Poporodowe nietrzymanie moczu: dlaczego się pojawia i jak je leczyć?

Poporodowe nietrzymanie moczu to coraz częstszy problem, który można rozwiązać za pomocą odpowiednich środków zapobiegawczych. Dowiedz się wszystkiego o tym tutaj.

Poporodowe nietrzymanie moczu to problem, który ma ogromny wpływ na jakość życia kobiety. Szacuje się, że dotyka od 36 do 58% kobiet rodzących. Co więcej, może objawiać się w różnym stopniu.

Najbardziej niepokojące jest to, że bez szybkiego i skutecznego leczenia może z czasem przekształcić się w stan przewlekły. Tym samym wpływa na życie społeczne, psychologiczne i seksualne kobiet, które na nią cierpią. Co jednak powoduje poporodowe nietrzymanie moczu?

Istnieje silna korelacja między porodem pochwowym a pojawieniem się tego schorzenia. Istnieje jednak możliwość zmniejszenia ryzyka za pomocą pewnych środków zapobiegawczych. Przyjrzyjmy się bliżej temu stanowi i co możemy z tym zrobić.

Poporodowe nietrzymanie moczu: co warto wiedzieć

Poporodowe nietrzymanie moczu odnosi się do mimowolnego wycieku moczu po porodzie. Chociaż jest to bardzo powszechny problem, często nie jest odpowiednio rozwiązywany. Ogólnie mogą wystąpić następujące typy:

• Nietrzymanie moczu z powodu stresu. Jest to najczęstszy rodzaj poporodowego nietrzymania moczu. Mocz wycieka, gdy podejmujesz wysiłek, taki jak kichanie, kaszel, śmiech lub wykonywanie ćwiczeń udarowych.
• Naglące nietrzymanie moczu występuje, gdy występuje nadpobudliwość mięśni pęcherza moczowego. Generuje naglącą chęć oddania moczu, ale zwykle przed dotarciem do łazienki pojawia się wyciek moczu.
• Mieszane nietrzymanie moczu. Jest to połączenie dwóch poprzednich typów i zwykle obserwuje się je w okresie poporodowym.
• Nietrzymanie moczu z przepełnienia. W tym typie mięśnie pęcherza są słabe i dlatego nie kurczą się normalnie. Powoduje to wyciek moczu.

Główne przyczyny poporodowego nietrzymania moczu

Poporodowe nietrzymanie moczu występuje częściej u kobiet, u których podczas ciąży dochodzi do mimowolnego wycieku moczu. Jednak nie zawsze tak jest. Ustalono, że główne przyczyny tego stanu są następujące.

Przyczyny fizyczne

W czasie ciąży dochodzi do zwiększonej produkcji relaksyny, hormonu wytwarzanego przez jajniki i łożysko w celu ułatwienia porodu. Podobnie, w tym samym celu następuje spadek kolagenu.

Powoduje to ważne zmiany w tkankach dna miednicy, powodując jej osłabienie. Skutkiem tego jest mechaniczna dysfunkcja tej okolicy, która często prowadzi do poporodowego nietrzymania moczu.

Przyczyny traumatyczne

Czasami poród powoduje urazy dna miednicy. Im więcej pchnięć jest wykonywanych, tym większe ryzyko kontuzji. Podobnie, im dłuższy czas trwania fazy wydalenia, tym większe ryzyko.

Jeśli mięśnie miednicy nie są chronione podczas tego procesu, wzrasta prawdopodobieństwo uszkodzenia tego obszaru i poniesienia konsekwencji, takich jak nietrzymanie moczu.

Poród

Faktem jest, że poród pochwowy zwiększa ryzyko poporodowego nietrzymania moczu. Dzieje się tak, gdy podczas zabiegu dochodzi do rozdarcia lub urazu dna miednicy w wyniku użycia narzędzi.

Cięcia cesarskie tylko częściowo zmniejszają to ryzyko, gdyż zwiększają prawdopodobieństwo urazów pęcherza moczowego.

Inne zmienne

Istnieją inne czynniki, które zwiększają ryzyko poporodowego nietrzymania moczu. Należą do nich:

• Ilość dostaw. Im większa liczba dostaw, tym większe ryzyko.
• Waga dziecka. Im większe dziecko, tym większe prawdopodobieństwo urazu dna miednicy i uszkodzenia prowadzącego do nietrzymania moczu.
• Wskaźnik masy ciała. Nadwaga i otyłość u matki zwiększają ryzyko.
• Wiek matki. Kobiety poniżej 25 roku życia i kobiety powyżej 30 roku życia częściej prezentują ten rodzaj problemu.
• Cukrzyca ciążowa. Poporodowe nietrzymanie moczu jest częściej wykrywane u kobiet, które przeszły tę chorobę.
• Używanie tytoniu. Ten rodzaj nietrzymania moczu dotyka więcej kobiet, które palą.
• Sporty uderzeniowe. Kobiety, które uprawiają te sporty, mają zwykle bardziej zagrożoną dno miednicy w momencie porodu. To zwiększa ryzyko.

Leczenie poporodowego nietrzymania moczu

Najczęściej poporodowe nietrzymanie moczu ustępuje samoistnie w ciągu pięciu do sześciu tygodni po porodzie. Jeśli tak się nie stanie, najlepiej udać się do lekarza na wczesne leczenie. Alternatywy są następujące:

• Kinezyterapia. Jest to program rehabilitacyjny z ćwiczeniami wzmacniającymi dno miednicy oparty na skurczach i rozluźnieniu mięśni w okolicy. Trwa od trzech do sześciu miesięcy. Skuteczność do 50%.
• Biofeedback polega na świadomym przyzwyczajaniu się do wykonywania ćwiczeń Kegla, które wzmacniają dno miednicy. Powinny być wykonywane kilka razy dziennie.
• Stymulacja elektryczna. Odbywa się to za pomocą sondy dopochwowej lub analnej. Posiada elektrody, które przekazują impulsy elektryczne i powodują bierny skurcz mięśni dna miednicy.
• Leczenie chirurgiczne. Jest to wykonywane, gdy żadna z pozostałych opcji nie jest skuteczna, a sprawa jest poważna.

Zapobieganie nietrzymaniu moczu

Podjęcie środków zapobiegawczych jest najbardziej wskazane, aby uniknąć ponoszenia konsekwencji tego typu nietrzymania moczu. Zalecenia są następujące:

• Wykonuj ćwiczenia Kegla. Wzmacniają dno miednicy. Nie należy ich jednak robić bez zgody lekarza. W niektórych przypadkach ciąża może przynieść efekt przeciwny do zamierzonego.
• Kontynuacja. Stan dna miednicy należy sprawdzać przed, w trakcie i po ciąży. Pozwoli to na wczesne wykrycie wszelkich nieprawidłowości.
• Wzmocnij poprzeczne mięśnie brzucha. Obszar ten wspiera ciężar macicy i odgrywa bardzo ważną rolę w zapobieganiu poporodowemu nietrzymaniu moczu. Twój lekarz powinien wskazać, jak go wzmocnić.
• Zadbaj o swoją postawę. Dotyczy to zarówno ciąży, jak i okresu poporodowego.
• Utrzymuj zdrową wagę. Oznacza to dbanie o swoją wagę podczas ciąży i jak najszybszy powrót do normalnej wagi po porodzie.
• Unikaj współżycia seksualnego zaraz po porodzie. Na seks najlepiej poczekać sześć tygodni po porodzie.
• Skontaktuj się z lekarzem. Jeśli odczuwasz dyskomfort, nie czekaj.

Rekomendacje końcowe

Poporodowe nietrzymanie moczu stało się powszechnym problemem u kobiet. W rzeczywistości ciąża i poród są uważane za dwa czynniki ryzyka rozwoju tego problemu. Dlatego dobrze jest przygotować dno miednicy przed poczęciem.

W każdym razie, jeśli ten problem wystąpi po porodzie, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem lub ginekologiem. Specjalista określi najlepsze leczenie, aby nie wpłynęło ono na Twoje samopoczucie.