Okres okołomenopauzalny: objawy i leczenie

Okres okołomenopauzalny u kobiet nie musi być problemem. Odnosi się do okresu przejściowego między wiekiem prokreacyjnym a ostatecznym zatrzymaniem się cyklu miesiączkowego.

Perimenopauza to słowo, które dosłownie oznacza „wokół menopauzy”. Ma to związek z okresem przejściowym prowadzącym do menopauzy, która oznacza koniec wieku prokreacyjnego kobiety. Jest również znany jako „okres okołomenopauzalny”.

Okres okołomenopauzalny rozpoczyna się w różnym wieku u kobiet. Podczas gdy niektóre kobiety zaczynają mieć pierwsze objawy już po trzydziestce, inne doświadczają ich po ukończeniu 40 lat. Niektóre mają nawet pierwsze objawy dopiero w pierwszych latach po 50-tce.

Czasami perimenopauza jest mylona z premenopauzą, jednak w rzeczywistości to dwa różne pojęcia. Technicznie rzecz biorąc, premenopauza odpowiada całemu etapowi występującemu przed menopauzą, czyli przed ostatnią miesiączką kobiety.

Z drugiej strony, okres okołomenopauzalny, czyli perimenopauza obejmuje zarówno etap bezpośrednio poprzedzający menopauzę jak i występujący bezpośrednio potem.

Co to jest okres okołomenopauzalny?

Ogólnie okres okołomenopauzalny można zdefiniować jako etap w życiu kobiety najbliższy menopauzie. Zaczyna się, gdy poziom hormonów u kobiety zaczyna spadać, a kończy się, gdy ostateczne ustanie cyklu miesiączkowego trwa już ponad 12 miesięcy.

Uderzenia gorąca są oznaką perimenopauzy, zwiastują bowiem spadek poziomu estrogenu.Na tym etapie poziomy estrogenu i progesteronu są niestabilne, ponieważ stale albo rosną albo spadają. To generuje szereg objawów, zarówno fizycznych, jak i psychicznych. Taka niestabilność utrzymuje się, aż miesiączka ostatecznie ustanie. Ten fakt przyjmuje się jednak za pewnik dopiero, gdy upłynie rok od ostatniej miesiączki.

Istnieje kilka czynników, które mogą przyspieszyć początek okresu okołomenopauzalnego. Szacuje się, że u kobiet, które palą, wystąpi on rok lub dwa lata wcześniej niż u niepalących. Podobnie wpływ mają również czynniki dziedziczne.

Ponadto niektóre metody leczenia raka lub histerektomia mogą spowodować, że menopauza pojawi się wcześniej niż zwykle.

Okres okołomenopauzalny – objawy ostrzegawcze

Głównym objawem perimenopauzy jest nieregularność w okresie menstruacyjnym. Miesiączki mogą trwać krócej lub dłużej lub po prostu nie pojawiać się przez miesiąc lub dłużej. Podobnie, krwawienie czasami jest bardziej obfite, a innym razem lżejsze.

Inne objawy tego etapu to:

• Uderzenia gorąca: Nagłe uderzenia ciepła, od klatki piersiowej do głowy.
• Nocne poty.
• Trudności ze snem.
• Suche błony śluzowe: szczególnie suchość pochwy.
• Dyspareunia: ból podczas stosunku płciowego.
• Zmiany nastroju
• Problemy z oddawaniem moczu lub infekcje.
• Zwiększony poziom tkanki tłuszczowej, głównie w talii.
• Brak zainteresowania seksualnego.
• Osteoporoza: utrata masy kostnej.

Naukowcy nie wiedzą dokładnie, co powoduje uderzenia gorąca, ale wiadomo, że gorąca woda, gorąca lub pikantna żywność, alkohol i kofeina nasilają te epizody. Zmiany nastroju natomiast mają związek głównie z niestabilnością hormonalną.

Niemniej świadomość starzenia się lub zbliżania się do końca płodnego życia również może wpływać na nastrój kobiety w tym okresie.

Dostępne formy leczenia

Okres okołomenopauzalny nie wymaga żadnego leczenia, jeśli kobieta dobrze toleruje objawy. Jeśli jednak objawy znacznie utrudniają normalne funkcjonowanie, zwykle stosuje się jeden lub więcej z następujących środków:

• Hormonalna terapia zastępcza: zasadniczo polega na ogólnoustrojowym podaniu estrogenów. Terapię powinien bezwzględnie prowadzić lekarz specjalista, który odpowiednio oceni związane z nią ryzyko i korzyści.
• Dopochwowy estrogen: to wariant estrogenu, który stosuje się miejscowo w postaci kremu, pierścieni lub tabletki. Ten sposób ma między innymi na celu poprawienie suchości pochwy. Pomaga również złagodzić dyskomfort podczas stosunku płciowego i łagodzi objawy ze strony układu moczowego.
• Gabapentyna: Chociaż ten lek stosuje się głównie w leczeniu napadów drgawkowych, wykazano, że jest skuteczny również w zmniejszaniu uderzeń gorąca.
• Leki przeciwdepresyjne: Podaje się je kobietom w celu zmniejszenia uderzeń gorąca, a także w celu ustabilizowania nastroju.

Inne wskazówki

Wiele kobiet dobrze radzi sobie z objawami za pomocą środków naturalnych, wykluczając leczenie farmakologiczne. Zdrowy styl życia znacznie zmniejsza dyskomfort w tym okresie i pomaga zachować dobry nastrój.

Zasadniczo zaleca się regularne spożywanie zdrowych posiłków. Wiele kobiet zauważyła również korzyści płynące z regularnego praktykowania medytacji. Natomiast pewne ćwiczenia oddechowe są bardzo skuteczne w kontrolowaniu uderzeń gorąca, bez konieczności sięgania po leki.

Wykazano również skuteczność akupunktury i akupresury, a także picie niektórych herbat ziołowych. Ponadto, istnieje również wiele produktów naturalnego pochodzenia, które mogą pomóc. W każdym przypadku należy jednak skonsultować się z lekarzem przed użyciem tych alternatywnych metod lub produktów.