Leczenie hiperinsulinemii - dowiedz się, na czym polega

Hiperinsulinemia to stan metaboliczny ściśle związany z różnymi przewlekłymi patologiami, więc może być niebezpieczny. Jednak nie martw się, poniżej opowiemy ci, jak można go leczyć.
Leczenie hiperinsulinemii - dowiedz się, na czym polega

Ostatnia aktualizacja: 30 listopada, 2020

Opisano już wiele oznak i objawów związanych z różnymi chorobami metabolicznymi. Dotyczy to na przykład wzrostu wartości insuliny we krwi, który wiąże się z cukrzycą typu 2. Choć brzmi to bardzo niepokojąco, leczenie hiperinsulinemii jest dość proste i o tym właśnie będziemy dzisiaj mówić.

Na początku przypomnijmy nieco, na czym polega funkcja insuliny. Jest to hormon odpowiedzialny za regulację poziomu glukozy we krwi. Dlatego to insulina będzie indukowała wprowadzenie komórek glukozy do mięśni i innych tkanek obwodowych. Co się dzieje jednak gdy poziom insuliny się podnosi i na czym polega leczenie hiperinsulinemii?

Co to jest hiperinsulinemia?

Pomimo tego, że występuje bardzo dobrze często, bardzo trudno jest precyzyjnie określić, czym jest hiperinsulinemia. Ogólnie rzecz mówiąc chodzi o jako nadmiar insuliny we krwi. Trudno jednak precyzyjnie określić, kiedy możemy stwierdzić zbyt wysoki poziom insuliny we krwi, ponieważ nie ma wartości służących za odniesienie.

W większości przypadków u ludzi diagnozuje się ten stan, gdy wykonuje się badania w celu wykrycia innych chorób. Diagnozę stawia się, porównując poziom glukozy i insuliny we krwi na czczo.

Z drugiej strony objawy tej zmiany hormonalnej również nie wyglądają zbyt precyzyjne. W przypadku wysokiego poziomu insuliny często obserwuje się hipoglikemię, czyli niskie wartości glukozy we krwi. Jednak hipoglikemia nie stanowi specyficznego objawu, ponieważ towarzyszy wielu różnym chorobom.

Wśród innych objawów, które mogą wykazywać osoby z hiperinsulinemią, wyróżniają się:

  • Wzmożony apetyt na cukier i węglowodany.
  • Przyrost masy ciała i trudności z jej późniejszą utratą.
  • Zmęczenie i brak motywacji.
  • Brak koncentracji.
  • Ogólnie zwiększony apetyt
Biegnąca kobieta
Ćwiczenia stanowią ważny element w leczeniu hiperinsulinemii.

Leczenie hiperinsulinemii

Leczenie hiperinsulinemii jest natomiast bardzo podobne do leczenia cukrzycy typu 2. W obu patologiach podejście terapeutyczne koncentruje się na wprowadzaniu zmian w stylu życia pacjenta. Ogólnie rzecz biorąc, chodzi o to, by osoby te na co dzień przyjęły bardziej aktywne i zdrowe nawyki.

Zmiany w diecie

Pierwszą rzeczą, którą lekarz zaleci każdemu pacjentowi z hiperinsulinemią, będzie zdrowa, niskokaloryczna dieta. Ma ona również na celu utratę wagi. W rzeczywistości wykazano, że zmniejszenie masy ciała o 5-10% wystarczy, aby poprawić różne zaburzenia metaboliczne.

W tym samym celu zaleca się znaczne zmniejszenie spożycia węglowodanów, aby obniżyć poziom glukozy we krwi. Ponadto należy również ograniczyć spożycie tłuszczów nasyconych i trans. Idealnie, jeśli utrzymujesz dzienne spożycie na poziomie mniej niż 7% tłuszczów nasyconych i mniej niż 1% trans.

Z drugiej strony koniecznie trzeba zwiększyć spożycie pokarmów bogatych w błonnik, takich jak zboża, owoce, warzywa i zboża. Dodatkowo trzeba zwrócić uwagę na zwiększenie spożycia tłuszczów jednonienasyconych oraz kwasów omega 3. Dzienna porcja białka powinna wynosić około 20%.

Możesz też przeczytać ten ciekawy artykuł: Hiperglikemia – czym jest i jak do niej dochodzi?

Ćwiczenia i utrata wagi

Ten aspekt uzupełni zdrową dietę i przyspieszy utratę wagi. Udowodniono, że zmiana diety i nawet niewielka utrata masy ciała zmniejszają ryzyko wystąpienia cukrzycy typu 2 po hiperinsulinemii o 58%.

W tym kontekście wykonywanie ćwiczeń aerobowych przez 30 lub 40 minut 4 razy w tygodniu daje ogromne korzyści zdrowotne. Ważne jest również, aby nie robić więcej niż 2 dni przerwy między treningami. Ma to na celu uzyskanie lepszych wyników.

Należy również pamiętać, że zmiany należy wprowadzać stopniowo. Jeśli dana osoba prowadzi bardzo siedzący tryb życia, powinna rozpoczynać od lekkich ćwiczeń i stopniowo zwiększać ich intensywność i stopień trudności. Te zmiany trzeba dostosować do stopniowej poprawy warunków fizycznych danej osoby.

Odkryj również ten interesujący artykuł: Produkty bogate w błonnik regulujące poziom glukozy

Redukcja stresu

Stres psychiczny wpływa bardzo negatywnie na organizm. Może nawet powodować nadmierne uwalnianie glukozy do krwiobiegu, a w konsekwencji dodatkowe wydzielanie insuliny. Kiedy zaburzenie występuje stale, może prowadzić do hiperinsulinemii.

W takich przypadkach leczenie hiperinsulinemii powinno obejmować również redukcję stresu. Osoby takie otrzymają od lekarza zalecenie, aby starały się prowadzić mniej pracowite życie i poszukały różnych technik relaksacyjnych.

Farmakologiczne i chirurgiczne leczenie hiperinsulinemii

Czasami zmiany stylu życia mogą jednak nie wystarczyć do odwrócenia procesu hiperinsulinemii. W takich przypadkach konieczne będzie rozpoczęcie leczenia farmakologicznego, które zostanie dostosowane do przypadku każdego pacjenta.

Wśród leków, które można podawać, znajdują się:

  • Inhibitory wydzielania insuliny.
  • Dekstroza lub stymulatory uwalniania glukozy.
  • Inhibitory działania insuliny.

Czasami hiperinsulinemia może być spowodowana guzem trzustki – organu wytwarzającego insulinę. W takich przypadkach należy przyjąć nieco bardziej agresywne podejście, uwzględniając nawet pankreatektomię, czyli usunięcie trzustki.

Problemy z trzustką
Guzy trzustki są rzadszą przyczyną hiperinsulinemii wymagającą operacji.

Leczenie hiperinsulinemii i styl życia

Jak widać, rozpoznanie hiperinsulinemii jest bardzo złożone, dlatego często pozostaje niezauważona przez dłuższy czas. Jednak samo leczenie hiperinsulinemii jest stosunkowo łatwe do zastosowania. W większości przypadków radykalna zmiana w kierunku zdrowszego stylu życia znacznie poprawi sytuację.

Dlatego też każdy, kto cierpi ma hiperinsulinemię powinien spróbować poprawić swoją dietę, zwiększyć wysiłek fizyczny i zmniejszyć stres. Wszystko to spowoduje spadek poziomu glukozy we krwi, a w konsekwencji zmniejszenie wydzielania insuliny.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Madonna R, De Caterina R. Aterogénesis y diabetes: resistencia a la insulina e hiperinsulinemia. Revista Española de Cardiología. 2012;65(4):309-313.
  • Fung J, Berger A. Hyperinsulinemia and Insulin Resistance: Scope of the Problem. Journal of Insulin Resistance. 2016;1(1).
  • Perez de Inestrosa B, Vallecillos Perez M, Torres A, Molina Perez M. Obesidad e hiperinsulinismo. Medicina General y de la Familia. 2014;3(1):5-7.
  • Tovar, Alejandro Pinzón, and Samuel Yucumá Gutiérrez. “Hiperinsulinismo endógeno diagnosticado como epilepsia.” Revista Colombiana de Endocrinología, Diabetes & Metabolismo 3.1 (2017): 51-55.
  • Turcios Tristá, Silvia Elena, et al. “Hipoglucemia por hiperinsulinismo endógeno.” Revista Cubana de Endocrinología 30.2 (2019).
  • Cabezas-Zábala, Claudia Constanza, Blanca Cecilia Hernández-Torres, and Melier Vargas-Zárate. “Aceites y grasas: efectos en la salud y regulación mundial.” Revista de la Facultad de Medicina 64.4 (2016): 761-768.
  • Tárraga López, Bárbara María. “Revisión de los efectos de la dieta cetogénica sobre enfermedades derivadas de la hiperinsulinemia y de la inflamación crónica de bajo grado.” (2019).
  • Rojas, Joselyn, et al. “Insulinorresistencia e hiperinsulinemia como factores de riesgo para enfermedad cardiovascular.” Archivos Venezolanos de Farmacología y Terapéutica 27.1 (2008): 30-40.
  • Burgos SJ, Luis. “Tumores neuroendocrinos del páncreas.” Revista médica de Chile 132.5 (2004): 627-634.
  • DEL SÍNDROME, G. D. E. “Consenso Mexicano sobre el tratamiento integral del síndrome metabólico.” Rev Mex Cardiol 13.1 (2002): 4-30.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.