Kompulsywna masturbacja: jak może wpłynąć na Twoje zdrowie?

Kompulsywna masturbacja wpływa na zdrowie człowieka. Gdy przyjmuje postać zaburzenia, może wpływać na każdą dziedzinę życia człowieka.

Przejrzane i zatwierdzone przez: filozof Isbelia Esther Farías López.

Napisany przez Isbelia Esther Farías López

Ostatnia aktualizacja: 26 września, 2022

Kompulsywna masturbacja jest uważana za uzależnienie. Wiele osób odczuwa obniżenie jakości życia z powodu tego problemu, który zwykle ma podłoże psychologiczne. Kiedy opanowanie pragnienia masturbacji jest prawie niemożliwe, musisz zaakceptować, że masz problem. Właśnie w takiej sytuacji używamy terminu kompulsywna masturbacja. Dlatego ważne jest, aby dowiedzieć się więcej na ten temat i jak najszybciej poszukać pomocy. 

Kompulsywna masturbacja – konsekwencje

Masturbacja, niezależnie od tego, czy masz partnera, czy nie, jest naturalnym i zdrowym zachowaniem. Niektórzy decydują się na nią z większą częstotliwością, co nie stanowi problemu.

Trudność pojawia się, gdy ten impuls staje się niepohamowany, wpływa na Twoje codzienne funkcjonowanie, jest doświadczany z poczuciem winy lub jest wykorzystywany do łagodzenia innego dyskomfortu, a nie dla przyjemności. Krótko mówiąc, jest to problem, gdy osoba uzależnia się od tej stymulacji, a masturbacja kończy się automatyczną reakcją.

W takich przypadkach mówimy o kompulsywnej masturbacji. Jest to zaburzenie, które dotyka częściej mężczyzn niż kobiety i jest często związane z innymi problemami psychologicznymi, takimi jak lęk, depresja, ADHD lub nadużywanie substancji.

Etiologia kompulsywnej masturbacji jest złożona. Według psycholog Maríi Villegas, gdy osoba próbuje przez jakiś czas (godziny, dni, tygodnie) nie masturbować się, może nawet cierpieć na syndrom odstawienia, co może się zdarzyć przy odstawianiu narkotyków.

Zespół ten objawia się między innymi poprzez lęk, bóle głowy, drażliwość, nerwowość, drżenie, problemy z zasypianiem (bezsenność), brak apetytu lub nadmierny apetyt. Niektóre z długoterminowych skutków, jakie ta praktyka wywiera na daną osobę, są następujące:

1. Trudności w nawiązywaniu romantycznych związków

Często osoby cierpiące na kompulsywne zaburzenia masturbacji wolą zaspokajać swoje pragnienia seksualne w pojedynkę, niż uprawiać seks z inną osobą. Ponieważ jedyną rzeczą, której chcą, jest osiągnięcie orgazmu, ich umysł koncentruje się wyłącznie na zaspokajaniu tej potrzeby, a zatem szukają przyjemności w samotności, kiedy tylko mają na to ochotę.

Z drugiej strony tym osobom często trudno jest pozostać w stałym związku. Ich zachowanie nie pozwala im cieszyć się towarzystwem drugiej osoby ani jej zadowolić. Dlatego osoby takie mają tendencję do bycia niestabilnymi emocjonalnie i mają z tego powodu poczucie winy. Z kompulsywną masturbacją często ma problem osoba z wieloma niepewnościami, więc profesjonalna pomoc jest niezbędna.

2. Kompulsywna masturbacja może prowadzić do izolacji społecznej

W cięższych przypadkach osoby z tym problemem przestają chodzić na spotkania towarzyskie i oddalają się od przyjaciół i znajomych. Szukają izolacji, aby mieć więcej czasu na masturbację. W pracy lub w szkole skupiają się głównie na znalezieniu miejsca, które pozwoli im na tę chwilę prywatności. Niektórzy mogą nawet wyrwać kieszenie spodni, aby mieć bezpośredni dostęp do genitaliów, jeśli poczują taką potrzebę.

3. Kompulsywna masturbacja – urazy

Według urologa Eduardo Garcii kompulsywna masturbacja może powodować urazy narządów płciowych. Zależy to jednak od pewnych cech, takich jak częstotliwość lub sposób, w jaki osoba się masturbuje. W takim przypadku osoba musi zostać profesjonalnie oceniona przez lekarza, zwłaszcza jeśli uraz jest umiarkowany lub ciężki.

4. Może prowadzić do braku energii

Tych, którzy mają to zaburzenie psychiczne, często charakteryzuje ciągłe zmęczenie fizyczne. Ich energia jest znacznie zmniejszona, co może wpłynąć na ich rutynę. Bez chęci wychodzenia z domu lub wykonywania innych czynności, zaczyna się pojawiać kilka niedogodności. Jedną z najgorszych konsekwencji może być zwolnienie z pracy. Za tym z kolei idą problemy ekonomiczne lub konfrontacje z rodziną lub przyjaciółmi.

Kompulsywna masturbacja – jak wykryć?

Nie ma dokładnej liczby, która pozwoliłaby określić, czy dana osoba cierpi na kompulsywną masturbację. Oczywiście sprawianie sobie przyjemności trzy razy w tygodniu to nie to samo, co sześć razy dziennie. Niemniej jednak ci, którzy oddają się samozadowoleniu i mają wątpliwości co do swojego zdrowia psychicznego, mogą wziąć pod uwagę następujące wskazówki.

• Zaprzestań masturbacji na kilka dni. Jeśli nie jesteś pewien swojego stanu, powinieneś spróbować wytrzymać kilka dni bez masturbacji i przeanalizować jak się wtedy czujesz. Jeśli wystąpią objawy odstawienia, należy skonsultować się z profesjonalistą.
• Sprawdź, czy odczuwasz zmniejszone pożądanie seksualne do innych. Wraz ze wzrostem chwil samotnej intymności osoby z tym uzależnieniem tracą chęć nawiązywania relacji z innymi. W takich przypadkach należy bardzo uważnie określić, czy może to być oznaką głębszego problemu.
• Ustal, czy odczuwasz pilną potrzebę masturbacji. Na przykład w biurze osoba z tym nałogiem może stracić koncentrację i uciec do łazienki, aby się masturbować. Jest to bardzo wyraźny sygnał ostrzegawczy, że zaczyna tracić kontrolę nad swoimi pragnieniami.

Kompulsywna masturbacja wymaga konsultacji z psychologiem

Generalnie ci, którzy cierpią na ten problem, jako ostatni zdają sobie sprawę, że potrzebują pomocy psychologicznej. Ponieważ trudno im poradzić sobie z poczuciem wstydu i poczucia winy, mają tendencję do ukrywania problemu zamiast szukania pomocy. Osoby takie należy jednak zachęcać do szukania pomocy.

Celem leczenia nie jest dążenie do abstynencji, ale przeciwnie, dążenie do zdrowszej i mniej impulsywnej seksualności. Psychoterapia poznawczo-behawioralna lub terapia seksualna są w takich przypadkach wyborem pierwszego rzutu. Tymczasem interwencja farmakologiczna może być również zastosowana w celu zmniejszenia objawów pochodzenia (lęku lub depresji).

Na koniec należy podkreślić, że kompulsywna masturbacja nie determinuje tego, jaką ktoś jest osobą. To po prostu problem psychologiczny, z którym trzeba sobie poradzić. Ważne jest, aby odłożyć na bok uprzedzenia i zacząć walczyć o odzyskanie kontroli.