Hiporeksja lub brak apetytu - zobacz co ją powoduje

Hiporeksja może być spowodowana czynnikami fizjologicznymi, emocjonalnymi i społecznymi.
Hiporeksja lub brak apetytu - zobacz co ją powoduje
Leonardo Biolatto

Przejrzane i zatwierdzone przez: lekarz Leonardo Biolatto.

Napisany przez Leonardo Biolatto

Ostatnia aktualizacja: 27 maja, 2022

Hiporeksja to medyczne określenie odnoszące się do zmniejszenia apetytu. Chociaż jest to coś, co może wystąpić w każdym wieku, stan ten jest szczególnie związany ze starzeniem się.

Pojęcia hiporeksja i anoreksja są podobne i w praktyce trudno je rozróżnić. W anoreksji zdarza się jednak całkowity brak apetytu. Niestety obie patologie powodują pogorszenie stanu zdrowia z powodu niedożywienia lub braku niektórych substancji odżywczych, takich jak witaminy.

Szacuje się, że hiporeksja dotyka około 60% osób w wieku powyżej 65 lat. W rzeczywistości wydaje się, że cierpi na nią prawie 90% ludzi, którzy przekroczyli wiek 80 lat. Dlatego w tym artykule wyjaśniamy wszystko, co powinieneś wiedzieć na ten temat.

Hiporeksja – co ją powoduje i dlaczego?

Jak już wspomniano, hiporeksja polega na zmniejszeniu apetytu. Ta utrata apetytu prowadzi następnie do zmniejszenia ilości przyjmowanego pokarmu, dlatego zwykle towarzyszy mu utrata masy ciała i zmęczenie.

Problem z hiporeksją polega na tym, że jeśli utrzymuje się z czasem, prowadzi to do znacznego deficytu składników odżywczych. Bardzo często osoby te mają niskie stężenie witamin i cierpią na anemię.

Chociaż prawdą jest, że wraz z wiekiem zapotrzebowanie na energię maleje, nie jest to jednak jedyna przyczyna tego zjawiska. Utrata apetytu często wiąże się bowiem z problemami psychologicznymi, takimi jak stres lub depresja.

Starszy mężczyzna podczas posiłku

Podobnie wielu ekspertów uważa, że powodem ​​hiporeksji jest również fakt, że wraz z wiekiem traci się także wrażliwość zmysłową. Oznacza to, że zmniejszone odczuwanie zapachu lub smaku wpływa również na utratę apetytu.

Inne sytuacje, które mogą prowadzić do hiporeksji, to choroby: zarówno ostre, jak i przewlekłe. Ponadto u osób starszych bardzo często występują przypadki nowotworów lub patologii trawiennych, które są bezpośrednią przyczyną.

Zapewne zaciekawi Cię także nasz inny artykuł: Apetyt – jak go kontrolować, aby schudnąć?

Inne typowe przyczyny

Prawda jest taka, że ​​na apetyt wpływa wiele różnych czynników w naszym życiu. W przypadku osób starszych hiporeksja wiąże się również z sytuacjami, takimi jak przebywanie w domu opieki, brak opieki lub samotność.

Mężczyzna w sile wieku

Ponadto, należy również zauważyć, że hiporeksję mogą powodować niektóre leki. Przykładami są kodeina lub morfina, a nawet chemioterapia.

Nie możemy też zapominać, że w tym wieku bardzo często występują problemy z zębami. Każda problem dentystyczny lub suchość w jamie ustnej, która również wzrasta z wiekiem, może wpływać na odżywianie. Brak możliwości spożywania pokarmów stałych może się skończyć utratą ochoty na jedzenie.

Być może uznasz także ten artykuł za interesujący: Apetyt na słodycze – 5 zdrowych zamienników

Jakie są konsekwencje hiporeksji?

Utrata apetytu i coraz mniejsze ilości przyjmowanego jedzenia może prowadzić do niedożywienia. W przypadku osób starszych niedożywienie pojawia się zwykle powoli i stopniowo, co utrudnia jego wykrycie.

Kiedy ktoś jest niedożywiony, najpierw następuje spadek masy mięśniowej. Osoba taka ma coraz mniej siły, a uczucie zmęczenia rośnie. Ponadto odżywianie jest bezpośrednio związane ze stanem zdrowia i układem odpornościowym.

Z tego właśnie względu hiporeksja może spowodować pogorszenie każdej choroby, na którą cierpi dana osoba. Dlatego bardzo ważne jest jak najszybsze rozpoczęcie leczenia. Ideałem jest zmiana nawyków żywieniowych.

Zaleca się przyrządzanie kilku posiłków dziennie o mniejszej objętości za to większej ilości kalorii. Ponadto powinieneś starać się wybierać apetyczne potrawy i wydłużyć czas posiłków, by jeść spokojnie i bez rozpraszania uwagi. Jeśli te środki nie przyniosą jednak rezultatów, możesz również wypróbować leki zwiększające apetyt.

Najważniejsze jest zawsze skonsultować się z lekarzem, jeśli masz jakieś pytania czy wątpliwości. Specjalista będzie mógł dokonać oceny sytuacji i zalecić konkretne środki odpowiednie dla każdego przypadku i w zależności od przyczyny.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.



Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.