Makro i mikrodoncja: zmiany w wielkości zębów
Biorąc pod uwagę dzisiejsze standardy piękna, anomalie w jamie ustnej dla wielu osób mogą być powodem do niepokoju. Zmiany wielkości zębów, takie jak makro i mikrodoncja, to jedna z tych sytuacji, które mogą wpłynąć na estetykę uśmiechu.
Każda osoba ma zęby o określonym kształcie i rozmiarze. W niektórych przypadkach zęby mogą być większe lub mniejsze niż normalnie. Dla niektórych te cechy są charakterystyczne dla ich uśmiechu. Inni z kolei chcą się poddać przemianie z powodu niezadowolenia.
Dzięki ostatnim postępom w stomatologii estetycznej można rozwiązać problem zmian w wielkości zębów. W tym artykule powiemy, co warto wiedzieć o makrodoncji i mikrodoncji, a także przedstawimy różne alternatywy.
Makro i mikrodoncja, a normalny rozmiar zębów
Aby uśmiech wyglądał atrakcyjnie, wszystkie elementy ust muszą być w równowadze i harmonii. Kształt ust, ilość tkanki dziąseł oraz ułożenie i wielkość zębów wpływają na wygląd tego obszaru twarzy.
Jak wspomniano powyżej, rozmiar i kształt zębów są różne dla każdego. Dlatego nie ma normalnego rozmiaru zębów, ale istnieje pewien zakres, który u większości ludzi się powtarza.
Kilku ekspertów zbadało najczęstsze wymiary różnych typów zębów. Analizują długość korony, korzenia i całość każdego elementu zębowego w jamie ustnej. Dzięki temu byli w stanie osiągnąć średnią.
Kiedy zęby znajdują się poza tymi zakresami – to znaczy są większe lub mniejsze niż zwykle – wtedy mówimy o zmianach wielkości lub anomaliach. Jednak, jak wyjaśniliśmy na początku, uśmiech jest harmonijny dzięki połączeniu kilku cech.
Ludzie mają zęby o wymiarach i kształtach proporcjonalnych do wielkości szczęki. Jednak czasami ta równowaga nie występuje, a zęby są postrzegane jako zbyt duże lub zbyt małe dla łuku, który je zawiera.
Zarówno makrodoncja, jak i mikrodoncja są zwykle anomaliami pochodzenia dziedzicznego. Geny określają rozmiar zębów i szczęki, ale są przekazywane niezależnie. Oznacza to, że ta sama osoba jest podatna na odziedziczenie dużej szczęki i małych zębów lub odwrotnie.
Aby dentysta mógł zdiagnozować zmiany w wielkości zębów, musi istnieć dysproporcja między zębami a szczęką. W takich przypadkach będziemy mieli do czynienia z makrodoncją lub mikrodoncją. Więcej o tych anomaliach powiemy w następnej sekcji.
Mikrodoncja lub małe zęby
Mikrodoncja to anomalia wielkości zębów, która objawia się zbyt małymi zębami. To zmniejszenie wymiarów zębów może wystąpić w elemencie jamy ustnej, który jest postrzegany jako znacznie mniejszy niż reszta lub w całym uzębieniu.
Na ogół korzenie tych zębów mają normalny rozmiar, ale ich korony są mniejsze niż zwykle. Mają też zwykle kształty stożkowe.
W zależności od liczby dotkniętych zębów możemy wyróżnić kilka różnych typów mikrodoncji:
- Częściowa mikrodoncja: Jest to najczęstszy typ. Dotyczy tylko jednego lub kilku zębów mniejszych niż reszta uzębienia. Zwykle występuje w górnych siekaczach bocznych, przedtrzonowcach, trzecich zębach trzonowych i zębach nadliczbowych. Często zdarza się, że zęby mają również zmiany w kształcie.
- Uogólniona mikrodoncja: W tym niezbyt częstym przypadku wszystkie zęby łuku są mniejsze niż zwykle. Jest to zwykle związane z pewnymi chorobami, takimi jak karłowatość przysadki i inne zaburzenia genetyczne.
- Mikrodoncja względna: W tym przypadku pacjent ma dużą szczękę, co powoduje, że zęby wydają się mniejsze. To tylko ocena ze względu na brak proporcji między wielkością kości a wielkością zębów.
Przyczyny małych zębów
Mikrodoncja zwykle występuje pojedynczo w jednym lub dwóch zębach. Czynniki genetyczne i środowiskowe wpływają na powstawanie tych zmian w wielkości zębów.
Istnieją jednak rzadkie przypadki, w których przyczyną jest zespół genetyczny. Oto warunki kojarzone z pojawieniem się mikrodoncji:
- Karłowatość przysadkowa: może powodować uogólnioną mikrodoncję. Wszystkie zęby są mniejsze niż przeciętne.
- Chemioterapia lub radioterapia: Otrzymywanie tych zabiegów we wczesnym dzieciństwie, przed ukończeniem 6 roku życia, może wpływać na rozwój zębów i powodować mikrodoncję.
- Rozszczep wargi lub rozszczep podniebienia: U dzieci urodzonych z rozszczepem wargi lub podniebienia często występują nieprawidłowości zębów w okolicy rozszczepu.
- Zespół wrodzonej głuchoty z aplazją błędnikową, mikrotią i mikrodoncją (LAMM): Jest to stan rozwojowy zębów i uszu. Struktury ucha zewnętrznego i wewnętrznego są bardzo małe i słabo rozwinięte, a zęby są małe i szeroko rozstawione.
- Zespół Downa: Małe zęby w kształcie kołków są powszechne u osób z zespołem Downa.
- Dysplazja ektodermalna: w tej chorobie genetycznej, formowanie skóry, włosów, paznokci i zębów jest zaburzone i zęby mogą być mniejsze. Zęby mają zwykle kształt stożkowy, a wielu z nich może nawet brakować.
Konsekwencje i rozwiązania zmian w małych zębach
Najbardziej widoczną konsekwencją mikrodoncji jest aspekt estetyczny. Ponieważ zęby mają różne rozmiary, uśmiech nie jest harmonijny ani zrównoważony.
Taka sytuacja może być niekomfortowa dla niektórych osób, które chcą mieć atrakcyjne zęby. Istnieją różne alternatywy, aby rozwiązać ten rodzaj zmiany i uzyskać piękny uśmiech:
- Uzupełnienia: Za pomocą materiałów wypełniających, takich jak żywice kompozytowe zmienia się rozmiar zębów.
- Korony dentystyczne: Mniejszy ząb jest całkowicie pokryty koroną lub czapką o odpowiednim kształcie i rozmiarze.
- Licówki estetyczne: Cienkie płaty porcelany lub żywicy kompozytowej są przyklejane do zewnętrznej powierzchni zębów, poprawiając ich kształt i wielkość.
Niewykluczone również, że w wielu przypadkach oprócz tych rozwiązań konieczne może być uzupełniające leczenie ortodontyczne. Dzięki aparatom możliwa będzie korekta ustawienia zębów i osiągnięcie harmonii w całym uzębieniu.
Przeczytaj również: Czym jest uśmiech dziąsłowy i jak się go leczy?
Makrodoncja
Makrodoncja to kolejna zmiana wielkości zębów, w której zęby są większe niż normalnie. W zależności od ilości dotkniętych elementów, wyóżnia się następujące rodzaje:
- Częściowa makrodoncja: dotyczy tylko pojedynczych zębów, którymi zwykle są kły, siekacze lub trzecie zęby trzonowe.
- Uogólniona makrodoncja: Jest to również znane jako makrodoncja całkowita lub makrodontyzm. W tym przypadku wszystkie zęby w uzębieniu są większe niż zwykle. Zwykle wiąże się to z chorobami, takimi jak gigantyzm przysadki i przerost połowiczy.
Przyczyny makrodoncji
Nie ma określonej przyczyny makrodoncji. Jednak, podobnie jak w przypadku mikrodoncji, najczęstszymi przyczynami tego schorzenia wydaje się być pochodzenie dziedziczne i genetyczne. Mutacje w genach regulujących wzrost zębów mogą powodować przerost zębów.
Wpływ innych czynników może również sprzyjać pojawieniu się tych zmian w wielkości zębów. Dieta, narażenie na promieniowanie lub narażenie na toksyny w dzieciństwie mogą predysponować osobę do rozwoju makrodoncji.
Zobacz też: Uśmiech jest najlepszą ozdobą kobiety
Możliwe rozwiązania
Zbyt duże zęby wpływają nie tylko na estetykę uśmiechu. Mogą również generować problemy ze zgryzem, stłoczeniem i nieprawidłowym ustawieniem zębów.
Ortodoncja jest zwykle jedną z procedur niezbędnych do skorygowania tej sytuacji. Dzięki niej zęby można ustawić we właściwym miejscu lub wydłużyć szczękę, aby zęby miały potrzebną przestrzeń.
Oprócz aparatów ortodontycznych często stosuje się inne rodzaje zabiegów poprawiających wygląd zębów:
- Piłowanie lub konturowanie zębów: polega na polerowaniu zębów w kontrolowany sposób w celu zmniejszenia ich szerokości. To selektywne szlifowanie zębów pozwala na uzyskanie przestrzeni między nimi. Jednak wykonuje się je tylko na zdrowych zębach o wystarczającej grubości szkliwa. W przeciwnym razie może wystąpić późniejszy dyskomfort.
- Korony dentystyczne lub licówki: W tym przypadku ząb jest najpierw szlifowany, aby zmniejszyć jego objętość. Następnie pokrywany jest koroną lub licówką o wymiarach zbliżonych do reszty zębów.
- Ekstrakcja zęba: Niektóre przypadki wymagają usunięcia większego zęba. Może to ułatwić repozycjonowanie pozostałych elementów poprzez leczenie ortodontyczne w celu uzyskania bardziej harmonijnego uśmiechu.
Ważne wyjaśnienie dotyczące zmian w wielkości zębów
Czasami mikrodoncję i makrodoncję można pomylić z innymi sytuacjami, które nie mają ze sobą nic wspólnego. Bardzo często zdarza się, że podczas wymiany zębów u dzieci, na przykład, niektórzy rodzice mogą pomyśleć, że cierpią na makrodoncję.
Na pierwszy rzut oka nowe zęby wydają się zbyt duże, ale dzieje się tak dlatego, że szczęka dziecka wciąż rośnie, a elementy te będą towarzyszyć dziecku w dorosłości. Ponadto porównując je z zębami mlecznymi, które pozostają w jamie ustnej i są mniejsze, różnica w wielkości może być myląca.
Z drugiej strony u niektórych dorosłych, występuje ząb mniejszy od pozostałych. To może prowadzić do podejrzeń o mikrodoncję. W rzeczywistości może się zdarzyć, że osoba taka nadal posiada ząb mleczny.
Gdy dochodzi do agenezji zęba stałego (ząb stały nie istnieje, ponieważ nigdy nie został utworzony), element tymczasowy pozostaje w jamie ustnej. Ten ząb dziecka ma rozmiar dostosowany do wielkości ust dziecka. Dlatego w dorosłym uzębieniu różni się on od pozostałych.
Kolejną sytuacją, którą warto wyjaśnić, ponieważ można ją pomylić z makrodoncją, jest sytuacja, w której w jamie ustnej znajduje się ząb dłuższy niż pozostałe. Jest to bardzo częste w siekaczach centralnych.
Długość zęba może być spowodowana nierównościami brzegów siecznych lub cofnięciem się dziąsła, które odsłania strefę korzenia. Pierwszy przypadek rozwiązuje się estetycznym konturowaniem zębów, a drugi leczeniem periodontologicznym.
Makro i mikrodoncja – pomoc profesjonalna
Jeśli podejrzewasz, że masz zmiany w rozmiarze zębów, które właśnie omówiliśmy, powinieneś zasięgnąć profesjonalnej porady. Jak już wspomnieliśmy, mikrodoncja i makrodoncja mogą wpływać na estetykę uśmiechu i powodować nieprawidłowe ustawienie zębów lub problemy ze zgryzem.
Dzięki przeglądowi stomatologicznemu możesz pozbyć się wszelkich wątpliwości i uzyskać trafną diagnozę. Profesjonalista poszuka rozwiązania, które pozwoli Ci cieszyć się zdrowym uśmiechem, z którym będziesz czuć się swobodnie i komfortowo.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Gutiérrez-Rojo, J. F., Robles-Jiménez, E. A., Reyes-Maldonado, Y. S., & Rojas-García, A. R. Tamaño mesiodistal de dientes permanentes en una población de Nayarit.
- Ceballos, K. F. J. (2020). ANOMALÍAS Y SÍNDROMES DENTALES DE DESARROLLO Y ADQUIRIDAS.
- GUTIERREZ ROJO, M. F., GUTIERREZ ROJO, J. F., GALLARDO ESPINOZA, E. D. W. A. R. D., LOMELI ARMENTA, A. L. F. R. E. D. O., GUTIERREZ VILLASEÑOR, J. A. I. M. E., & ROJAS GARCIA, A. R. (2017). Microdoncia de incisivos laterales maxilares en maloclusiones dentales. CONACYT.
- Agurto, P., Nicholson, C., & del Sol, M. (2019). Propuesta de Términos Anatómicos para las Alteraciones de Tamaño Dentario:“Microdoncia y Macrodoncia”. International Journal of Morphology, 37(1), 375-378.
- Peña, M. K. S., & Aricapa, J. A. G. (2020). Anomalías dentales de los pacientes con labio y paladar hendido: revisión de la literatura. Revista Nacional de Odontologia, 16(1), 1-17.
- Martínez Leyva, G., Hernández Ugalde, F., Rodríguez, H., Bustamante Castillo, L., & Castillo Rodríguez, E. (2021). Defectos bucodentales en personas con síndrome de Down: una prioridad en salud bucal. Revista Médica Electrónica, 43(3), 750-769.
- Guerrero, K. R., Clark, R. A. C., & Sisto, M. P. (2015). Algunas características clinicoepidemiológicas del síndrome de Down y su repercusión en la cavidad bucal. Medisan, 19(10), 1272-1282.
- Cardona Reyes, K. R. (2021). Factores de riesgo que disminuyen el perímetro del arco dentario (Bachelor’s thesis, Universidad de Guayaquil. Facultad Piloto de Odontología).
- Borda Lizarme, J. N. (2021). Disminución de longitud y perímetro de arco dentario y su relación con factores predisponentes en niños de un colegio Abancay-Apurimac 2020.
- Espinoza Indacochea, J. C. (2021). Diagnóstico radiográfico de anomalías dentarias (Bachelor’s thesis, Universidad de Guayaquil. Facultad Piloto de Odontología).
