Hipermobilność stawu krzyżowo-biodrowego – co to takiego?

W medycynie dostępnych jest wiele rodzajów badań, które lekarz może zlecić w celu określenia zakresu ruchomości i ewentualnego zdiagnozowania w ten sposób schorzenia określanego jako hipermobilność stawu krzyżowo-biodrowego.
Hipermobilność stawu krzyżowo-biodrowego – co to takiego?
Diego Pereira

Przejrzane i zatwierdzone przez: lekarz Diego Pereira.

Napisany przez Equipo Editorial

Ostatnia aktualizacja: 18 kwietnia, 2023

Zarówno hipermobilność stawu krzyżowo-biodrowego, jak i inne schorzenia, które go dotyczą, są zwykle częstym zjawiskiem występującym głównie u kobiet w młodym i średnim wieku.

Sam staw krzyżowo-biodrowy znajduje się poniżej odcinka lędźwiowego obok dolnej części kręgosłupa a powyżej kości ogonowej. Jest to struktura łącząca kość krzyżową będącą trójkątną kością w dolnej części kręgosłupa, z miednicą (grzebień biodrowy).

W medycynie dostępnych jest wiele rodzajów badań, które lekarz może zlecić w celu określenia zakresu ruchomości i ewentualnego zdiagnozowania w ten sposób schorzenia określanego jako hipermobilność stawu krzyżowo-biodrowego.

Ogólnie rzecz biorąc staw krzyżowo-biodrowy ma następujące cechy:

  • Po pierwsze, jest mały, bardzo silny i wzmocniony dodatkowo więzadłami.
  • Nie ma zbyt dużej naturalnej mobilności, ani też zakresu ruchu.
  • Przenosi wszystkie siły z górnej części ciała na biodra i nogi.
  • I wreszcie działa jako amortyzator.

Hipermobilność stawu krzyżowo-biodrowego – zacznijmy od kwestii anatomicznych

Miednica obejmuje podstawę tułowia, podpiera brzuch i działa jako węzeł połączeniowy kończyn dolnych z tułowiem. Zatem jest to zamknięty pierścień kostno-stawowy złożony z trzech dużych kości i trzech równie wielkich stawów.

Kości miednicy

Wymienione powyżej trzy kości główne to:

  • Układ dwóch równych i symetrycznych kości biodrowych
  • Kość łonowa, kulszowa
  • Kość krzyżowa utworzony przez połączenie 5 kręgów krzyżowych.

Miednica jest bardzo ważnym elementem w utrzymywaniu niestabilnej równowagi kręgosłupa. Wynika to z tego, że wszelkie zaburzenia w pierwszym z tych elementów nieuchronnie wpłyną także na drugi. Z tego powodu możemy uznać ten układ za stanowiącą całość jednostkę funkcjonalną.

Stawy krzyżowo-biodrowe to połączenie między kręgosłupem (opisanym powyżej), który jest elastyczne, a stabilną podstawą w postaci miednicy poniżej. Ponadto naukowcy uważają kość krzyżową za część lędźwiowego odcinka kręgosłupa, a z kolei biodro za część kończyny dolnej.

Przyczyny bólu w stawie krzyżowo-biodrowym

Nie jest jeszcze jasne, dlaczego ból występuje w tym konkretnym obszarze. Jednak niektórzy uważają, że za ból i hipermobilność stawu krzyżowo-biodrowego można winić wszelkiego rodzaju zmiany w zakresie normalnym ruchu stawu.

Źródłem takiego bólu może być:

  • Hipermobilność stawu krzyżowo-biodrowego. Dzieje się tak wtedy, gdy występuje zbyt duży zakresu ruch i niestabilność w tym obszarze pleców. Ludzie zwykle odczuwają ten ból w dolnej części pleców lub w biodrze. Ból taki może również promieniować do pachwiny.
  • Hipomobilność stawu krzyżowo-biodrowego. W przeciwieństwie do poprzedniej sytuacji, ten konkrenty stan występuje wtedy, gdy zakres mobilności stawu ma bardzo niewielki zakres. W takich przypadkach ludzie zwykle odczuwają ból w dolnej części pleców lub w pośladkach. Może jednak się wydarzyć, że w bardziej zaawansowanych schorzeniach ból może promieniować w dół nogi.

W rzeczywistości ludzie opisują ten rodzaj bólu jako podobny do rwy kulszowej, która jest spowodowana przez radikulopatię.

Diagnozowanie stanu stawu krzyżowo-biodrowego

Medycyna oferuje wiele różnego rodzaju metod mających na celu zbadanie zakresu ruchomości tego stawu i zdiagnozowania jego hipermobilności lub innych stanów chorobowych. Dlatego też badania takie mogą mieć różną złożoność. Są one ogólnie modyfikowane w różny sposób przez każdego fizjoterapeutę w zależności od konkretnego przypadku.

Ponadto to samo badanie może dawać różne wyniki. Należy pamiętać przy tym, że przed rozpoczęciem takiego badania fizjoterapeuta musi przeprowadzić drobiazgowy wywiad. Jest to kwestia o tyle istotna, że ponieważ pomaga profesjonalistom wybrać najbardziej odpowiedni sposób przeprowadzenia takiej diagnozy.

Niektóre z najczęściej stosowanych badań diagnostycznych są następujące:

  • Badanie wskazujące na potencjalną hipermobilność stawu krzyżowo-biodrowego. Mimo tego, że ma ono dość ogólny charakter, lekarz powinien rozważyć przeprowadzenie tego wstępnego badania, aby ocenić ogólną kondycję stawu. Badanie to jest o tyle przydatne, że zapewni mu w ten sposób cenne informacje na temat ogólnej mobilności w całej strukturze kostno-stawowej.
  • Test Downinga. Badanie to służy do ustalenia różnych zmian i różnic między całkowitym lub częściowym ograniczeniem mobilności kości biodrowych wobec kości krzyżowej. W rzeczywistości test Downinga składa się z dwóch oddzielnych badań. Są to:
    • Test na wydłużenie (anterioryzację)
    • Test na skracanie (posterioryzację)
  • Badanie przesunięcia kości krzyżowej w stronę jamy brzusznej. Ta metoda diagnostyczna pozwoli lekarzowi wykryć zablokowanie stawu i inne objawy, na które pacjent może się uskarżać podczas tego procesu.
  • Test ugięcia bioder (Piedellou Gilleta). Za pomocą tego badania lekarz może zdiagnozować ograniczenie mobilności bioder lub kości krzyżowej.

Hipermobilność stawu krzyżowo-biodrowego – metody leczenia

Specjaliści opracowali różne techniki fizjoterapeutyczne pozwalające na skutecznie leczenie problemów ze stawami w tym obszarze. Należą do nich między innymi:

Miednica
  • Odblokowanie pełnej mobilności stawów
  • Przesunięcia wzajemne kości
  • Ćwiczenia rozciągające
  • Reorganizacja struktury przewodnictwa nerwowo-mięśniowego

Dbanie o właściwą postawę całego ciała

Oprócz wyżej wymienionych środków specjaliści zalecają także inne rozwiązania, które można zastosować, jeśli uskarżasz się na hipermobilność stawu krzyżowo-biodrowego. Należą do nich między innymi stosowanie okładów z lodu, ciepła i odpoczynek.

Pacjenci mogą również stosować leki przeciwbólowe, specyfiki i suplementy wspomagające, akcesoria korekcyjne i ćwiczenia fizyczne pod nadzorem lekarza.

Musisz jednak koniecznie udać się do lekarza, jeśli odczuwasz dyskomfort w tym obszarze. Hipermobilność stawu krzyżowo-biodrowego oznacza, że nie powinieneś podejmować żadnych działań na własną rękę bez konsultacji ze specjalistą.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Mejía, G. E., Arias, M., Valdez, K., Carrillo, S., & Infante, G. (2008). Dolor de la articulación sacroilíaca. Anatomía, diagnóstico y tratamiento. Revista de La Sociedad Espanola Del Dolor.
  • Ramirez, C. (2007). Disfunción de la articulación sacro ilíaca: causa potencial de dolor lumbar. SaludUIS.
  • Cánovas Martínez, L., Orduña Valls, J., Paramés Mosquera, E., Lamelas Rodríguez, L., Rojas Gil, S., & Domínguez García, M. (2016). Sacroiliac joint pain: Prospective, randomised, experimental and comparative study of thermal radiofrequency with sacroiliac joint block. Revista Española de Anestesiología y Reanimación (English Edition). https://doi.org/10.1016/j.redare.2015.12.001.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.