Atrofia pochwy w okresie menopauzy

Zabiegi na atrofię pochwy występujące w okresie menopauzy mają na celu przywrócenie fizjologii tego obszaru ciała i złagodzenie objawów. Dowiedz się czym jest atrofia pochwy.

Atrofia pochwy pojawia się jako zespół objawów i oznak związanych ze spadkiem estrogenów i innych steroidów płciowych. Jest to choroba przewlekła, często występująca w okresie menopauzy.

Zanik pochwy często pozostaje nierozpoznany, więc ma duży wpływ na zdrowie seksualne pacjentki, a także jakość jej życia. Obniżone poziomy estrogenów i innych hormonów są związane ze zmianami w wargach sromowych większych i mniejszych, wejściu do pochwy, przedsionkach zastawkowych, łechtaczce, pochwie, cewce moczowej i pęcherzu.

Estrogeny są niezbędne do utrzymania struktury i funkcji pochwy. Obniżenie poziomu tych hormonów wiąże się ze zmianami w fizjologii pochwy, które są podstawą objawów definiujących atrofię pochwy.

Atrofia pochwy – objawy

Menopauza to fizjologiczny i naturalny proces polegający na całkowitym ustaniu miesiączki. Proces ten wiąże się z szeregiem zmian, jednych tymczasowych, a innych ostatecznych, zachodzących w ciałach kobiet.

W przypadku tej patologii związanej z menopauzą pacjenci mogą cierpieć na umiarkowany lub ostry obraz kliniczny charakteryzujący się obecnością następujących objawów:

• Suchość pochwy.
• Pieczenie pochwy.
• Swędzenie narządów płciowych.
• Uczucie pieczenia podczas oddawania moczu i zwiększone odczucie tego.
• Dyskomfort podczas stosunku płciowego.
• Lekkie krwawienie po seksie.
• Zwężenie i skrócenie kanału pochwy.

Jednak suchość pochwy, choć występuje częściej w okresie menopauzy, jest problemem, który może dotyczyć kobiet na każdym etapie ich życia. Może pojawić się ze względu na stosowanie środków antykoncepcyjnych, karmienie piersią, połóg, okres okołomenopauzalny i po menopauzie.

W rzeczywistości ponad połowa kobiet z tym zaburzeniem ma mniej niż 50 lat.

Czynniki ryzyka atrofii pochwy

Są czynniki, które przyczyniają się do rozwoju atrofii pochwy. Niektóre z nich to:

• Palenie: palenie papierosów wpływa na krążenie krwi, co powoduje niedobór tlenu w pochwie i innych tkankach. Tytoń zmniejsza również działanie naturalnych estrogenów organizmu.
• Brak porodu metodą naturalną: badacze wywnioskowali, że kobiety, które nigdy nie rodziły drogą pochwową są bardziej narażone na ten syndrom niż kobiety, które urodziły naturalnie.
• Brak aktywności seksualnej: aktywność seksualna, z partnerem lub bez, zwiększa krążenie krwi i sprzyja elastyczności tkanek pochwy.

Jak można ją leczyć?

Zabiegi na atrofię pochwy mają na celu przywrócenie fizjologii tego obszaru ciała i złagodzenie objawów. Gdy objawy są łagodne, terapie pierwszego rzutu obejmują stosowanie niehormonalnych środków nawilżających pochwę podczas stosunku w celu złagodzenia suchości pochwy, pieczenia lub kłucia.

Ponadto nawilżacze wzbogacają nawilżenie kolagenu w pochwie i przynoszą ulgę objawową, choć nie poprawiają stanu nabłonka pochwy.

W przypadkach, gdy pacjentka cierpi na stan od umiarkowanego do ciężkiego, zaleca się leczenie estrogenami. Jeśli występuje tylko zanik pochwy, opcją leczenia z wyboru jest podanie  estrogenów miejscowo. Jeśli jednak symptomy współwystępują z objawami naczynioruchowymi wpływającymi na jakość życia, najlepszym wyborem będzie ogólnoustrojowa terapia hormonalna.

Chociaż zapobieganie atrofii pochwy w okresie menopauzy jest bardzo trudne, ponieważ jest to naturalny stan cyklu biologicznego kobiety, możemy maksymalnie złagodzić tego objawy. Najprościej zacząć od zdrowego stylu życia, eliminując czynniki ryzyka, takie jak tytoń.

Atrofia pochwy – inne metody leczenia

Oprócz środków wymienionych powyżej istnieją inne metody leczenia tej choroby, takie jak leczenie laserem.

Jest to małoinwazyjna technika wykorzystująca ciepło do stymulacji produkcji kolagenu w komórkach pochwy. Zastępuje najbardziej suche warstwy skóry nowymi komórkami, reorganizuje i równoważy składniki błony śluzowej pochwy.