Plamica Henocha-Schönleina – poznaj jej charakterystykę

Choć plamica Henocha-Schönleina może wystąpić w każdym wieku, niemal zawsze pojawia się w dzieciństwie. Rokowanie w większości przypadków jest dobre, a powrót do zdrowia następuje samoistnie i bez dalszych konsekwencji.

Plamica Henocha-Schönleina jest autoimmunologiczną chorobą naczyń, której przyczyna jest wciąż nieznana. Niemiecki lekarz Johann Lukas Schönlein opisał ją po raz pierwszy w 1860 roku we współpracy ze swoim nauczycielem Eduardem Heinrichem Henochem. Jednak jej etiologia jest nadal niejasna.

Ta choroba występuje znacznie częściej w dzieciństwie. Co więcej, szacunki wskazują, że co roku dotyka średnio 10–20 na 100 tys. dzieci. Warto dodać, że to chłopcy są bardziej narażeni na rozwój tego stanu.

Plamica występuje, gdy układ odpornościowy nie działa prawidłowo. Białko zwane immunoglobuliną A (IgA), które działa jako przeciwciało, zaczyna gromadzić się w naczyniach krwionośnych i wywołuje określone objawy.

Plamica Henocha Schönleina jest również znana jako:

• plamica Schönleina,
• zapalenie naczyń IgA,
• plamica rzekomoanafilaktyczna,
• purpura reumatyczna,
• choroba Schönleina-Henocha.

Czym jest plamica Henocha-Schönleina?

Plamica Henocha-Schönleina to schorzenie, w którym małe naczynia krwionośne ulegają zapaleniu i podrażnieniu. Ten stan jest znany jako zapalenie naczyń i dotyczy głównie skóry, ale czasami może również wystąpić w jelitach, a nawet w nerkach.

W wielu przypadkach choroba ta poprzedzona jest infekcją bakteryjną lub wirusową górnych dróg oddechowych. Może to być infekcja zatok, gardła czy płuc.

Istnieją doniesienia o niektórych przypadkach, w których choroba pojawia się po zastosowaniu pewnych leków, ukąszeniu owadów i spożyciu niektórych rodzajów żywności lub szczepionek. Jednak przypadki te nie są zbyt częste.

Zaburzenie to wymaga diagnozy klinicznej, którą określa się na podstawie jego głównych cech. Są to:

• zasinienia na skórze,
• zapalenie i ból stawów,
• trudności trawienne,
• problemy z nerkami,
• wysypka skórna.

Objawy skórne występują w 80 do 100% przypadków chorych na plamicę Henocha-Schönleina. Najbardziej charakterystyczna jest seria fioletowo-czerwonych plam, które są podobne do siniaków, i które zwykle pojawiają się na pośladkach, nogach i stopach.

W rzadkich przypadkach plamy pojawiają się również na twarzy, uszach, ramionach i plecach. Na początku często występuje obrzęk spowodowany nadmiarem płynu na skórze głowy, dłoniach, stopach, twarzy i mosznie. Pęcherze na skórze wypełnione płynem lub krwią występują rzadko u dzieci, ale często u dorosłych.

Zapalenie i ból stawów

W 40 do 75% przypadków plamicy Schönleina występują objawy związane ze stawami. Zasadniczo obejmują one stany zapalne i ból (zapalenie stawów). Symptomy te wyczuwalne są głównie w kolanach i kostkach.

Problemy ze stawami pojawiają się na tydzień do dwóch przed wystąpieniem objawów skórnych, w około 15 do 25% przypadków. Ten rodzaj zapalenia stawów jest tymczasowy i zwykle ustępuje w ciągu kilku dni. W rzeczywistości nie pozostawia żadnych deformacji ani następstw.

Trudności trawienne w plamicy Henocha-Schönleina

Problemy żołądkowo-jelitowe występują w 50 do 75% przypadków. Najczęstszym objawem jest ból brzucha, występujący nawet u 85% dotkniętych chorobą. Tylko w 14% przypadków pojawia się przed skórnymi objawami choroby i często komplikuje początkową diagnozę.

W połowie przypadków zauważalna jest krew w stolcu. Często występują również inne objawy, takie jak nudności i wymioty. W niewielkim odsetku przypadków występuje również krwawienie z przewodu pokarmowego, wgłobienie, wrzody, perforacje i ostre zapalenie trzustki.

Problemy z nerkami

Objawy nerkowe pojawiają się w 20 do 50% przypadków i występują w pierwszym miesiącu u 75 do 80% pacjentów, a w kolejnych trzech miesiącach w 97 do 100% przypadków. Problemy z nerkami determinują ciężkość choroby i jej długoterminowe rokowania.

Problemy te mogą obejmowaćkrwiomocz (krew w moczu) i białkomocz (białko w moczu), ale zdarza się to rzadko. Wreszcie stan może prowadzić do różnych zespołów nerczycowych, jeśli problem postępuje. Te z kolei mogą prowadzić do niewydolności nerek, co zachodzi w ciągu 10 lat u 50% dotkniętych chorobą.

Dziękujemy, że przeczytałeś/aś do końca!