Sadoreksja- nowe zaburzenie odżywiania
Czy słyszałeś już o nowym zaburzeniu odżywiania, które znane jest pod nazwą sadoreksja? W poniższym artykule opowiemy ci wszystko, o tym coraz powszechniej występującym zaburzeniu psychosomatycznym nastolatków, które jest wyjątkowo niebezpieczne dla ich zdrowia fizycznego i mentalnego.
Czytaj dalej i dowiedz się więcej!
Sadoreksja: coraz częściej występujące zaburzenie odżywiania
Sadoreksja to coraz powszechniejsze zaburzenie odżywiania, które łączy w sobie dwa schorzenia: anoreksję i pojawienie się niebezpiecznych praktyk samookaleczenia, związanych ze spożywaniem dużej ilości pokarmów, często bez umiaru lub całkowitym ograniczeniem jedzenia.
Wciąż nie mamy jeszcze zbyt wielu badań naukowych na temat tych powiązanych ze sobą objawów, więc wiedza, jaką mamy dzisiaj na temat tej patologii, jest ograniczona.
Należy jednak pamiętać, że zaburzenia odżywiania i problemy natury psychologicznej są ze sobą ściśle powiązane. W rzeczywistości eksperci często uważają, że zaburzenia odżywiania są wynikiem oraz przyczyną wielu problemów psychologicznych samych w sobie.
Pacjenci często wykazują różne lub szkodliwe zachowania, które wymagają monitorowania, a w niektórych przypadkach leczenia przy pomocy terapii.
Sadoreksja: czym jest to zaburzenie psychiczne?
Jak wspomnieliśmy wcześniej, sadoreksja łączy w sobie silne ograniczenie spożycia pokarmu w ciągu dnia, z objawami samookaleczania i sadomasochizmu.
Oznacza to, że pacjenci cierpiący na sadoreksję bardzo ograniczają swoje posiłki, za względu na obniżoną samoocenę i brak pewności siebie. Często wydaje im się, że wyglądają na grubych, mają zniekształcony obraz własnego ciała. Doprowadzają się do wygłodzenia i stosują także kary fizyczne za nieprzestrzeganie swojej rygorystycznej diety.
Według wielu ekspertów, samookaleczanie się jest próbą oderwania się od myśli i potrzeby jedzenia. W ten sposób jadłowstręt psychiczny łączy się z zadawaniem bólu w bardzo niebezpiecznej kombinacji: osoba nie tylko cierpi z powodu złego odżywiania, ale także obrażeń fizycznych, które wywołują szkody na jej ciele.
Innymi słowy osoby chore praktykują brutalne praktyki, które wiążą się z bólem w celu ograniczania spożywania pokarmu.
Według badań opublikowanych w czasopiśmie naukowym Endocrine, Metabolic & Immune Disorders Drug Targets, anoreksja to obsesja na punkcie skrajnej szczupłości, która zmusza jednostkę do drastycznego i długotrwałego ograniczenia spożycia pokarmu.
Z kolei osoby z sadoreksją często nie tylko ograniczają pokarm, ale uciekają się do pewnych zachowań, które obejmują ból lub przemoc fizyczną. Zadają sobie ból w celu ukarania się i dają w ten sposób upust swoim emocjom.
Według ostatnich badań ten rodzaj praktyki może mieć związek z poziomem hormonów, traumą, myślami samobójczymi lub określonymi wzorcami neurologicznymi.
Zniekształcone postrzeganie obrazu swojego ciała zwiększa potrzebę sadomasochizm w tym zaburzeniu.
Przyczyny i sposoby na wczesne wykrywanie sadoreksji
Przyczyny sadoreksji są bardzo zróżnicowane i nie wszystkie z nich są dobrze zidentyfikowane. U osób cierpiących na to zaburzenie istnieje ogromna obawa i troska o własny wygląd fizyczny, który wraz z presją społeczną popycha jednostkę do dążenia do niezdrowej szczupłości.
Specjaliści stworzyli nawet specjalne psychologiczne testy naukowe wskazujące, że szereg zmian genetycznych powoduje zaburzenia odżywiania. W tym świetle warunki środowiskowe i kontekst kulturowy związany z wyglądem, mogą być po prostu ogniwem zapalnym tego problemu.
Oczywiste jest, że kontekst społeczny, warunki rodzinne i wykształcenie, jakie otrzymuje dana osoba, warunkują ryzyko wystąpienia tego typu problemu. Traumatyczne wydarzenia, których można doświadczyć w ciągu całego życia, są również możliwym podłożem dla pojawienia się wszelkiego rodzaju zaburzeń odżywiania.
Jeśli chodzi o wykrywanie tego typu zaburzeń, istnieją testy przesiewowe i testy psychologiczne, które ułatwiają rozpoznanie schorzenia. Niemniej jednak tylko wykwalifikowany specjalista psychodietetyk może potwierdzić taką diagnozę.
Dzięki tym narzędziom można rozpoznać ryzykowne zachowania typowe dla sadoreksji. Warto zauważyć, że im wcześniej nastąpi wykrycie, tym wyższy wskaźnik powodzenia w leczeniu pacjenta.
Leczenie sadoreksji
Mówiąc o leczeniu sadoreksji, należy szczególnie wspomnieć o potrzebie konsultacji z całym zespołem multidyscyplinarnym. Ten zespół musi składać się z dietetyka, psychologa i psychiatry. Tylko dzięki wspólnej pracy można spróbować załagodzić ten stan i powrócić do zbalansowanego żywienia.
Przeczytaj także: Zdrowe odżywianie pomaga zachować zdrowe serce.
W najcięższych przypadkach, gdy pacjent przejawia skrajne niedożywienie i obrażenia ciała, może być konieczna hospitalizacja. O takich przypadkach można przeczytać w publikacji naukowej w magazynie Chilean Medical Journal.
W przypadku skrajnego niedożywienia lekarze będą musieli podać dożylnie surowicę wzbogaconą o składniki odżywcze, aby zapobiec poważnym problemom metabolicznym, a nawet utracie życia przez pacjenta.
W przypadku leczenia ambulatoryjnego niezbędna jest też reedukacja żywieniowa. Na początku najlepiej będzie zaproponować model żywieniowy oparty na minimum, który obejmuje podstawowe potrzeby i podstawowe produkty spożywcze.
Od tego momentu ważne jest, aby powoli pracować nad samooceną pacjenta i stopniowo włączać różnorodne produkty i witaminy do diety danej osoby.
Ponadto ważne jest, aby towarzyszyć tej interwencji wsparciem psychologicznym opartym na zmianie nawyków żywieniowych. Kluczowe jest ustalenie wytycznych farmakologicznych, aby poprawić stabilność psychiczną i zapobiec praktykom nadmiernego ryzyka lub próbom samobójczym.
Bardzo ważne jest psychologiczne leczenie zaburzeń odżywiania
Podejście do leczenia tego coraz powszechniejszego zaburzenia odżywiania musi być wielodyscyplinarne, ponieważ dotyczy kilku obszarów- dobrobytu fizycznego i psychicznego.
Sadoreksja: niedawno odkryta patologia odżywiania
Jak wspomnieliśmy, sadoreksja jest stosunkowo nowym zaburzeniem i ciągle jest jeszcze badana przez specjalistów. Jednak jest to coraz częstszy problem związany z odżywianiem, według raportów wynikających z konsultacji psychologiczne i żywieniowe. Podejście do leczenia jest bardzo podobne do każdego innego zaburzenia odżywiania i zaburzenia samooceny.
Przeczytaj także: Zaburzenia opozycyjno buntownicze u dzieci
Aby podejść do problemu holistycznie należy skonsultować się z zespołem specjalistów, którzy w sposób wielodyscyplinarny mogą podejść do patologii z różnych punktów widzenia. Psycholog, terapeuta, dietetyk, psychiatra a nawet zespół ze szpitala psychiatrycznego mogą okazać się niezbędni.
Najpoważniejsze przypadki tego zaburzenia, mogą wymagać hospitalizacji, ponieważ ważne jest, aby w jak największym stopniu unikać długotrwałych uszkodzeń lub prób samobójczych.
Terapia behawioralna i psychoterapia holistyczna może w dużym stopniu pomóc zminimalizować ryzyko praktyk samookaleczania, które mogą być wyjątkowo szkodliwe dla zdrowia. Jeśli podejrzewasz, że ktoś w twoim otoczeniu może cierpieć z powodu tego zaburzenia, jak najszybciej skonsultuj się ze specjalistą.
Istnieje też kilka darmowych linii telefonicznych i anonimowych porad, które mogą pomóc powrócić do balansu i zdrowia.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Gravina G., Milano W., Nebbiai G., Piccione C., et al., Medical complications in anorexia and bulimia nervosa. Endocr Metab Immune Disord Drug Targets, 2018. 18 (5): 477-488.
- Neef ND., Coppens V., Huys W., Morrens M., Bondage discipline, dominance submission and sadomasochism (BDSM) from an integrative biopsychosocial perspective: a systematic review. Sex Med, 2019. 7 (2): 129-144.
- Himmerich H., Bentley J., Kan C., Treasure J., Genetic risk factors for eating disorders: an update and insights into pathopysiology. Ther Adv Psychopharmacol, 2019.
- Vásquez N., Urrejola P., Vogel M., An update on inpatient treatment of anorexia nervosa: practical recommendations. Rev Med Chil, 2017. 145 (5): 650-656.
- Jáuregui-Lobera, Ignacio, and Patricia Bolaños-Ríos. “Revisión del tratamiento dietético-nutricional de la anorexia nerviosa.” Revista médica de Chile 140.1 (2012): 98-107.
- Appolinario, Jose C., and Josue Bacaltchuk. “Tratamento farmacológico dos transtornos alimentares.” Brazilian Journal of Psychiatry 24 (2002): 54-59.