Zmiany koloru oczu mogą być niepokojące
Zmiany koloru oczu mogą mieć negatywne konsekwencje, takie jak jaskra lub zaćma, w zależności od przyczyny. Wyjaśniamy, co powinieneś o tym wiedzieć.
Zmiany koloru oczu to rzadkie zjawisko, które jest bardzo alarmujące. Oczy są jedną z najbardziej widocznych części twarzy, na której stale się skupiamy.
Chociaż prawdą jest, że wiele osób próbuje zmienić kolor swoich tęczówek za pomocą soczewek kontaktowych i innych procedur, kiedy dzieje się to nagle i bez celu zwykle jest to spowodowane pewną chorobą. W niektórych przypadkach może to być również coś łagodnego.
Jednak w każdym przypadku konieczne jest, aby oczy zawsze zostały zbadane przez specjalistę. W tym artykule wyjaśniamy, jakie są główne przyczyny zmiany koloru oczu.
Choroby powodujące zmiany koloru oczu
Kiedy się rodzimy, kolor oczu jest zwykle szaro-niebieski. Nie oznacza to, że wszyscy ludzie urodzeni z tym odcieniem będą mieli oczy w tym kolorze do końca życia. W rzeczywistości często jest odwrotnie.
Te zmiany koloru oczu są normalne w pierwszych miesiącach życia. Niemowlęta nie rozwinęły jeszcze pigmentu, który nadaje tęczówce kolor. Dlatego w miarę rozwoju oczy nabierają ostatecznego koloru.
Jednak gdy w dorosłym życiu pojawiają się zmiany koloru oczu, może to być alarmująca sytuacja. W wielu przypadkach jest to objaw jakiejś podstawowej choroby. W kolejnej części artykułu wymienimy najczęstsze przyczyny.
Zmiany koloru oczu spowodowane piegami
Zanim zaczniemy mówić o zmianach koloru oczu ważne jest, aby wyjaśnić, czym jest melanina. Melanina to pigment obecny w naszym organizmie, zarówno w skórze, jak i w gałkach ocznych. To ona decyduje o kolorze tęczówki i odcieniu skóry.
Substancja ta jest wytwarzana przez komórki zwane melanocytami. Fakt, że komórki te znajdują się zarówno w skórze, jak i w oczach wyjaśnia, dlaczego mogą się tam również pojawiać piegi lub pieprzyki. Piegi pojawiające się na oczach nazywane są znamionami ocznymi.
Są bardzo podobne do tych występujących na skórze i składają się z łagodnych proliferacji komórek wytwarzających melaninę. Kiedy pojawiają się wokół siatkówki, nazywane są znamionami naczyniówkowymi.
Podobnie jak w przypadku piegów lub pieprzyków na skórze, znamiona oczu mogą pojawić się w dowolnym momencie życia. Dlatego uważane są za jedną z najczęstszych przyczyn zmian koloru oczu.
Problem polega na tym, że chociaż są one ogólnie łagodne istnieje ryzyko, że staną się złośliwe. Oznacza to, że mogą prowadzić do czerniaka. Jest to znacznie bardziej agresywny guz, który zwiększa prawdopodobieństwo uszkodzenia wzroku.
Według badań opublikowanych w „Recent Results in Cancer Research” czerniak oka występuje rzadko. Mimo to szacuje się, że każdego roku dotyka on prawie 2000 osób w Stanach Zjednoczonych.
Na oku mogą pojawić się piegi pod nazwą znamion ocznych.
Przeczytaj także: Jak oczyszcza się oko?
Guzki Lischa
Guzki Lischa to małe, łagodne guzy o długości od 1 do 2 milimetrów, które tworzą się na tęczówce. Pojawiają się jako guzy, które zwykle nie wpływają na widzenie.
Według artykułu opublikowanego w Mexican Journal of Ophthalmology są one najczęstszymi okulistycznymi objawami neurofibromatozy. Jest to choroba pochodzenia genetycznego polegająca na tworzeniu się guzów z tkanki nerwowej.
Mogą pojawić się w dowolnym miejscu: nerwach obwodowych, rdzeniu kręgowym, a nawet w mózgu. Pomimo tego, że w większości przypadków są łagodne, powodują objawy lub niosą ze sobą ryzyko złośliwości.
Jest to choroba, którą zwykle rozpoznaje się w dzieciństwie. Podobnie jak w przypadku znamion wewnątrzgałkowych, guzki Lischa uszkadzają widzenie, a także powodują zmiany koloru oczu.
Może Cię zainteresować: Suche oczy podczas menopauzy
Heterochromowe zapalenie tęczówki kręgosłupa Fuchsa
Heterochromiczne zapalenie tęczówki kręgosłupa Fuchsa jest rzadką chorobą. Do tego stopnia, że według platformy Orphanet jego rozpowszechnienie wynosi od 1 do 9 osób na milion mieszkańców. Dotyka młodych dorosłych i powoduje zmiany koloru oczu.
Jedno oko zmienia kolor stając się jaśniejsze niż drugie. Przyczyna jest nieznana, chociaż Journal of the Colombian Ophthalmology Society wskazuje, że może być ona związana z wirusem opryszczki pospolitej, różyczką lub półpaścem.
Problem polega na tym, że ta patologia zwykle powoduje objawy, takie jak miodesopsia. Są to małe plamki, które pojawiają się w polu widzenia i symulują latające muchy. Może również prowadzić do zaćmy i jaskry.
Zespół śródbłonka tęczówki i rogówki
Jest to choroba oka, który powoduje obrzęk rogówki, jaskrę i zmiany w tęczówce, które prowadzą do zmiany koloru oczu. W ten sposób niektóre komórki rogówki migrują w kierunku tęczówki, powodując deformację tęczówki i źrenicy.
Ponadto taka migracja komórek zakłóca normalne krążenie płynu w oku. Ciśnienie wewnątrz oka wzrasta, co prowadzi do jaskry. Najczęstsze objawy to niewyraźne widzenie, zmiany koloru oczu, a nawet ból.
Zespół dyspersji pigmentu
Zwykle pigment nadający tęczówce kolor znajduje się w tylnej części tęczówki. U niektórych osób tęczówka ma inną morfologię i ociera się o inne części oka. Powoduje to stopniowe uwalnianie pigmentacji, która osadza się w innych obszarach, w których nie powinno.
W takim przypadku może się zdarzyć coś podobnego do tego, o czym wspomnieliśmy w poprzednim akapicie. Pigment może utrudniać krążenie płynu wewnątrzgałkowego. Dlatego może pojawić się jaskra. Ponadto pojawiają się również zmiany w kolorze oczu.
Uraz oka może zmienić kolor oczu poprzez osadzanie krwi w obszarach, w których nie powinny się ona znajdować.
Zmiany koloru oczu spowodowane urazem
Trauma to kolejna z najczęstszych przyczyn zmian koloru oczu. Może to być rana penetrująca, tępy cios w twarz lub jakikolwiek środek uszkadzający naczynia krwionośne oka.
Tego typu urazy zwykle zmieniają wzrok, powodując podwójne lub pogorszone widzenie. Często występuje również wrażliwość na światło. Nagromadzenie wynaczynionej krwi w częściach oka, w których nie powinna się ona znajdować wyjaśnia to zjawisko.
Zmiana koloru oczu jest powodem do konsultacji z lekarzem
Wszystkie zmiany koloru oczu powinny zostać zbadane przez okulistę, ponieważ jak widzieliśmy, mogą być objawem choroby. Ponadto istnieje ryzyko trwałego uszkodzenia wzroku.
Dlatego jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości koniecznie skonsultuj się ze specjalistą. Oczy to bardzo delikatna część ciała, która wymaga szczególnej troski i uwagi.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Neurofibromatosis – Síntomas y causas – Mayo Clinic. (n.d.). Retrieved October 19, 2020, from https://www.mayoclinic.org/es-es/diseases-conditions/neurofibromatosis/symptoms-causes/syc-20350490
- Cuevas, M., & Morantes, S. (2018). Iridociclitis Heterocrómica de Fuchs: Una Uveítis Subdiagnosticada. Revista Sociedad Colombiana de Oftalmología (Vol. 48). Retrieved from https://scopublicaciones.socoftal.com/index.php/SCO/article/view/74
- Orphanet: Iridociclitis heterocrómica de Fuchs. (n.d.). Retrieved October 19, 2020, from https://www.orpha.net/consor/cgi-bin/OC_Exp.php?lng=ES&Expert=263479
- Walkden, Andrew, and Leon Au. “Iridocorneal endothelial syndrome: clinical perspectives.” Clinical Ophthalmology (Auckland, NZ) 12 (2018): 657.
- Sánchez, Rocío, et al. “Trauma ocular.” Cuadernos de Cirugía 22.1 (2018): 91-97.
- Londoño, M. V. M., Imay, M. T., González, M. C. G., Nakamura, W. K., Reyes, C. E. E., & de la Vega, G. I. (2014). Nódulos de Lisch y ultrabiomicroscopia. Revista Mexicana de Oftalmologia, 88(4), 189–193. https://doi.org/10.1016/j.mexoft.2014.05.004
- Tucker, M. A., Hartge, P., & Shields, J. A. (1986). Epidemiology of intraocular melanoma. Recent Results in Cancer Research. Fortschritte Der Krebsforschung. Progrès Dans Les Recherches Sur Le Cancer, 102, 159–165. https://doi.org/10.1007/978-3-642-82641-2_14
- Mataix, J., et al. “Nevus coroideos.” Annals d’oftalmologia: òrgan de les Societats d’Oftalmologia de Catalunya, Valencia i Balears 26.3 (2018): 18.
- Santos-Bueso, E., et al. “Línea de Scheie como primer signo de síndrome de dispersión pigmentaria.” Archivos de la Sociedad Española de Oftalmología 94.3 (2019): 138-140.
