Celekoksyb: co należy wiedzieć o tym leku?

Celekoksyb to lek o właściwościach przeciwzapalnych i przeciwbólowych, które są podobnie do nieselektywnych niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Jednak w przeciwieństwie do nich wywołuje mniej ostrych uszkodzeń gastrycznych.

Celekoksyb to lek, który należy do grupy selektywnych inhibitorów COX-2. Ma właściwości przeciwzapalne i przeciwbólowe, które działają w sposób podobny do nieselektywnych niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Jednak wywołuje mniej ostrych uszkodzeń gastrycznych.

Ten lek jest przepisywany w celu zmniejszenia bólu, stanu zapalnego oraz sztywności, które mogą pojawiać się z powodu chorób stawów. Zaliczamy do nich stan zapalny stawów, reumatoidalne zapalenie stawów oraz usztywnienie kręgów.

Okazuje się również przydatny w leczeniu młodzieńczego reumatoidalnego zapalenia stawów, a nawet bolesnych miesiączek. Co więcej, pacjenci, którzy cierpią na krótkotrwałe bóle również mogą przyjmować ten lek. Stosuje się go na przykład pooperacjach lub innych procedurach medycznych lub dentystycznych.

Jak przyjmować celekoksyb?

Lek ten znajduje się w formie kapsułek przeznaczonych do stosowania doustnego. Pacjenci zazwyczaj przyjmują go raz lub dwa razy dziennie. Nie ma znaczenia czy jest przyjmowany z pożywieniem czy też nie.

Aby nie zapomnieć o przyjęciu celekoksybu, postaraj się przyjmować go każdego dnia mniej więcej o tej samej porze. Nie zwiększaj ani nie zmniejszaj dawki ani nie przyjmuj go częściej niż zalecił lekarz.

Jeśli nie jesteś w stanie przełknąć kapsułek lub jeśli leczenie jest przeznaczone dla dziecka, możesz otworzyć kapsułkę i posypać znajdującym się proszkiem jedzenie, aby połknąć go razem z posiłkiem.

Ponieważ dawki celekoksybu i czas trwania terapii mogą zwiększać ryzyko wystąpienia chorób układu krążenia, zawsze powinno się przyjmować najniższą z możliwych dziennych dawek. Poza tym terapia powinna być jak najkrótsza.

Lekarz powinien regularnie oceniać reakcję na leczenie, aby ocenić jego skuteczność i bezpieczeństwo. Dotyczy to zwłaszcza pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów.

Dawkowanie dostosowane do danego problemu

Zalecana dzienna dawka w leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawów wynosi 200 mg celekoksybu przyjmowanego raz dziennie lub w dwóch dawkach. W przypadku niektórych pacjentów lekarz może zwiększyć dawkę do 200 mg dwa razy dziennie, aby zwiększyć skuteczność terapii.

Jeżeli po dwóch tygodniach pacjent nie zaobserwuje u siebie jakiejkolwiek poprawy, należy rozważyć zmianę terapii.

Zalecana wstępna dawka celekoksybu w przypadku leczenia reumatoidalnego zapalenia stawów wynosi 200 mg dziennie podawane w dwóch dawkach. Tak jak w przypadku terapii choroby zwyrodnieniowej stawów, lekarz może, jeśli uzna to za konieczne, zwiększyć dawkę do 200 mg dwa razy dziennie.

Jednak jeśli pacjent po dwóch tygodniach nie zaobserwuje u siebie zwiększonego działania terapeutycznego, również i w tym przypadku konieczne będzie rozważenie wykorzystania innych sposobów leczenia. W każdym przypadku maksymalna zalecana dzienna dawka wynosi 400 mg.

Przeciwwskazania wykluczające przyjmowanie celekoksybu

Leku tego nie powinno stosować się w przypadku nadwrażliwości na składniki aktywne, którykolwiek z dodatków oraz sulfonamidy. Nie zaleca się jego stosowania również u osób z aktywnymi wrzodami układu trawiennego lub krwawieniem z przewodu pokarmowego.

Poza tym nie powinno się stosować go u pacjentów, którzy mieli astmę, ostre zapalenie śluzówki nosa, obrzęk, wysypkę lub inne reakcje alergiczne po przyjęciu kwasu acetylosalicylowego lub innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ).

Celekoksybu nie powinny również przyjmować kobiety w ciąży oraz te, które chcą w nią zajść. Chociaż nic nie wiadomo na temat potencjalnego ryzyka wywołania zniekształceń ludzkiego płodu podczas ciąży, nie można go wykluczyć.

Oprócz tego celekoksybu nie zaleca się stosować u pacjentów z następującymi schorzeniami:

• Ostrą niewydolnością wątroby
• Zaburzeniami funkcjonowania nerek
• Zespołem jelita drażliwego
• Zastoinową niewydolnością serca
• Chorobą naczyń obwodowych
• Zdiagnozowaną chorobą naczyniową mózgu

Możliwe działania niepożądane

Celekoksyb, podobnie jak wszystkie inne leki, może wywoływać działania niepożądane. Są klasyfikowane w następujący sposób, w zależności od częstotliwości ich występowania:

Często:

• Ból brzucha, biegunka i wzdęcia
• Zawroty głowy i bezsenność
• Zatkany nos, zapalenie zatok i zapalenie gardła
• Zatrzymywanie płynów z obrzękiem
• Wysypka

Rzadko:

• Niepokój, depresja, zmęczenie, zaburzenia widzenia, sztywność mięśni i uczucie drżenia
• Anemia, problemy z nerkami lub wątrobą
• Wysokie ciśnienie tętnicze lub jego pogorszenie, palpitacje serca
• Infekcje dróg moczowych i jamy ustnej
• Reakcje skórne, takie jak wysypka

Bardzo rzadkie działania niepożądane:

W tej sekcji znajdują się takie działania niepożądane jak wrzody oraz krwawienie z układu pokarmowego, perforacje jelit, stan zapalny przełyku oraz trudności z przełykaniem. Zaliczamy do nich również ostre zapalenie trzustki, zapalenie okrężnicy, dezorientacja, halucynacje, utrata słuchu oraz jałowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych.

Pamiętaj, aby skonsultować się ze swoim lekarzem lub farmaceutą, jeśli zauważysz u siebie którekolwiek z tych objawów.

Podsumowanie

Obecnie, mimo różnych działań niepożądanych celekoksybu, w niektórych przypadkach lekarz decyduje się przepisać ten lek. Dzieje się tak, ponieważ zalety płynące z jego przyjmowania są większe niż związane z tym ryzyko.