Jak schować dumę do kieszeni – 5 kroków
Postawienie się w czyjejś sytuacji może być jednym z najlepszych sposobów na widok z innej perspektywy, oraz schowanie zbędnej dumy.
Schować dumę do kieszeni – nie jest to łatwe dla osoby, która nie jest przyzwyczajona do proszenia kogoś o wybaczenie. Mogą mylnie pojmować słowo „przepraszam” jako upokorzenie.
Przepraszanie może wydawać się prostym działaniem dla wszystkich. W rzeczywistości jest to jednak dość skomplikowane i trudne do zrobienia dla ludzi dumnych.
Jeśli chcesz schować dumę, zapoznaj się z naszymi kluczowymi krokami, które poprawią twoje relacje i pomogą ci poczuć się lepiej.
1. To nie twoja wina
Dumni ludzie często mają bardzo wyidealizowany obraz samych siebie, co prowadzi ich do przekonania, że inni ludzie mogliby traktować ich przeprosiny jako porażkę.
To fałszywe przekonanie sprawia, że nie proszą nikogo o przebaczenie, ponieważ myślą, że przez to przestaną być doskonali. Jednak wszyscy jesteśmy istotami ludzkimi: popełniamy błędy.
Przeczytaj: Inteligencja emocjonalna – naucz jej swoje dziecko
Aby przestać być tak dumnymi, musimy zaakceptować niedoskonałości, oraz pozwolić na większą elastyczność i delikatność względem samych siebie. Nie musisz tak dużo od siebie wymagać. Każdy człowiek jest doskonale niedoskonały.
2. Bądź bardziej empatyczna
Czasami pycha może uczynić cię mniej empatyczną, ponieważ nie pozwala ci zrozumieć tego, co czują inni.
Jednak jeśli zwalczysz strach przed porażką i niedoskonałością oraz zburzysz otaczające cię mury, zdasz sobie sprawę, że inni ludzie potrzebują twoich przeprosin. Ponadto będziesz w stanie zobaczyć siebie na ich miejscu.
Kiedy ktoś popełni błąd, bądź wdzięczny, że zdał sobie z tego sprawę i przeprosił cię z całego serca. To naprawdę świetne uczucie. Dlaczego nie spróbujesz
3. Schowaj dumę do kieszeni i zapisz swoje przeprosiny
Możesz nawet nie wiedzieć, jak zacząć kogoś przepraszać, jeśli nie jesteś do tego przyzwyczajona. Jeśli więc pomoże ci to znaleźć właściwe słowa, najpierw zapisz swoje przeprosiny. Nie musisz się zbyt mocno stresować. Zobaczysz, że kiedy pozwolisz swojej ręce pisać, znajdzie właściwe, szczere słowa i przekaże wiadomość.
Nie musisz iść na całość, zwykłe „Przepraszam za to, jak z tobą rozmawiałam, byłam zdenerwowana moim szefem i wyżyłam się na tobie, przepraszam” wystarczy.
Jednak zapisanie przeprosin na kartce i zastanowienie się nad nimi pozwoli ci się oswoić i sprawi, że poczujesz się pewniej, kiedy będziesz musiała je wyrazić.
4. Uwolnij się od zażenowania, aby schować dumę
Bardzo często nawet po wykonaniu poprzednich kroków, stajemy przed nową przeszkodą, która nie daje nam swobodnie powiedzieć „przepraszam”, ponieważ myślimy, że będziemy z tego powodu cierpieć.
Zażenowanie jest jednym z najbardziej ograniczających uczuć, które mogą powstrzymać nas od zrobienia tego, co chcemy zrobić.
Przeczytaj: Negatywne myśli – zmień je w coś pozytywnego
Właśnie dlatego, aby schować dumę do kieszeni, musisz zastanowić się nad tym zawstydzeniem. Może to być powód, która prowadzi cię do ciągłej dumy lub czegoś, albo też coś, co trzymasz w sobie przez wiele lat.
5. Obserwuj swoje uczucia i zachowanie
Aby zostawić za sobą dumę, ostatni krok, jaki musisz zrobić, to móc zobaczyć siebie jako świadka obecnej sytuacji. Pomyśl o sobie, jakbyś była przyjacielem. Co byś im powiedziała? Co byś zasugerowała? Czy uważasz, że przeprosiny są czymś niemożliwym do wykonania?
Kiedy przyjmujemy nową perspektywę, wiele rzeczy się zmienia. Spróbuj więc użyć własnych odczuć, aby zrozumieć przekonania i motywy, które mogą powstrzymywać cię od szczerych przeprosin.
Możesz zdać sobie sprawę, że ograniczenia, które na siebie nakładasz, są wynikiem negatywnych doświadczeń, które dawno już minęły. Teraz jest czas, aby wyciągnąć wnioski.
Zanim odejdziesz, nie przegap: Joga to świetny sposób na ukojenie emocji
Czy jesteś blisko z bardzo dumną osobą? Czy jesteś bardzo dumna? Świadomość tego i stawienie czoła lękom, które cię zalewają, gdy musisz przeprosić lub poprosić o przebaczenie, pomogą ci uwolnić się od tych niepewności.
Wszyscy byli kiedyś zbyt dumni. Kluczem jest jednak umiejętność przyznawania się do błędów i przeproszenia, kiedy jest to konieczne. Postaw się na czyimś miejscu, przypomnij sobie moment, gdy to ktoś inny poprosił ciebie o przebaczenie. Zobaczysz, jak dobrze się poczujesz i ile się nauczysz.
