Dżuma płucna – czym jest i jak się objawia ta choroba?

Dżuma płucna rozprzestrzeniana jest głównie przez szczury, które przenoszą na sobie zarażone pchły. Powinieneś unikać jakiegokolwiek kontaktu z tymi zwierzętami, nawet w przypadku, gdy są martwe!

Dżuma płucna jest jedną z trzech odmian tej choroby ogólnie znanej jako „Czarna Śmierć”. Jest to niezwykle poważna sprawa, która doprowadziła do kilku epidemii i pandemii w naszej historii. Zarazy, które rozprzestrzeniły się na obszarach całych kontynentów, spowodowały śmierć milionów ludzi i były jednymi z najtragiczniejszych w skutkach. Na szczęście każda z odmian, w tym i dżuma płucna w dzisiejszych czasach jest całkowicie uleczalna.

Dżuma płucna jest szczególnie poważną odmianą tej choroby. Jeśli osoba zarażona nie uzyska w odpowiednim czasie prawidłowego leczenia, wskaźnik śmiertelności może w niektórych przypadkach osiągnąć nawet 100%. Jest ona także niezwykle zaraźliwa i ma potencjał do wywołania epidemii na ogromną skalę.

Dżuma płucna i inne odmiany.

Dżuma jest chorobą zakaźną, która dotyka głównie zwierzęta, i choć jest to rzadkością, może również dotyczyć ludzi. Jest ona wywoływana przez bakterię Yersinia Pestis (pałeczka dżumy), którą można znaleźć u gryzoni i ich pcheł.

Obecnie istnieje kilka ognisk opisywanej choroby w różnych częściach kuli ziemskiej. Choroba jest najczęściej przenoszona między zwierzętami i ludźmi poprzez ukąszenia zakażonych pcheł. Ludzie i zwierzęta przekazują chorobę również przez bezpośredni lub pośredni kontakt między sobą.

Wyróżniamy 3 rodzaje dżumy:

• Dżuma dymienicza (buboniczna). Jest to najbardziej powszechna odmiana choroby. Odpowiada ona za przypadki, w których bakterie dostają się do organizmu poprzez ugryzienia pcheł lub poprzez otarcia i skaleczenia skóry. Wpływa ona na układ limfatyczny w organizmie.
• Dżuma posocznicowa. Gdy dżuma dymienicza pozostaje nieleczona, a bakterie gromadzą się w krwiobiegu, powoduje to wstrząs septyczny. Może to prowadzić do rozwoju dżumy posocznicy.
• Dżuma płucna. Powstaje ona w chwili, gdy bakterie wywołujące chorobę gromadzą się w płucach. Jest to zdecydowanie najbardziej zjadliwa i niebezpieczna forma dżumy. Jeśli nie rozpoczniesz leczenia wystarczająco szybko, może ona doprowadzić do bardzo szybkiej śmierci.

Dżuma płucna, inaczej zwana dżumą oddechową.

Dżuma płucna jest najmniej powszechną formą zarazy, ale jest jednocześnie najbardziej niebezpieczna ze wszystkich odmian. Aby zmniejszyć nieprawdopodobnie wysoką śmiertelność, osoba musi uzyskać leczenie w ciągu pierwszych 24 godzin.

Istnieją trzy sposoby rozprzestrzeniania się dżumy płucnej. Pierwszą i najczęstszą jest przekazywanie jej bezpośrednio od osoby do osoby, przez powietrze. Dzieje się tak, gdy ktoś wdycha bakterie emitowane przez zakażoną osobę.

Dodatkowo osoba może wdychać bakterie, które są zawieszone w maleńkich kroplach, które tworzą się w układzie oddechowym zakażonej osoby. Zarażenie występuje tylko wtedy, gdy istnieje bliski i ciągły kontakt z chorą osobą lub zwierzęciem.

Dżuma płucna może powstawać również wtedy, gdy ktoś cierpi na dżumę dymieniczą lub dżumę posocznicową i nie otrzymuje odpowiedniego leczenia. W tym przypadku bakterie mogą migrować po całym organizmie i przenikać do płuc.

Objawy dżumy.

Okres inkubacji tej choroby może trwać od 1 do 7 dni. Po tym czasie zarażona osoba zacznie przejawiać pierwsze objawy, które są bardzo podobne do tych, które wywołują ostre gorączki tropikalne.

Pojawią się liczne niespecyficzne objawy. Na przykład mogą wystąpić bóle głowy, nagłe wystąpienie gorączki, dreszcze, osłabienie, nudności, wymioty i ogólny ból ciała. Bardzo ważne jest, aby osoba otrzymała leczenie w ciągu pierwszych 24 godzin po pojawieniu się pierwszych objawów.

Aby potwierdzić, że mamy do czynienia z dżumą oddechową, będziemy musieli wykonać kilka testów laboratoryjnych. Najlepszym sposobem na to jest pobranie próbki wydzieliny płucnej i poddanie jej analizie laboratoryjnej w celu sprawdzenia, czy znajdują się w niej bakterie Y.Pestis. Można to również zweryfikować poprzez serokonwersję.

Inne ciekawe statystyki i informacje.

Dżuma posocznicowa i dżuma płucna mają bardzo wysoką śmiertelność. W praktyce wcześnie rozpoczęte i odpowiednie leczenie zmniejsza śmiertelność u chorych jedynie o 50%. Dlatego tak ważny jest prawidłowy nadzór nad chorymi i zapobieganie rozpowszechnianiu się choroby na dużą skalę.

Najlepszym sposobem uniknięcia zachorowania na dżumę jest kontrola populacji szczurów. Dodatkowo staraj się nigdy nie dotykać tych zwierząt ani ich martwych ciał. Jeśli mamy do czynienia z zarażoną osobą, to powinna ona zostać odizolowana od innych, aby choroba nie rozprzestrzeniła się dalej.

Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) nie zaleca szczepienia przeciwko dżumie. W rzeczywistości nie ma prawdziwych i wiarygodnych dowodów na to, że szczepionka ma w ogóle jakąkolwiek skuteczność.

Należy natychmiast zgłaszać wszelkie podejrzenia o możliwym wybuchu epidemii lub jego ryzyku odpowiednim służbom!