Nerwica depresyjna: objawy, przyczyny i leczenie
Nerwica depresyjna charakteryzuje się kompletnym rozchwianiem nastroju. Oznacza to, że cierpiąca osoba nie tylko czuje w przesadny i irracjonalny sposób, że jej otoczenie jest wrogie, jak to ma miejsce w konwencjonalnej nerwicy. W tym przypadku pacjenci doświadczają intensywnych i ciągłych stanów depresyjnych.
Osoby dotknięte tym zaburzeniem wykazują zachowania charakterystyczne dla depresji. Zasadniczo przygnębienie spowodowane jest jednak skrajnie negatywnym postrzeganiem rzeczywistości.
W większości przypadków nerwica depresyjna daje również objawy somatyczne. Innymi słowy, intensywne obniżenie nastroju niesie ze sobą dyskomfort fizyczny, obejmujący między innymi bóle głowy, napięcie mięśni i problemy z zasypianiem.
Skąd się bierze ma nerwica depresyjna?
Określenie nerwica depresyjna wywodzi się z psychoanalizy i jej nurtów. Zaburzenie to powstaje w związku ze stanem psychogennym, do którego prowadzą traumatyczne doświadczenia w środowisku pacjenta.
Mamy dwie duże grupy doświadczeń, które powodują ten rodzaj nerwicy. Po pierwsze, powtarzające się niepowodzenia w pewnych dziedzinach życia, które w konsekwencji generują wyuczoną beznadziejność. Polega ona na tym, że ludzie uczą się, że bez względu na to, jak bardzo starają się osiągnąć sukces, nie mogą go odnieść.
Druga grupa to zdarzenia deprywacyjne. To spektrum dotyczy tych doświadczeń, które oddalają ludzi od ich źródeł poczucia bezpieczeństwa. Na przykład osoby, którzy musiały nagle opuścić swoich bliskich.
Niezależnie od traumy, wyzwalaczem tego typu nerwicy jest osobista trudność w jej pokonaniu. W związku z tym możemy zrozumieć, że traumatyczne doświadczenia dotyczą nas wszystkich bez wyjątku.
Nikt nie jest od nich wolny całkowicie. Ale różnica polega na stopniu intensywności negatywnych aspektów i zdolności przezwyciężenia danej sytuacji.
Przeczytaj również ten interesujący artykuł: Depresja – 5 sposobów na radzenie sobie z nią
Objawy, jakie daje nerwica depresyjna
Główne objawy tej psychopatologii wahają się od drażliwych zachowań aż do abulii. innymi słowy, dana osoba może wykazywać euforię, gdy jest zdenerwowana lub wręcz przeciwnie: zachowywać się obojętnie w każdej sytuację.
Zobaczmy listę najbardziej charakterystycznych objawów, jakimi charakteryzuje się nerwica depresyjna:
- Nadmierny pragmatyzm: Oznacza to, że ludzie intensywnie dostosowują się do powtarzających się rutynowych czynności, jak do rytuałów.
- Abulia: jest to brak chęci do wykonywania jakiejkolwiek czynności lub nawet do poruszania się; towarzyszy temu zwykle fizyczne uczucie zmęczenia.
- Zachowania introwertyczne: często ludzie starają się odizolować od świata, aby uniknąć poczucia narażenia na niebezpieczeństwa ze strony środowiska.
- Nadmierne wątpliwości w sposobie myślenia: brak chęci odbija się również w podejmowaniu decyzji. Osoby takie nie są w stanie podejmować stanowczych decyzji w żadnej dziedzinie swojego życia.
- Poczucie winy: osoba postrzega siebie jako wyłącznie odpowiedzialną za negatywne wydarzenia, których doświadczyła.
- Zachowania lękowe: schemat myślenia lękowego jest powtarzającym się objawem. Osoba zakłada, że cokolwiek zrobi, wyjdzie na złe, zanim jeszcze cokolwiek zacznie.
Inne objawy psychiczne tej patologii związane są z niską tolerancją na frustrację. W związku z tym mogą wystąpić nagłe i irracjonalne wybuchy gniewu.
Ponadto istnieją również pewne objawy fizyczne, o których należy pamiętać:
- Bezsenność lub inne zaburzenia snu.
- Nadmierna potliwość rąk i innych części ciała.
- Napięciowy ból głowy. Jest to intensywny ból głowy spowodowany nadmiernym przykurczem niektórych grup mięśni czaszki.
Jak się leczy nerwicę depresyjną?
Jak widzieliśmy, zaburzenie to obejmuje zarówno oznaki i objawy nerwicy jak i depresji. Z tego powodu leczenie musi się skupiać na dwóch aspektach. Poniżej zobaczymy, jakie podejście najczęściej stosują specjaliści zdrowia psychicznego.
1. Leczenie psychiatryczne
Leczenie psychiatryczne obejmuje podawanie leków kontrolujących nastrój chorej osoby. Psychiatrzy przepisują leki przeciwdepresyjne, które działają skutecznie na niektóre neuroprzekaźniki (serotonina, dopamina i noradrenalina).
Leczenie farmakologiczne powinno odbywać się pod ścisłą kontrolą w celu kontrolowania dawek leków w zależności od stanu pacjenta. Ponadto w takich przypadkach psychiatra często współpracuje z psychologiem, który będzie odpowiedzialny za część emocjonalną terapii.
2. Terapia poznawczo-behawioralna
Ten rodzaj terapii psychologicznej ma na celu restrukturyzację dysfunkcyjnych wzorców myślowych. Oznacza to, że terapeuta stara się zastąpić nieprzystosowawcze schematy myślowe bardziej funkcjonalnym sposobem myślenia. Sukces osiąga się dzięki sesjom konwersacyjnym.
3. Krótkoterminowa terapia skoncentrowana na rozwiązaniach
Ten nurt terapeutyczny poszukuje skuteczności w krótkim okresie czasu. Zajmuje się konkretnymi problemami pacjentów, korzystając z najskuteczniejszych zasobów w każdym przypadku.
Krótkotrwała terapia skoncentrowana na rozwiązaniu nie skupia się na przyczynach konfliktu. Jest ona szczególnie skuteczna, gdy psycholog współpracuje z psychiatrą. W taki sposób do aspektów związanych ze stanem nastroju, terapeuta podchodzi z emocjonalnego punktu widzenia.
4. Terapia systemowa
Członkowie rodziny osób z nerwicą depresyjną mogą nie być w stanie jasno zrozumieć, co dzieje się z ich członkiem rodziny. Z tego powodu ich włączenie ich w proces terapeutyczny może się okazać kluczowe w powrocie do zdrowia.
Terapia systemowa ma na celu wykrycie konfliktów, które istnieją w jakiejś relacji lub kilkuosobowym systemie społecznym. Dotyczy to na przykład rodziny lub relacji w ramach związku.
Odkryj również te ważne informacje: Depresja po zerwaniu: leczenie i wsparcie
Czy nerwica depresyjna może zostać wyleczona?
Podobnie jak w przypadku większości zaburzeń psychicznych, nerwica depresyjna może zostać wyleczona w dłuższej perspektywie. Ważne jest, aby podkreślić ten fakt, aby mieć realistyczne oczekiwania w stosunku do terapii.
Pacjent, u którego zdiagnozowano to zaburzenie, może je z czasem pokonać i prowadzić pełne życie po odpowiednim okresie leczenia.
Można jednak zauważyć wyraźną różnicę między przypadkami, które notują poprawę, a tymi, które pozostają w tym stanie mimo terapii. Sekret tkwi w nastawieniu, które mają członkowie rodziny lub opiekunowie pacjentów.
Chodzi zwłaszcza o to, że osoby cierpiące na nerwicę depresyjną, nie są w stanie sami utrzymać motywacji niezbędnej do udziału w konsultacjach. Dlatego inicjatywa musi wyjść od otoczenia.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Di Filippi, Andrea Senna, Maria Da Glória Schwab Sadala, and José Maurício Teixeira Loures. “The Obsessive Neurosis: From the Clinic to Theory.” Agora (Brazil) 22.3 (2019): 362–371. Agora (Brazil). Web.
- Zheng, Feng et al. “Somatic Symptoms and Their Association with Anxiety and Depression in Chinese Patients with Cardiac Neurosis.” Journal of International Medical Research 47.10 (2019): 4920–4928. Journal of International Medical Research. Web.
- Maddi, Salvatore R. “The Existential Neurosis.” Journal of Abnormal Psychology 72.4 (1967): 311–325. Journal of Abnormal Psychology. Web.
- De La Fabián, Rodrigo, Francisco Pizarro, and Mariano Ruperthuz. “La Metáfora Energética Del Ser Humano y Su Incidencia En El Auge de La Neurastenia, La Neurosis y La Depresión.” História, Ciências, Saúde-Manguinhos 26.3 (2019): 879–897. História, Ciências, Saúde-Manguinhos. Web.
