Zapalenie trzeciego migdałka u niemowląt: objawy i leczenie
Zapalenie trzeciego migdałka lub migdałka gardłowego u niemowląt to choroba związana z tzw. wyroślami adenoidalnymi. Charakteryzuje się nadmiernym wzrostem wielkości migdałków (masa tkanki limfatycznej w pobliżu nozdrzy) w stosunku do rozmiaru nosogardzieli.
W konsekwencji powoduje niedrożność nosa i różne inne powikłania. Według źródeł pediatrycznych główną przyczyną jest zakażenie.
Zapalenie trzeciego migdałka ma bardzo charakterystyczne objawy i jest stosunkowo powszechne u dzieci. Mimo to wiedza o tym, kiedy udać się do lekarza i rozważyć ewentualne leczenie, jest w takich przypadkach niezbędna. Dlatego tutaj powiemy Ci wszystko, co musisz wiedzieć o zapaleniu trzeciego migdałka u niemowląt.
Kto cierpi na zapalenie trzeciego migdałka?
Zanim w pełni przejdziemy do tematu, opiszemy grupę populacji, która jest najbardziej narażona na tę chorobę. Różne opinie medyczne dostarczają nam pewnych informacji. Możesz się z nimi zapoznać poniżej:
- Częstość występowania zapalenia trzeciego migdałka u niemowląt jest trudna do oszacowania, ponieważ jest zwykle związana z innymi stanami klinicznymi, takimi jak zapalenie zatok przynosowych.
- Najwyższa zachorowalność (prawdopodobieństwo wystąpienia choroby) według badań naukowych występuje w wieku od 1 roku do 9 lat.
- Tkanka chłonna zaczyna zanikać w wieku od 6 do 7 lat i nadal maleje w okresie dojrzewania. Dlatego zapalenie trzeciego migdałka to charakterystyczna choroba niemowląt i dzieci.
Jak widzieliśmy, mamy do czynienia z patologią ściśle związaną z wiekiem pacjenta. W obliczu objawów niedrożności nosa u osoby dorosłej zapalenie trzeciego migdałka nie jest już bowiem uważane za jedną z głównych przyczyn.
Aby poszerzyć swoją wiedzę, przeczytaj ten ciekawy artykuł: Refluks żołądkowo-przełykowy: jak uspokoić jego objawy?
Co to jest zapalenie trzeciego migdałka?
Jak już powiedzieliśmy, choroba wiąże się z obrzękiem tkanki chłonnej, znajdującej się w części nosowej gardła i która jest częścią układu limfatycznego. Struktura ta reaguje na infekcje, zatrzymując zarazki i bakterie, aby nie przedostały się do górnych dróg oddechowych.
Migdałek gardłowy spełnia już swoje funkcje u niemowląt i dzieci, ale według wcześniej cytowanych źródeł osiąga maksymalny rozmiar w wieku siedmiu lat. Od tego momentu zaczyna się zmniejszać do tego stopnia, że prawie zanika w wieku dorosłym. Dzieje się tak, ponieważ wraz z wiekiem u ludzi rozwijają się nowe mechanizmy odpornościowe.
Konieczne jest podkreślenie różnicy między ostrym i przewlekłym zapaleniem migdałka gardłowego, chociaż nie wydaje się, aby koncepcja ta była ujednolicona we wszystkich źródłach bibliograficznych.
W przypadku ostrej infekcji zakaźnej, może dojść do przejściowego zapalenia tkanki chłonnej, jak należy się spodziewać. Ale jeśli dojdzie do zakażenia migdałków, choroba może przejść w stan przewlekły.
W Narodowej Bibliotece Medycznej Stanów Zjednoczonych stwierdza się, że najczęstszą przyczyną ostrego zapalenia trzeciego migdałka są zwykle infekcje. Jednak procesy alergiczne lub podrażnienie spowodowane kwasem żołądkowym również mogą odgrywać ważną rolę w jej pojawieniu się. Bakterie najbardziej związane z tym stanem chorobowym to:
- Haemophilus influenza.
- Streptococcus pneumoniae.
- Streptococcus pyogenes.
- Staphylococcus aureus.
Na koniec należy zauważyć, że powtarzające się zapalenie migdałków prowadzi do przerostu trzeciego migdałka. W takim przypadku może być wymagane chirurgiczne usunięcie tkanki, ponieważ po infekcji nie zmniejszy się.
Objawy zapalenia gruczołu krokowego u niemowląt
Portale pediatryczne, takie jak Kidshealth, gromadzą informacje o objawach choroby zarówno u niemowląt, jak i u małych dzieci. Oto niektóre z najczęstszych objawów:
- Suchość w ustach i nieświeży oddech
- Spierzchnięte usta.
- Wydzieliny z nosa
- Problemy z uchem
- Głośny oddech
- Nawracające infekcje nosa lub zatok.
Wszystkie te objawy wynikają z niezdolności noworodka do prawidłowego oddychania. W stanie zapalnym tkanka uniemożliwia przepływ powietrza do górnych dróg oddechowych, więc dziecko przechodzi odruchowo do oddychania przez usta.
Jak wygląda leczenie zapalenia wyrośli adenoidalnych u niemowląt?
Aby zastosować prawidłowe leczenie zapalenia trzeciego migdałka u niemowląt należy na początku obserwować i czekać. Podawanie antybiotyków noworodkowi, u którego wystąpiła reakcja alergiczna, nie ma sensu.
Dlatego też samodzielne podejmowanie inicjatywy i diagnozowanie pacjenta na własną rękę jest niedopuszczalne. Należy udać się do pediatry, który może podjąć kilka działań:
- Przy infekcjach o charakterze wirusowym zwykle nie jest wymagany żaden rodzaj leczenia farmakologicznego. Ten typ choroby górnych dróg oddechowych zwykle ustępuje po 5 do 7 dniach, zgodnie z tym, co wskazują źródła naukowe.
- W przypadku infekcji bakteryjnych można skorzystać z antybiotyków. Amoksycylina jest jednym z najczęściej stosowanych leków i zwykle powoduje poprawę objawów pacjenta w ciągu 48 do 72 godzin.
- Jeśli podejrzewa się reakcję alergiczną, należy zastosować steroidowe lub przeciwhistaminowe aerozole do nosa.
- W obliczu refluksu spowodowanego zgagą, zmiany w diecie noworodka i porady dietetyka dziecięcego powinny wystarczyć, aby złagodzić objawy.
Natomiast jeśli pacjent nie reaguje na leczenie i nadal występuje niewydolność oddechowa, która utrudnia normalne funkcjonowanie, można zastosować adenotomię, czyli usunięcia migdałków. U większości niemowląt nie ma żadnego ryzyka związanego z tym zabiegiem chirurgicznym.
Możesz być zainteresowany również tym tematem: Czy Twoje dziecko ma trudności z oddychaniem?
Zapalenie trzeciego migdałka u niemowląt a rola pediatry
Zapalenie trzeciego migdałka jest bardzo częstą chorobą, która zwykle wiąże się z innymi patologicznymi procesami górnych dróg oddechowych. Jeśli dziecko ma problemy oddechowe, nieświeży oddech, suchość w ustach, a ponadto często płacze pod wpływem ciągłego dyskomfortu, konieczna jest wizyta u pediatry w celu postawienia diagnozy.
Ponadto należy zauważyć, że dolegliwości spowodowane infekcjami bakteryjnymi mają również te same objawy, czyli złe samopoczucie i gorączkę. Dlatego w obliczu któregokolwiek z tych objawów koniecznie należy się udać do pediatry.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Richardson, M. A. (1999). Sore throat, tonsillitis, and adenoiditis. Medical Clinics of North America, 83(1), 75-83.
- Bowers, I., & Shermetaro, C. (2019). Adenoiditis. In StatPearls [Internet]. StatPearls Publishing.
- Reyes Concepción, D., & Gómez Martínez, M. (2014). Caracterización clínico-epidemiológica de la adenoiditis crónica en la infancia. MediSur, 12(2), 383-389.
- Adenoides, Kidshealth.org. Recogido a 19 de septiembre en https://kidshealth.org/es/kids/adenoids-esp.html
- American Academy of Pediatrics. Subcommittee on Management of Sinusitis and Committee on Quality Improvement. Clinical practice guideline: management of sinusitis. Pediatrics. 2001 Sep;108(3):798-808.
- Reyes Concepción, Daniel, and Margarita Gómez Martínez. “Caracterización clínico-epidemiológica de la adenoiditis crónica en la infancia.” MediSur 12.2 (2014): 383-389.
- Sjogren, Phayvanh P., et al. “Comparison of pediatric adenoidectomy techniques.” The Laryngoscope 128.3 (2018): 745-749.
- Jacomino, Ángel Luis, Rosa Caridad Truffin Hernández, and Anisela Expósito Pérez. “Infecciones rinofaríngeas en la infancia.” Revista Cubana de Otorrinolaringología y Cirugía de Cabeza y Cuello 3.1 (2019).
- Jaime, M. Francisca, and M. Francisca. “Relación del reflujo gastroesofágico y manifestaciones respiratorias, desde el punto de vista de la gastroenterología pediátrica.” NEUMOLOGIA PEDIÁTRICA (2019): 126.
