Co to jest hiperkaliemia i jak ją leczyć?

Hiperkaliemia oznacza, że poziom potasu we krwi osoby chorej jest zauważalnie wyższy niż w normalnym przypadku. Na szczęście istnieją różne sposoby skutecznego rozwiązania tego problemu.

Przejrzane i zatwierdzone przez: biotechnolog Alejandro Duarte.

Napisany przez Equipo Editorial

Ostatnia aktualizacja: 18 kwietnia, 2023

Hiperkaliemia to stan fizjologiczny u człowieka, który występuje wtedy, gdy nadmiernie wzrasta poziom potasu we krwi. Możemy także wskazać stan odwrotny określany mianem hipokaliemii, jeśli poziom potasu jest niższy niż w normalny, przypadku.

Hiperkaliemia występuje wtedy, gdy poziom potasu we krwi przekraczają 5,5 mmol/l.

Hiperkaliemia: co to jest potas? Dlaczego potrzebujemy tego pierwiastka?

Potrzebujemy potasu przede wszystkim do tego, aby elektrolity wpływające na ciśnienie krwi mogły być w normalny sposób wykorzystywane przez nasz organizm.

Przede wszystkim potas jest pierwiastkiem chemicznym reprezentowanym literą „K” w układzie okresowym pierwiastków. Jest makro-minerałem o ważnych funkcjach, zarówno na poziomie mięśniowym, jak i dla układu nerwowego.

To makro-minerał i ważny składnik elektrolitów, podobnie jak wapń lub chlor. Te składniki pomagają nam zrównoważyć ciśnienie krwi oraz stężenie substancji wewnątrz i na zewnątrz komórek.
Dlatego też najważniejsze funkcje potasu w naszym organizmie to:

• Rozwój układu kostnego i szkieletu
• Równoważenie poziomów osmozy
• Ingerowanie w proces syntezę białek
• Niezbędny element transmisji neuronowej
• Pomaganie w skurczach mięśni

Hiperkaliemia – jakie są jej główne przyczyny?

Hiperkaliemia oznacza, że poziom potasu we krwi osoby chorej jest zauważalnie wyższy niż w normalnym przypadku. Na szczęście dostępne różne sposoby rozwiązania rozwiązania tego problemu.

Zasadniczo zjawisko to ma miejsce wtedy, gdy nerki usuwają z naszego organizmu mniejsze ilości potasu niż powinny. Nieprawidłowy obieg potasu poza komórkami może być również częstą przyczyną tego stanu fizjologicznego.

Istnieje wiele przyczyn, które przyczyniają się do rozwoju hiperkaliemii. Wśród nich do najpopularniejszych należą między innymi:

• Zwiększone spożycie produktów zawierających potas
• Zażywanie niektórych leków, których efekty uboczne polegają na zakłóceniu procesu usuwania potasu przez nerki
• Ostra niewydolność nerek
• Przewlekła chorobę nerek

Inną przyczyną tego stanu rzeczy może być obecność kwasicy metabolicznej. Na przykład pacjenci cierpiący na cukrzycową kwasicę ketonową mają właśnie ten objaw.

Z drugiej strony pseudohiperkaliemia to sztuczny wzrost poziomu potasu, który może również wywoływać objawy wskazujące na tę chorobę. Może być on na przykład spowodowany nadmiernym zaciągnięciem elastycznej gumy (opaski uciskowej) lub zbyt długim zaciskaniem pięści podczas procesu pobierania krwi.

Ponadto trombocytoza może również powodować pseudohiperkaliemię, ponieważ podczas krzepnięcia krwi uwalniane są płytki krwi potasowe.

Hiperkaliemia – najbardziej typowe objawy tego stanu

Większość przypadków hiperkaliemii pozostaje niezauważona, co oznacza, że zwykle nie występują żadne szczególnie odczuwalne objawy, gdy zmienia się poziom potasu we krwi. Można ją wykryć tylko poprzez szczegółowe badania krwi.

Jeśli jednak jakieś objawy się rozwiną, zależy to głównie od nasilenia hiperkaliemii i tego, jak szybko się ona rozwija. Zwykle typowe objawy początkowe to między innymi:

• Osłabienie mięśni
• Drżenie rąk lub nóg
• Mrowienie w kończynach
• ”Szpilki” i ogólnie kłucie w palcach u rąk i nóg

Ponadto objawom tym zwykle towarzyszy bezsenność, nudności, wymioty i zmniejszona aktywność serca.

W najcięższych przypadkach pacjent może zacząć cierpieć na arytmię serca. Dzieje się tak, ponieważ serce potrzebuje potasu do generowania skurczów i prawidłowego realizowania swoich funkcji. Arytmia to zaburzenie bicia serca, które wpływa na częstotliwość, intensywność i regularność impulsów nerwowych.

Jak to jest zdiagnozowane?

Głównym powikłaniem hiperkaliemii są zmiany w cyklu serca. Ten stan można zidentyfikować przez pomiar stężenia elektrolitów w surowicy, który może pełnić rolę wskaźnika kontrolnego. Badanie to jest wykonywane, gdy pacjent poddawany jest badaniu EKG (elektrokardiogramowi), a uzyskane przez niego wyniki wykazują istotne różnice lub zaburzenia.

Pacjenci z niewydolnością nerek, zaawansowaną niewydolnością serca, niedrożnością dróg moczowych lub leczeni inhibitorami angiotensyny (inhibitorami ACE) zwykle mają nieprawidłowe wyniki badania EKG. Dlatego w celu prawidłowego zdiagnozowania należy wykonać następujące badania dodatkowe:

• Pomiar poziomu potasu we krwi
• EKG
• Przegląd zażywanych przez osobę chorą leków
• Ocena czynności nerek

Jak należy leczyć hiperkaliemię?

Podstawowym celem leczenia hiperkaliemii jest oczywiście obniżenie poziomu potasu we krwi. Ponadto lekarze zajmą się także również główną przyczyną występowania tego zaburzenia, na przykład poprzez przerwanie podawania leków o właściwościach hiperkaliemicznych.

W przypadkach, w których podwyższone poziomy potasu we krwi mają umiarkowane wartości, podawanie niektórych leków, takich jak żywice jonowymienne, powinno pomóc obniżyć poziom tego pierwiastka. Ponadto lekarz może także przepisać leki moczopędne lub zalecić dializę.

Tak więc, jeśli wartości poziomu potasu we krwi przekraczają 6,5 mmol/l bez zmian w elektrokardiogramie, salbutamol lub wodorowęglan sodu to dwa leki, które skutecznie poprawiają sytuację.

I na koniec, gdy poziom potasu również przekracza 6,5 mmol / L, ale wraz ze zmianami w elektrokardiogramie, pierwszą rzeczą do zrobienia jest zapewnienie ochrony serca. Podawanie chlorku wapnia może pomóc zmniejszyć stężenie potasu we krwi.

Pomimo wszystkich wcześniej dostarczonych informacji, nie wahaj się skonsultować z lekarzem, jeśli dostrzegasz u siebie objawy tej choroby. Specjalista zaleci Ci wtedy optymalną metodę leczenia.