Infekcja okołoporodowa: jak jej zapobiegać

Kluczem do zapobiegania infekcji u noworodków, takich jak posocznica, która może być śmiertelna dla dziecka, jest odpowiednia profilaktyka.

Infekcja okołoporodowa, posocznica lub sepsa jest poważnym stanem, który dotyka noworodków i który, jeśli nie będzie odpowiednio szybko i skutecznie leczony, może niestety skończyć się śmiercią nowo narodzonego dziecka.

Czy słyszałaś już o tym i wiesz trochę na ten temat?

Jeśli nie, czytaj dalej, aby dowiedzieć się, dlaczego tak się dzieje. Wyjaśnimy też pokrótce, jak można zapobiec i jakie są objawy, diagnoza i leczenie tego niechcianego stanu, którym jest infekcja okołoporodowa.

Infekcja okołoporodowa – co to jest?

Infekcja u noworodków, znana również jako posocznica lub sepsa, jest infekcją krwi występującą u noworodków i niemowląt w wieku poniżej 90 dni. Sepsa może pojawić się w pierwszym tygodniu (wczesna) lub między 7 a 90 dniem po porodzie (późna).

W obu przypadkach sepsa występuje z powodu:

• Obecności bakterii, takich jak E. coli.
• Obecności niektórych szczepów paciorkowców (grupa B – GBS).
• Zakażenia wirusem opryszczki (HSV).

Wczesne zakażenie u noworodka

Zwykle stan ten rozwija się między 24 a 48 godzinami po narodzinach dziecka. Wynika to zazwyczaj z narażenia dziecka na kontakt z drobnoustrojami bezpośrednio przed lub podczas porodu.

Czynnikami ryzyka, które zwiększają niebezpieczeństwo zachorowania dziecka na sepsę, są:

Przedwczesny poród

Jeśli dojdzie do przedwczesnego porodu, ryzyko wzrasta, gdy towarzyszy temu:

• Obecność paciorkowców grupy B podczas ciąży.
• Zakażenie płynu owodniowego i/lub łożyska.

Infekcja okołoporodowa o późnym początku

W takich przypadkach infekcja występuje wkrótce po porodzie. Może to wynikać z faktu, że dziecko musiało pozostać w szpitalu lub z powodu umieszczenia cewnika przez długi okres czasu.

Zapobieganie infekcji u noworodków

1. Antybiotykoterapia kobiety w ciąży

Jeśli przyszła mam cierpi na takie choroby, jak zapalenie błon płodowych i łożyska (infekcja płynu owodniowego i łożyska) lub zakażenie paciorkowcami grupy B, lub jeśli w przeszłości urodziła dziecko, które zachorowało na posocznicę, powinna ona być leczona antybiotykiem. Pomoże to zapobiec wczesnemu zakażeniu noworodka.

W przypadku, gdy u kobiety w ciąży stwierdzi się jakiekolwiek trwające zakażenie, wliczając w to infekcję wirusem opryszczki, to należy zastosować u niej leczenie. W większości przypadków lekarze zalecą kobiecie w ciąży odpowiednią terapię. Za wszelką cenę trzeba uniknąć zarażenia lub rozwinięcia się infekcji.

2. Aseptyka miejsca porodu

Higiena w miejscu porodu i później w otoczeniu dziecka jest niezbędna, aby utrzymać bakterie z dala od noworodka. Należy pamiętać, że dzieci są bardzo podatne na zakażenia w pierwszych miesiącach po porodzie.

3. Po odejściu wód poród powinien nastąpić jak najszybciej – nie przeciągaj tego

Gdy odejdą wody płodowe, poród musi nastąpić w przeciągu 12-24 godzin, aby zapobiec zakażeniu.

Zakażenie okołoporodowe: objawy

Ogólnie rzecz biorąc, najlepiej jest zapobiegać posocznicy, stosując się do zasad profilaktyki. Niemniej jednak ważne jest, aby znać objawy zakażenia okołoporodowego, aby móc zachować czujność:

• Skóra i twardówka dziecka (biała część oczu) są żółte (rozwinęła się żółtaczka)
• Zmniejszona ruchliwość dziecka, brak energii i entuzjazmu nawet podczas karmienia piersią
• Drgawki
• Problemy z oddychaniem
• Spowolnione tętno
• Biegunka i wymioty
• Niski poziom cukru we krwi
• Wzrost temperatury ciała

Jeśli po powrocie ze szpitala do domu zauważysz którykolwiek z powyższych objawów lub jakikolwiek inny stan, powinnaś skonsultować się z pediatrą. Nie przejmuj się i nie panikuj, chodzi tylko o upewnienie się, że wszystko jest w porządku.

Infekcja okołoporodowa – diagnoza i leczenie

Pediatra zbada dziecko i postara się wykluczyć związek któregokolwiek z opisanych powyżej objawów z chorobą. Zleci on najprawdopodobniej pobranie próbki i wysłanie jej do laboratorium w celu analizy.

Może to obejmować takie badania, jak:

• Badanie krwi, które zwykle dotyczy analizy białka C-reaktywnego (CRP), liczby białych krwinek i posiewu krwi.
• Ponadto lekarz może chcieć zbadać płyn mózgowo-rdzeniowy, aby ustalić, czy bakterie są obecne w układzie nerwowym dziecka. Jeśli tak, zostanie wykonane nakłucie lędźwiowe.
• Kultury bakterii można analizować również na podstawie próbek kału, moczu, a nawet próbek skóry.
• W przypadku problemów z oddychaniem należy wykonać diagnostyczne prześwietlenie klatki piersiowej.
• Warto wiedzieć, że leczenie niemowląt w wieku poniżej jednego miesiąca, u których występuje gorączka lub jakikolwiek inny objaw zakażenia, wymaga natychmiastowego podania dożylnych antybiotyków, nawet przed potwierdzeniem diagnozy.
• Jeśli matka wcześniej cierpiała na którąkolwiek z wyżej wymienionych infekcji, dziecko powinno również przejść cykl leczenia, nawet jeśli nie ma żadnych objawów. Jeżeli infekcja dotyczy wirusa opryszczki, lekarz prawdopodobnie przepisze leki przeciwwirusowe.
• Jeśli wyniki badań są prawidłowe, dziecko może wrócić do domu. Powinno jednak odbyć szereg wizyt kontrolnych.

Infekcje u noworodków są stanem bardzo poważnym. Mogą być niestety śmiertelne dla mało odpornego dziecka. Z tego powodu lekarze zazwyczaj ściśle monitorują ciąże. W rzeczywistości starają się zapobiec pojawieniu się sepsy i zapewnić bezpieczeństwo matce i jej dziecku dzięki skutecznej profilaktyce.