraceutycznym curuba ma największy potencjał handlowy na eksport. Jej nazwa naukowa to Passiflora mollisima.

Znana jest w języku angielskim jako marakuja bananowa, jako tacos w Ekwadorze i parcha w Wenezueli. Curuba to jej popularna nazwa w Boliwii. Owoc mierzy około 10 centymetrów, jest owalny i wydłużony.

Maracuyá granadita de China

Granadita de China to specyficzna odmiana marakui znana nauce jako Passiflora edulis. Jest to pnącze, które może osiągnąć do 10 metrów wysokości, z płytkimi korzeniami i białymi kwiatami. Znamy ją również jako mburucuyá i rośnie dziko w lesie Paraná w Brazylii.

Owoc ma kulisty lub owalny kształt i może osiągać do 10 centymetrów długości. Dojrzały owoc ma kolor żółty lub fioletowy i waży od 80 do 90 gramów.

Wykorzystuje się ją jako owoc do bezpośredniego spożycia lub do przygotowania soku. Ze względu na obecność karotenoidów, ma żółty kolor.

Chulupa, cholupa lub gulupa

Cholupa to gatunek Passiflora malimorfis, którego skórka jest żółtawo-zielona lub mahoniowo-brązowa. Miąższ jest również żółty i zawiera wiele nasion. Pochodzi z Kolumbii i nie znamy jeszcze jego szczegółowej charakterystyki.

Revista Colombiana de Ciencias Hortícolas donosi, że owoce spożywa się i wykorzystuje w przemyśle spożywczym ze względu na zawartość węglowodanów prostych i witaminy C. Używa się jej również do odmładzania skóry.

Spróbuj marakui

Każda odmiana marakui pobudza zmysły swoim specyficznym aromatem i smakiem. Ponadto dostarcza dobrej proporcji witaminy C, błonnika i cukrów prostych, tworząc słodko-kwaśną kombinację idealną do przygotowywania nektarów, soków, sosów, galaretek czy dżemów.

Aby jak najlepiej wykorzystać jej wartość witaminy C, powinniśmy spożywać ją na świeżo lub pić w postaci soku. Koniecznie musisz jej spróbować!