Kiedy i dlaczego występuje krwawienie pooperacyjne?
Uraz lub nawet niegroźne zranienie może wywołać krwawienie pooperacyjne, które również może objawiać się w postaci krzepnięcia krwi. Różne rodzaje naczyń krwionośnych przenoszą tlen i substancje odżywcze do tkanek. Kiedy naczynia krwionośne ulegną uszkodzeniu, krwawienie pooperacyjne może wystąpić wewnątrz lub na zewnątrz nich.
Hemostaza to proces, który powoduje zatrzymanie krwawienia w uszkodzonych naczyniach krwionośnych. Czynniki niezbędne do utworzenia skrzepu obejmują:
- Płytki krwi. Płytki krwi to bardzo małe komórki wytwarzane przez szpik kostny. Normalna liczba płytek krwi wynosi od 150 000 do 400 000.
- Czynniki krzepnięcia. Czynniki te znajdują się we krwi i są wytwarzane głównie w wątrobie.
Operacja zwiększa ryzyko żylnej i tętniczej choroby zakrzepowo-zatorowej. Eksperci również zauważają, że nawet tymczasowe przerwanie leczenia przeciwzakrzepowego stwarza większe ryzyko zakrzepicy i pojawienia się zatorów.
Ryzyko, że wystąpi krwawienie przedoperacyjne, związane z przyjmowaniem doustnych leków przeciwzakrzepowych jest zwykle niskie. Jest jednak wysokie w trakcie i po operacji, w zależności od zabiegu chirurgicznego.
Czynniki ryzyka wpływające na krwawienie pooperacyjne
U pacjentów przyjmujących leki tego typu konieczna jest ocena ryzyka zabiegu chirurgicznego. Z tego powodu, w zależności od stanu pacjenta lekarz decyduje o rodzaju leczenia przeciwzakrzepowego.
Ponadto lekarze muszą ocenić zarówno zakrzepowe, jak i krwotoczne ryzyko zabiegu chirurgicznego. Niebezpieczeństwo zakrzepowe związane z zabiegiem chirurgicznym jest ważne ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia zakrzepicy, gdy lekarze przerywają leczenie przeciwzakrzepowe lub przeciwpłytkowe.
W takich przypadkach lekarze mogą zdecydować się na kontynuację lub przerwanie leczenia przeciwzakrzepowego. Jeśli w danym przypadku zdecydują się je przerwać, powinni przepisać heparynę, a następnie wznowić terapię doustnymi antykoagulantami. Wynika to przede wszystkim z bezruchu pooperacyjnego, ale także z protrombotycznego efektu samej operacji.
Możesz także przeczytać następujący artykuł: Jak uniknąć krwotoku poporodowego?
Krwawienie pooperacyjne
Poważne krwawienie to groźny krwotok wymagający transfuzji co najmniej dwóch jednostek krwi. Może to być również krwawienie śródczaszkowe, do klatki piersiowej lub otrzewnej.
W przypadku powikłań krwotocznych, procedury które lekarz wybierze, zależeć będą od rozległości i lokalizacji krwotoku. Ważną rolę odgrywają także poziomy antykoagulacji. Takie krwawienie może również być zagrażające życiu lub nawet śmiertelne.
Szansę na krwawienie warunkuje również ponowne wprowadzenie pooperacyjnej terapii przeciwzakrzepowej, ponieważ początek leczenia przeciwzakrzepowego w przypadkach wysokiego ryzyka krwawienia będzie różny. Jeśli zahamowanie antykoagulacji trwa dłużej niż jeden dzień, lekarz może rozważyć podanie heparyny.
Ten artykuł może Cię zainteresować: Małopłytkowość – co robić, kiedy się pojawia?
Wznowienie terapii przeciwzakrzepowej po operacji
Leczenie przeciwzakrzepowe należy wznowić dwa do trzech dni po zabiegu. Jednak zawsze należy skonsultować się z lekarzem.
W takich wypadkach należy zacząć od niskich dawek, czyli tych stosowanych w profilaktyce, dwa do trzech dni po zabiegu. Dawki terapeutyczne natomiast należy rozpoczynać po 48-72 godzinach, tylko jeśli nie występuje u pacjenta ciągłe krwawienie pooperacyjne.
Większość pacjentów leczonych zarówno warfaryną, jak i acenokumarolem może wznowić terapię przeciwzakrzepową już w dniu interwencji chirurgicznej, o ile nie cierpią na powikłania krwotoczne.
Oczekiwany efekt terapeutyczny zaczyna się jednak dopiero po czterech do pięciu dni od rozpoczęcia leczenia przeciwzakrzepowego. Jednym z głównych celów pacjenta, który przeszedł leczenie przeciwzakrzepowe, jest jak najszybsze odzyskanie odpowiedniego stanu krzepliwości krwi.
Personel medyczny musi wziąć pod uwagę indywidualne procesy hemostazy mające miejsce po operacji oraz ryzyko krwawienia związane z zabiegiem.
Zasadniczo, większość krwotoków pooperacyjnych ustępuje w ciągu doby od operacji. Jednak nie jest to reguła i dlatego nie należy rozpoczynać podawania leków przeciwzakrzepowych, dopóki hemostaza nie wróci do normy.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Vivancos, J., Gilo, F., Frutos, R., Maestre, J., García-Pastor, A., Quintana, F., & Ximénez-Carrillo. (2016). Guía de actuación clínica en la hemorragia subaracnoidea. Sistemática diagnóstica y tratamiento. Neurologia. https://doi.org/10.1016/j.nrl.2014.10.002
- Tortora, G. J., & Derrickson, B. (2006). Hemostasia. In Principios de Anatomía y Fisiología.
- García, M. C. L., & Ramos, J. A. (2018). Hemorragia posparto. In Ejercer la medicina. https://doi.org/10.2307/j.ctt21kk0w3.24
