Zaburzenia snu u dzieci: testy i leczenie

Czasami zaburzenia snu w dzieciństwie mają swoje źródło w niewłaściwych wzorcach zachowań; w innych przypadkach wynikają z przyczyn organicznych. We wszystkich przypadkach należy skonsultować się ze specjalistą w celu ustalenia dalszego działania.

Sen jest niezbędny dla zdrowia fizycznego i psychicznego, zarówno dla dzieci, jak i dla dorosłych. Jednak u dzieci ten aspekt jest jeszcze ważniejszy. Niestety szacuje się, że obecnie zaburzenia snu u dzieci występują nawet u 30% populacji.

Badania wskazują, że aż 50% dzieci ma problemy ze snem. Bardzo często takie problemy nie są rozpoznawane jako zaburzenia snu u dzieci, ponieważ rodzice przypisują je niedyscyplinowaniu lub nadmiernemu rozkapryszeniu.

Prawdą jest jednak, że jeśli dziecko nie wysypia się dobrze, wpływa to na jego zachowanie i zdolność uczenia się. Jego koncentracja i zdolność zapamiętywania wydatnie się zmniejszają. Niewystarczająca ilość snu może również wpływać na zachowania motoryczne, zwiększać drażliwość a nawet osłabiać poczucie własnej wartości.

Dlatego ważne jest odpowiednie diagnozowanie i leczenie zaburzeń snu we wczesnym dzieciństwie. Dowiedz się więcej na ten temat czytając ten artykuł.

Jak wyglądają zaburzenia snu u dzieci?

Zaburzenia snu u dzieci obejmują wszystkie problematyczne zachowania związane ze snem u dziecka. Wśród nich najważniejsze problemy to między innymi:

• Trudność z zasypianiem.
• Spanie praktycznie bez przerwy
• Nadmierna senność
• Spanie w nieodpowiednich porach.
• Wykonywanie nienormalnych rzeczy podczas snu.

Ściśle mówiąc, mówimy o zaburzeniach snu w dzieciństwie, gdy powstają dwie okoliczności opisane poniżej:

• Kiedy trudności ze snem znacząco zakłócają codzienną wydajność dziecka.
• Gdy trudności ze snem generują problemy w relacjach rodzinnych, szkolnych i społecznych.

To normalne, że dziecko zmienia swój regularny tryb snu, gdy wydarzy się coś niezwykłego. Na przykład jakaś strata, konflikt rodzinny itp. Jednak w krótkim czasie sen powinien wrócić do normy. Jeśli jednak anomalie się utrzymują, możemy mówić o zaburzeniu snu u dzieci.

Rodzaje zaburzenia snu u dzieci

Główne zaburzenia snu u dzieci są sklasyfikowane następująco:

• Dyssomnie, które obejmują:
  • Narkolepsja
  • Zespół obturacyjnego bezdechu sennego (OSAS).
  • Zespół okresowych ruchów nóg.
  • Środowiskowe zaburzenie snu.
  • Opóźniona faza początku snu.
  • Zaburzenie ustawienia granic czasowych.
  • Zaburzenia skojarzeń na początku snu.
• Parasomnie, które obejmują:
  • Zmieszanie przy wybudzeniu
  • Lunatykowanie
  • Nocne lęki
  • Rytmiczne ruchy snu.
  • Mówienie przez sen
  • Koszmary senne
  • Inne parasomnie:
    • Bruksizm, czyli zgrzytanie zębami
    • Moczenie nocne
    • Mioklonie senne.
    • Chrapanie pierwotne
    • Bezdech niemowlęcy.
    • Nagła śmierć niemowlęcia podczas snu.

Testy diagnostyczne

Rodzice mogą podejrzewać występowanie jakiegoś zaburzenia snu u dzieci, gdy obserwują pewne nieprawidłowości. Na przykład gdy dziecko ma problemy z zasypianiem, chrapie lub ma trudności w oddychaniu, gdy śpi. Czasem też dziecko jest niespokojne podczas snu, oddaje mocz w łóżku lub wykazuje dużą senność podczas dnia.

Informacje dostarczone przez rodziców są niezbędne do postawienia diagnozy, która początkowo opiera się na tych danych. Na podstawie historii klinicznej prawdopodobne jest, że lekarz zleci pewne badania, takie jak wymienione poniżej:

• Polisomnografia. Jest to najbardziej kompletne badanie do diagnozowania zaburzeń snu u dzieci. Urządzenie diagnostyczne monitoruje aktywność mózgu, serca, układu oddechowego a także mięśni podczas snu dziecka.
• Poligrafia. Jest to metoda, która umożliwia monitorowanie snu dziecka w domu.
• Ciągłe monitorowanie układu sercowo-oddechowego. Dotyczy to niemowląt, u których wystąpił bezdech lub epizody pauzy oddechowej. Monitoruje się zarówno tętno jak i oddychanie dziecka.

W przypadku nadmiernej senności i drażliwości u dziecka często wykonuje się też morfologię krwi. To pozwala nam wykluczyć lub potwierdzić obecność niedokrwistości, pasożytów a także możliwych problemów z tarczycą.

Zabiegi stosowane na zaburzenia snu u dzieci

Leczenie tego rodzaju problemów zależy od przyczyny, która je powoduje. Zawsze jednak należy skonsultować się z pediatrą, aby wskazał kierunek, w którym należy podążać. Jednak we wszystkich przypadkach wskazane jest przede wszystkim zapewnienie dziecku właściwej higieny snu.

Aby wiedzieć, czym się kierować w tym względzie, należy wziąć pod uwagę, że niezbędny czas snu różni się w zależności od wieku. Zobaczmy, jak to ewoluuje u dzieci i młodzieży:

• 0 do 3 miesięcy dziecko zwykle śpi 16 godzin.
• 3 do 12 miesięcy: 15 godzin.
• 12 miesięcy do 2 lat: 14 godzin.
• 2 do 5 lat: 13 godzin.
• 5 do 9 lat: 10 godzin.
• 9 do 14 lat: 9 godzin.
• 14 do 18 lat: 8 godzin.

Jeśli chodzi o podejście behawioralne do zaburzeń snu, jednym z najczęściej stosowanych sposobów leczenia zaburzeń snu u dzieci jest metoda Ferbera. Jest to strategia, która jest bardzo skuteczna i dotyczy niemowląt. Zasadniczo polega ona na stworzeniu szeregu nawyków jak również zachowań, które pomogą dziecku zasnąć.

Jeśli jednak rodzice podejrzewają, że problem ma podłoże fizyczne, należy skierować dziecko wyłącznie do specjalisty.