Stomie: opis i cechy zabiegów tego rodzaju

Stomie to zabiegi operacyjne, które wiążą się z wprowadzaniem znaczących zmian w stylu życia, zwłaszcza gdy są one robione na stałe. W niektórych przypadkach to jedyny sposób na uratowanie czyjegoś życia.

Właściwy trening, praktyka i wsparcie sprawiają, że osoby, które je posiadają, są w stanie prowadzić dość normalne życie. Stomie to otwory w skórze wykonane w sposób chirurgiczny, które pomagają usuwać z organizmu produkty przemiany materii.

Chirurdzy wykonuję je czasami w jelitach, a za innym razem w pęcherzu moczowym pacjenta. Należy je wykonać kiedy organizm nie jest w stanie wydalać w prawidłowy sposób produktów przemiany materii.

Ta procedura może wykonana na określony czas lub na stałe. W pierwszym przypadku nadaje się do czasowego usuwania produktów przemiany materii. Kiedy obszar, który funkcjonuje w niewłaściwy sposób, odzyska prawidłowe działanie, chirurg zamyka otwór, aby przywrócić standardowe usuwanie odpadów.

Z kolei stomie zakładane na stałe stosuje się w przypadkach, w których występuje nieodwracalne uszkodzenie jelit lub pęcherza moczowego i nie ma szans na przywrócenie ich normalnego funkcjonowania. Tacy pacjenci muszą liczyć się z koniecznością usuwania produktów przemiany materii przez stomię przez całe życie.

W każdym przypadku produkty przemiany materii, które opuszczają ciało przez stomię, są gromadzone w worku przyczepionym do skóry. Taki worek musi być cały czas połączony z otworem i musi być często opróżniany.

Rodzaje stomii

Istnieją trzy rodzaje stomii: kolostomia, ileostomia i urostomia. Pierwsza z niech jest wykonywana w jelicie, druga w jelicie krętym (najniższej części jelita cienkiego), a trzeci w w pęcherzu moczowym. Oto główne cechy każdej z nich:

• Kolostomia to zabieg chirurgiczny, który ma przekierować część jelita przez ścianę żołądka, aby stworzyć stomię (otwór). Ma różne rozmiary i może znajdować się zarówno po prawej stronie brzucha, jak i po lewej oraz na jego środku.
• Ileostomia to zabieg chirurgiczny, który ma przekierować dolny koniec jelita krętego przez otwór w ścianie żołądka. Zazwyczaj znajduje się w dolnej prawej części brzucha. Lekarze wykonują ten zabieg u pacjentów cierpiących na takie schorzenia jak wrzodziejące zapalenie jelita grubego, dziedziczna polipowatość, nowotwór i chorobę Leśniowskiego-Crohna.
• Urostomia to otwór chirurgiczny, który ma wyprowadzać mocz z pęcherzu moczowego na zewnątrz. Najczęściej wykonuje się ją u osób z nowotworem raka, wadami wrodzonymi lub uszkodzeniem rdzenia kręgowego.

Życie ze stomią

Stomia w znaczący sposób zmienia życie pacjenta. Pierwsza znacząca zmiana pojawia się ponieważ dana osoba nie jest już w stanie usuwać produktów przemiany materii kiedy tego potrzebują.

Co więcej, nie kontroluje już własnych wypróżnień, co w sposób oczywisty prowadzi do wystąpienia stresu i niepokoju. Zazwyczaj niepokoi się o wydzielanie brzydkich zapachów i przyciąganie niepożądanej uwagi.

Poza tym potrzeba czasu, aby nauczyć się opróżniać i dopasowywać worek przyłączony do stomii. Na początku dość często zdarzają się różne wypadki, ponieważ worek należy opróżniać od pięciu do ośmiu razy dziennie. Dodatkowy problem stanowi początkowy brak zręczności.

Jak zapewne możesz sobie wyobrazić, po takiej operacji łatwo jest poczuć frustrację i brak pewności. Doświadczanie złości i smutku jest całkowicie normalne. Taka sytuacja wprowadza zmiany w postrzeganiu samego siebie i zmusza do wprowadzenia różnych zmian psychospołecznych.

Dlatego też, jeśli okaże się to niezbędne, należy poszukać pomocy psychologicznej lub porozmawiać z kimś zaufanym.

Stomie u dzieci

Stomie zmieniają życie dorosłych, ale wywierają jeszcze większy wpływ na dzieci ze względu na ich niedojrzałość emocjonalną. Na początku będą miały problem z powrotem do swojego życia, zwłaszcza z powodu lęku przed odróżnianiem się od innych. Poza tym będą zakładały, że inni je odrzucą.

Najlepsze, co możesz zrobić, to postawić na otwartość i pozwolić dziecku mówić o jego sytuacji. Oczywiście nie będzie mu łatwo nosić wszędzie ze sobą worek pełen produktów przemiany materii.

Warto zauważyć, że młodsze dzieci mają mniejszy problem z takimi sytuacjami, a nastolatkowie będą mieli ogromne trudności z poradzeniem sobie z nimi.

Dzieci mogą potrzebować więcej czasu, aby przystosować się do nowej sytuacji. Będą obawiały się zwłaszcza tego, że worek przecieknie lub że pojawią się jakieś inne problemy z ich stomią. Właśnie dlatego należy nauczyć je radzenia sobie z różnymi scenariuszami.

Musisz wzbudzić w nich pewność tego, że są w stanie samodzielnie rozwiązywać różne problemy.