Zobacz, co rzeczywiście łączy uważność z buddyzmem

Uważność jest stosunkowo nową praktyką, ma jednak odniesienia do buddyzmu, szczególnie medytacji Zen i Vipassana. Dowiedz się tutaj co naprawdę łączy buddyzm z uważnością.
Zobacz, co rzeczywiście łączy uważność z buddyzmem

Ostatnia aktualizacja: 11 sierpnia, 2022

Chociaż uważność jest uważana za praktykę stosunkowo nową, jej fundamenty wywodzą się z buddyzmu. Ta doktryna filozoficzna sięga 2500 lat p.n.e. i obejmuje różnorodne praktyki i tradycje. W szczególności mówi się, że uważność ściśle wiąże się z medytacją Zen i Vipassana. Te właśnie praktyki reprezentują buddyjską filozofię bycia obecnym tu i teraz.

Mając to na uwadze, przyjrzyjmy się, jak filozofia buddyjska odzwierciedla się w naukach i zasadach uważności. A zatem – przeczytaj uważnie!

Przybycie uważności na Zachód

W 1979 roku tematem zainteresował się biolog molekularny, Jon Kabat-Zinn, wieloletni praktyk jogi i medytacji zen. Postanowił zbadać potencjalne korzyści płynące z uważności i łagodzenia stresu w dyscyplinach, które studiował w kontekście klinicznym.

W tym celu opracował 8-tygodniowy program oparty na praktykach kontemplacyjnych, oderwany od przekonań religijnych i kulturowych. Nazwał go redukcją stresu opartą na uważności lub „praktyką redukcji stresu opartą na uważności”.

Kurs odbył się w podziemiach Uniwersytetu Massachusetts, gdzie Kabat-Zin przyjmował pacjentów, którzy nie znaleźli ulgi w innych konwencjonalnych metodach leczenia. Wyniki pokazały, że program był w stanie złagodzić różne objawy związane z różnymi dolegliwościami. Między innymi z lękiem, zaburzeniami odżywiania, uzależnieniami, przewlekłą depresją, a nawet łuszczycą.

W ten sposób program ufundowany przez Kabat-Zinn dał początek Klinice Redukcji Stresu przy Centrum Medycznym Uniwersytetu Massachusetts. To spopularyzowało uważność jako praktykę terapeutyczną.

Dziś uważność jest rozumiana jako formalna praktyka medytacyjna, która z kolei reprezentuje w pełni świadome postrzeganie świata, życia i samego siebie. Biorąc pod uwagę jej udowodnione korzyści zdrowotne, zaproponowano ją jako główny element wielu form psychoterapii trzeciej generacji.

Uważność
Uważność proponuje się jako wariant terapeutyczny niektórych zaburzeń, które mają objawy lęku lub depresji lub te, które są spowodowane stresem.

Możesz również przeczytać ten artykuł: Czym jest medytacja Vipassana i jakie są jej korzyści?

Co łączy uważność z buddyzmem

Kabat-Zinn i inni eksperci potwierdzili, że uważność stanowi rdzeń medytacji buddyjskiej. Ma bowiem ścisły związek z medytacją vipassana i medytacją Zen, praktykami, które skupiają się na tu i teraz.

Ta technika medytacyjna ma pomóc osiągnąć stan świadomości, który pozwoli skierować uważności nas samych i nasze bezpośrednie otoczenie. Teraz, aby lepiej zrozumieć związek między buddyzmem a uważnością, przyjrzyjmy się wspólnym punktom.

Uważność i medytacja vipassana

Chociaż istnieją inne tradycje buddyjskie, takie jak medytacja wadżrajany i mahajany, uważność wchodzi w zakres wersji buddyzmu Theravada. Została on rozpowszechniona przez Buddę Siddharthę Gautamę w Azji Południowo-Wschodniej i Południowej.

Wśród technik medytacyjnych buddyzmu Theravada wyróżnia się vipassana, co oznacza „obserwowanie rzeczy takimi, jakimi są, a nie takimi, jakimi się nam wydają”.

W tym przypadku medytację vipassana opisuje się w następujący sposób:

  • Po pierwsze, osoba zobowiązuje się nie kraść, nie zabijać, prowadzić odpowiednie zachowania seksualne, nie kłamać, nie spożywać toksycznych substancji i nie zakłócać spokoju innych. W ten sposób najpierw staramy się osiągnąć dostateczny spokój, aby kontynuować praktykę medytacyjną.
  • Po drugie, uczymy się kontrolować umysł poprzez delikatne skoncentrowanie go na tym samym – na przykład na oddychaniu.
  • Po trzecie, buduje się integralną wizję własnej natury. Ten element jest uważany za kulminację nauk buddyjskich, które obejmują samooczyszczanie poprzez obserwację.
Uważność w buddyzmie.
Buddyzm nie jest jednolitym nurtem, więc różne interpretacje często zbliżają się lub oddalają od najbardziej podstawowych zasad uważności.

Uważność a medytacja Zen

Tymczasem związek między buddyzmem a uważnością jest widoczny w technikach medytacji Zen, takich jak skupianie się na oddychaniu i pozycjach ciała (podczas chodzenia, leżenia lub siedzenia).

Ponadto, biorąc medytację Zen za punkt odniesienia, Kabat-Zinn wskazuje, że podstawowe elementy uważności są następujące:

  • Zawsze okazywać cierpliwość, co oznacza respektowanie naturalnego biegu wydarzeń i bycie otwartym na każdą chwilę, gdyż wszystko odkrywa się we właściwym czasie.
  • Pozbyć się nawyku analizowania i oceniania naszych doświadczeń jako dobrych lub złych.
  • Ponadto, uwolnić się od oczekiwań spowodowanych przeszłymi doświadczeniami. Oznacza to przede wszystkim zachowanie tego, co praktykujący nazywają „umysłem początkującego”.
  • Mieć pewność siebie i nauczyć się słuchać siebie i własnej wewnętrznej mądrości.
  • Zrezygnować z wysiłku, aby osiągnąć określone rezultaty, ponieważ praktyka uważności sama przyniesie wyniki.
  • Wreszcie, aby zaakceptować siebie i widzieć rzeczy takimi, jakie są w teraźniejszości. Nie oznacza to przyjmowania obojętnej i biernej postawy wobec tego, co widzimy, ale zamiast tego odnosi się do chęci widzenia rzeczy takimi, jakie są, bez zniekształceń.

Buddyzm i uważność: kilka końcowych myśli

Związek między buddyzmem a uważnością jest widoczny w praktykach, które zachęcają do uważności tu i teraz. W ten sposób obie praktyki mogą pomóc nam uzyskać większe poczucie połączenia i świadomości samego siebie i otaczającego nas świata.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.



Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.