Chloroheksydyna – uniwersalny środek antyseptyczny
Chloroheksydyna jest środkiem antyseptycznym, który zapobiega rozwojowi bakterii, głównych czynników powstawania infekcji. Zapobiega rozwojowi bakterii na tkankach ciała.
Różnica między środkiem dezynfekującym a antyseptycznym dotyczy powierzchni lub materiału, na który działa każdy z nich. Pierwszy hamuje rozwój bakterii w obojętnych materiałach, podczas gdy środek antyseptyczny działa na żywe tkanki ciała, takie jak skóra.
Celem stosowania chloroheksydyny w błonach śluzowych jamy ustnej jest eliminacja i zapobieganie rozwojowi bakterii. W ten sposób zmniejsza ryzyko zakażenia rany, nie mając zbyt ostrego działania na miejsce, w którym się ją nakłada.
Związek ten przykleja się do błony śluzowej jamy ustnej i stopniowo uwalnia się w ciągu około ośmiu godzin. Z tego powodu specjaliści zalecają płukanie chloroheksydyną dwa do trzech razy dziennie.
Wskazania do stosowania chloroheksydyny
Antyseptyk ten rutynowo stosuje się w stomatologii, zwłaszcza w leczeniu drobnych urazów błony śluzowej jamy ustnej. Leczenie chloroheksydyną może być ogólne lub miejscowe, w zależności od obszaru przeznaczonego do leczenia.
Leczenie ogólne
Prawdopodobnie stosowałeś chloroheksydynę, jeśli masz przewlekłą skłonność do aft lub innych podobnych dolegliwości. Specjaliści zalecają stosowanie chloroheksydyny w postaci płukanki po szczotkowaniu zębów. Ponadto składnik ten występuje również w niektórych rodzajach past.
Zlokalizowane obrażenia
Możesz użyć jej jako sprayu, jeśli musisz leczyć miejscowe urazy. Ta postać chloroheksydyny działa w bardziej zlokalizowany i punktowy sposób. W rzeczywistości miejscowe zastosowanie tego środka antyseptycznego zaleca się w następujących przypadkach :
- Infekcje jamy ustnej
- Rany języka
- Po interwencji chirurgicznej
Może cie także zainteresować: Pięć naturalnych składników, aby pozbyć się czyraków
Specyficzne doustne stosowanie chloroheksydyny
Chloroheksydynę do leczenia doustnego zwykle stosuje się w rozcieńczeniu, w stężeniach 0,2%, 0, 12% i 0,10%. Można ją stosować w różnych postaciach, takich jak żele, spraye i pasty do zębów. Płynu do płukania jamy ustnej zawierającego chloroheksydynę należy używać 30 minut po szczotkowaniu, płucząc niewielką ilością przez 30 sekund.
W leczeniu miejscowych urazów, takich jak chirurgia stomatologiczna, profesjonaliści zwykle zalecają spray. Dzieje się tak, ponieważ ma dwie ważne zalety:
- Bardziej zlokalizowane działanie
- Silniejsze działanie antyseptyczne
Nie należy jednak stosować tego środka antyseptycznego przez dłuższy czas, ponieważ może przebarwić zęby i przyciemnić dziąsła. Jednak nie martw się, jeśli ci się to przydarzy, ponieważ efekty te znikną po zaprzestaniu leczenia.
Zalecane użycie
Większość osób stosujących chloroheksydynę robi to zaraz po umyciu zębów, tak w przypadku często używanego płynu do płukania jamy ustnej. Jednak takie użycie jest nieprawidłowe. W rzeczywistości najlepszy czas na zastosowanie chloroheksydyny to co najmniej pół godziny po umyciu zębów.
Powód takiego zalecenia wiąże się z tym, chloroheksydyna może w chodzić w niekorzystną reakcję z niektórymi składnikami wielu past do zębów. Na przykład z laurylosiarczanem sodu i monofluorofosforanem sodu.
Chloroheksydyna jako miejscowy środek antyseptyczny
Chloroheksydynę stosuje się również jako miejscowy środek antyseptyczny. To dzięki temu, że wykazuje skuteczność przeciwko szerokiemu spektrum mikroorganizmów. Ma ponadto wiele zalet, takich jak brak działania ściernego lub drażniącego. Ponadto nie wchodzi w interakcje z krwią. Oprócz tego, chloroheksydyna ma niewielką toksyczność, w związku z czym można ją stosować na otwarte rany, takie jak otarcia, skaleczenia i oparzenia.
Przeczytaj także: Różne zastosowania ałunu mineralnego
Skutki uboczne chloroheksydyny
Stosowanie tego związku nie wiąże się ze znaczącymi skutkami ubocznymi, choć u niewielkiego odsetka pacjentów mogą pojawić się objawy alergii i wysypki w miejscu aplikacji.
Jak wspomnieliśmy powyżej, długotrwałe stosowanie chloroheksydyny w leczeniu jamy ustnej może powodować powstawanie przebarwień na zębach i nasilać plamy wytwarzane przez kawę lub tytoń.
Chloroheksydyna powinna się znaleźć w każdej apteczce
Chloroheksydyna jest środkiem antyseptycznym, szczególnie skutecznym przeciwko bakteriom i grzybom. Jej stosowanie jest szeroko rozpowszechnione na całym świecie, do tego stopnia, że znalazła się na Modelowej Liście Podstawowych Leków Światowej Organizacji Zdrowia.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Chicharro Luna, E., Pertegal Vázquez, F., Pérez Prieto, M., Baño Ruíz, L., & Pérez Saura, I. (2008). Clorhexidina vs povidona iodada como antiséptico de la piel. Revista Española de Podología.
- Torres, M., Díaz, M., & Acosta, A. (2009). La clorhexidina, bases estructurales y aplicaciones en la estomatologia. Gac Med Espiritual.
- Bascones, A., & Morante, S. (2006). Antisépticos orales: Revisión de la literatura y perspectiva actual. Avances en periodoncia e implantología oral, 18(1), 21-29.
- Beraún, A. P. (2011). Acción antimicrobiana del digluconato de clorhexidina al 0.12% en Estreptococcus del grupo mutans después del uso de una pasta dental que contiene Lauril Sulfato de Sodio. Revista Científica Visión Dental, 14(2-3), 770-776.
- Ayala, G., Álvarez, M., & Nuñez, M. (2016). Efecto de la combinación de clorhexidina y fluoruro de sodio sobre Streptococcus mutans en preescolares con manchas blancas. Revista Estomatológica Herediana. https://doi.org/10.20453/reh.v26i3.2956
- Morante Mudarra, S. (2018). Valoración cruzada ya doble ciego, mediante el modelo de gingivitis experimental, de la eficacia de tres colutorios de clorhexidina sin alcohol frente a la prevención de gingivitis ya la neoformación de placa supragingival. Ene, 9, 15.
- Urquet, A. O., & Spada, V. A. (2022). Clorhexidina y la Odontología. In V Jornadas de Actualización en Prácticas Odontológicas Integradas PPS-SEPOI (La Plata, 3 de noviembre de 2022).
- Bustamante, O. C., Troncos, L. G. P., de Zebrauskas, A. P. P., Leandro, K. C. R., & Sime, C. L. D. C. H. (2020). Antisépticos Orales: Clorhexidina, flúor y triclosán. Salud & Vida Sipanense, 7(1), 4-16.